به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ تولید انبوه پروتئین‌های نوترکیب مانند آنتی‌ژن‌های واکسن، انسولین و آنتی‌بادی‌ها معمولاً شامل رشد سلول‌های مخمر اصلاح شده ژنتیکی در رآکتورهای زیستی (bioreactors) است. در رآکتورهای مذکور، یک ژن به‌عنوان فعال‌کننده استفاده می‌شود که اغلب توسط متانول تحریک شده و رشد پروتئین‌ها را امکان‌پذیر می‌کند.
متانول بسیار قابل اشتعال و خطرناک است و محصولات جانبی مضری مانند پراکسید هیدروژن تولید می‌کند. در روش جدید، از یک افزودنی متداول غذایی موسوم به مونوسدیم‌گلوتامات برای فعالسازی تولید پروتئین در سلول‌های مخمر استفاده می‌شود. افزودنی مذکور، ژنوم مخمر را فعال می‌کند و آنزیمی موسوم به فسفونول پیروات کربوکسی‌کیناز (PEPCK) را به وجود می‌آورد که به‌نوبه‌خود، تولید پروتئین را امکان‌پذیر می‌کند.
یافته‌های حاصل از آزمایشات حاکی‌ست که استفاده از این روش در مقایسه با روش‌های رایج قدیمی، سطح تولید پروتئین را تا دو برابر افزایش می‌دهد و محصولات جانبی خطرناک تولید نمی‌کند.
انتهای پیام/