به گزارش برنا؛ سعید شهرابی فراهانی تحلیلگر سیاسی، امنیتی و بین‌الملل در یادداشتی نوشت: در شرایط فعلی و خاص کشور باید آرایش ویژه سیاسی امنیتی حول سخنان و پرچم مرشد و ولی امر مسلمین حضرت امام خامنه‌ای (حفظه) شکل بگیرد تا وحدت عمل و نظر به خوبی ایجاد شود.
پدر و مادر عزیز!
خواهر و برادر گرامی!
پسر و دختر دغدغه‌دار!
لابد در جریان وقایع هستید، تکرار این جمله که اوضاع حساس است، چندان دقیق نیست، بلکه باید گفت در روز‌های سرنوشت‌سازی هستیم. بله، درست فکر می‌کنید و می‌گویید؛ همه ما مثل هم نیستیم و تفاوت‌ها، اختلافات و حتی تضاد‌هایی داریم ولی همگی در یک خانه نشسته‌ایم، خانه‌ای به‌نام ایران که اکثریت مطلقش دلبسته به مرام و مسلک اسلام و پیامبرش هستند.
همه در سرنوشت همدیگر شریکیم. از آن حزب‌اللهی ولایی نماز شب خوان رزمنده هفتاد ساله گرفته تا دختر ۱۸ ساله کم توجه به مبانی و هنجارها. در یک جای تاریخ و یک جای کره زمین به هم رسیده‌ایم. اختلافات به جای خود، ولی جنگ که با هم نداریم. آخرین بار که کشور به لبه جنگ داخلی رسید، تروریست‌ها می‌خواستند در حین جنگ با دشمن بیرونی، درگیری داخلی را به سقوط حاکمیت منجر کنند. ولی در نهایت، این کشور و آن نظام نوپا ماند. آن تروریست‌ها هم به آغوش همان دشمن خارجی پناهنده و در واقع آواره شدند.
از معبر حساس عروج شهدای خدمت و فقدان رئیس جمهور گذر خواهیم کرد، کما اینکه تجربه‌اش را قبلا هم داشته‌ایم. اما چطور عبور کردن هم مهم است. اینکه با یکپارچگی ملی و در کنار هم از این گذرگاه بگذریم یا در تقابل و هیاهو؟
اینجای سخن خصوصا به بچه‌حزب‌اللهی‌های دلبسته به جمهوری اسلامی ایران برمی‌گردد: گسیختگی یا یکپارچگی حرکت ملت و افشار متنوع، بستگی مستقیم به فهم و رفتار شما دارد: اجتهاد‌های سرخود، شکاکانه، ادای بریده‌ها را به بهانه کمرنگ شدن برخی ارزش‌ها و آرمان‌ها درآوردن، گل به خودی زدن بخاطر اشتباهات و بدعملی‌های خواص ... همه اینها چالش‌های گذر از این معبر هستند.
کسی نمی‌تواند شبهه بیاورد که دلش از بیش از مرشد برای ایران و انقلاب اسلامی می‌سوزد. فاصله گرفتن از مرشد همانا و رفتن روی مین‌های اطراف معبر همان. باید شش‌دانگ فکر و حواس را جمع رهنمود‌های مرشد کرد. مبادا که مصداق خروج سرخود از «امر جامع» بشویم که تازه اول واویلا خواهد بود. (آیه ۶۲ سوره مبارکه نور را ببینید و بخوانید تا اهمیت امر جامع برایتان جا بیفتد). آنهایی که به امر جامع تحت مدیریت مرشد پشت می‌کنند، امیدی به‌شان نیست که بتوانند برای خود کاری صورت بدهند، چه برسد به اینکه بخواهند اصلاح امور کنند.
آرایش ویژه سیاسی امنیتی حول سخنان و پرچم مرشد معنا پیدا می‌کند. هرگونه موازی‌کاری و گریز از مرکز، کار دست همه خواهد داد و ستون پنجم و نفاق این را به خوبی می‌دانند. اگر اینان به دنبال تخریب مرشد و اصطلاحاً زدن او هستند، دوستداران انقلاب، اسلام و ایران، حتی آنهایی که نظام را هم قبول ندارند ولی دل در گروی هویت ایرانی خود دارند؛ به دفاع از مرشد برمی‌خیزند. آنگاه اگر مسئولین نهاد‌ها و صاحبان مشاغل حساس در آرایش ویژه سیاسی امنیتی حول امر جامع از توده جامعه جا بمانند، علاوه بر حیرت، مستحق ملامت و بازخواست هم خواهند بود!
انتهای پیام/