گروه بین‌الملل خبرگزاری برنا، آنچه از 7 اکتبر به در غزه شاهد آن هستیم نقض آشکار بسیاری از معاهدات، حقوق آمره و قوانین حقوق بین الملل و حقوق بشر هست.
احکام دیوان کیفری بین المللی و دیوان بین المللی دادگستری در هفته های اخیر به بخشی از این جرایم پرداخته است، لیکن اتفاق شامگاه دوشنبه در رفح و به شهادت رسیدن 45 زن و کودک در میان آتش و دود نقطه عطفی در جنایات رژیم صهیونیستی بود، در تعاریف حقوق بین الملل این نوع جنایات که توسط یک دولت یا حکومت به صورت سازمان یافته و برنامه ریزی شده به عنوان یک سیاست پایدار علیه افراد غیر نظامی صورت می گیرد را جنایت علیه بشریت ( Crimes against humanity) می گویند.
باید میان این عمل جنایتکارانه با نسل کشی و جنایت جنگی تفاوت قائل شد، در واقع جنایت علیه بشریت اعم از نسل کشی و جنایت جنگی است، در جنایت جنگی این افراد نظامی هستند که به صورت موردی اعمالی را مرتکب می شوند، به عنوان مثال به روستایی حمله و اهالی آن را می کشند یا تجاوزی را انجام می دهند و غیره، اما در جنایت علیه بشریت یک دولت و یا سازمان به عنوان سازمان دهنده در راستای سیاستی کلان اقدام به اعمال خشونت تشدید یافته علیه جمعی از غیر نظامیان می کند و حقوق بنیادین بشر آنها را نقض می کند.
این جنایت یک اقدام انفرادی یا گروهی نیست، یک سیاستگذاری و رویه عملکردی در دولت یا سازمان است، همچنین در جنایت علیه بشریت بر خلاف جرم نسل کشی (Genocide)، صرفاً یک گروه خاص ملی، قومی، سیاسی، مذهبی و … هدف قرار نمیگیرند بلکه یک جمعیت غیرنظامی گسترده با گرایشات قومی و مذهبی مختلف هدف حملات خشن، شدید و نقض فاحش حقوق بشر خواهند بود؛ در این نوع جنایت نیت مجرم در نابودی بخشی از یک جمعیت شرط نیست مانند آنچه در جرم نسل کشی به عنوان عنصر معنوی جرم در نظر گرفته می شود، بلکه گستردگی، خشونت، و برنامه ریزی سازمان یافته توسط دولت یا سازمان ها در نقض فاحش حقوق بشر عناصر تحقق جرم هستند.
در تاریخ حقوق بین الملل برای اولین بار در دادگاه نورنبرگ و از از آن زمان در بسیاری دادگاه های دیگر نظیر دادگاه بین‌المللی کیفری یوگسلاوی سابق، دادگاه بین‌المللی کیفری برای رواندا و دیوان کیفری بین‌المللی، و همچنین دادگاه‌های داخلی کشورها، اتهام جنایت علیه بشریت مورد پیگرد و رسیدگی قرارگرفته است.
لذا در قبال آنچه فراتر از جنایت جنگی و نسل کشی به عنوان جنایت علیه بشریت در سرزمین های اشغالی در حال وقوع است نه یک فرد و دولت بلکه باید ساختار، سازمان و تفکر پیش برنده این جنایات را به عنوان ماشین مرگ متوقف کرد، اینکه در دیوان کیفری بین المللی (ICC) علیه سران رژیم اشغالگر حکمی صادر شود یا برای آتش بس فوری در غزه دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) دستوری انشا کند گرچه نویدبخش کارکردهای حداقلی حقوق بین الملل است اما جوابگوی وجدان زخم خورده بشریت نخواهد بود و باید ظرفیت های دیگر حقوق بین الملل و از آنها مهمتر افکار عمومی و فشار تابعان اصلی حقوق بین الملل یعنی کشورها برای توقف جنایت علیه بشریت در حال وقوع در فلسطین اشغالی فعال گردد.
انتهای پیام/