۵۰ سال دیگر وقتی عده‌ای دارند تاریخ معاصر جمهوری اسلامی ایران را می‌خوانند با خود می‌گویند چه آدم‌های پوست کلفتی در ایران زندگی می‌کردند.
نسلی که به دنیا آمده بود در حالی که کشور جنگ زده اش با نیمی از دنیا جنگیده بود و یک وجب خاک نداد. نسلی که کوچه به کوچه‌ای که در آن گل کوچیک بازی می‌کرد اسم یک قهرمان و شهید داشت. نسلی که به نوجوانی و جوانی رسید و گیج اتفاقات فتنه ۸۸ شد. نسلی که رهبرش پشت تریبون نماز جمعه واگویه هایش را به امام زمانش گفت و ایستاد.
غربال پشت غربال دید.
آدم‌هایی را دید که روزی محبوب دل دردمندان روستایی بودند و بعد خیانت هایشان را دید و پرت شدنشان در زباله دان تاریخ. از عرش به فرش افتادن آدم‌ها را دید، دید و نباید در غبار‌ها مسیر را گم می‌کرد.
نسلی که روز به روز خیانت و اختلاس دید. نسلی که وحشی‌ترین آمریکای دنیا را در فشل‌ترین دولت دید ولی ته دلش امیدوار بود که سکان دار این کشتی پسری از نسل مولا علی علیه السلام است.
نسلی که ساعت یک و بیست دقیقه شب بغضش ترکید برای از دست دادن قهرمانش، اسطوره اش.
این نسل مسئولینی را به خود دید که تازه صبح جمعه می‌فهمیدند چه بلایی سر مردمانش آوردند.
جوان‌هایی که ناگهان به خود آمدند و دیدند که ویروسی هر روز هزار نفر از عزیزانشان را دارد با خود به آن دنیا می‌فرستد و فرزندان مسئولینش قبل از آنها در کشورهلی دیگر دنیا واکسینه شده بودند.
گذشت و این نسل در این غبار‌ها و بداخلاقی‌ها مردی را انتخاب کرد که راه را کمی هموار کند. این نسل دوباره خادم خود را از دست رفته دید، دروغ چرا دلمان دوباره لرزید از این از دست دادن ها.
اما دوباره آن کسی که پشتش به مهدی فاطمه گرم است دلمان را قرص کرد وقتی گفت هیچ خللی در کار کشور ایجاد نمی‌شود در این طوفان، اینبار بغضش نترکید که دلمان قرص‌تر شود.
این نسل سربلند تاریخ است که این همه خیانت و درد و از دست دادن قهرمان هایش را دید و هنوز سرپاست.
این نسل گرگ صفت‌ها را دید.
گلچین شدن قهرمان هایش را دید.
این نسل هنوز به چهل سال نرسیده و اندازه چند قرن حادثه و اتفاق دیده.
در تاریخ بنویسید که هرکس به این مردم خدمت کرد بهشتی شد و هرکس سنگی پرتاب کرد خار و خفیف شد. این باشد برای آنها که در روزهای آینده قرار است سکان دار خدمت به این مردم شوند.
ببینید این چهل سال را؛
اگر عاقبت بخیری می‌خواهید مثل سلیمانی‌ها و رییسی‌ها برای مردم کار کنید تا این چنین عزیز شوید.
اگر هم دلتان میخواهد در زباله دان تاریخ جایی داشته باشید خود دانید.
این شما و این عاقبت آدم‌هایی که این چهل سال آمدند و رفتند...
انتهای پیام/