به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، لیگ بیست و سوم با تمام فراز و فرودهایش به پایان رسید و پرسپولیس قهرمانی لیگ را به دست آورد. در این میان اما نباید از عملکرد خوب شمس‌آذر، به عنوان تیمی که از سطح دوم به سطح اول صعود کرده بود گذشت.
شروع با بدشانسی
شمس‌آذری‌ها لیگ را با کسر امتیاز آغاز کردند. دلیل این کسر امتیاز یا حقانیت تیمی مد نظر نیست اما آغاز یک لیگ با این مساله، می‌تواند شرایط روحی یک تیم را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد اما تیم جوان شمس‌آذر اسیر این مساله نشد.
آیا شمس‌آذر از نظر فنی تیم خوبی بود؟
تیم قزوینی تیم با فوتبال شناور بر پایه نیروی جوانی، دارای تنوع تاکتیکی در حد بضاعت خود، علاقمند به بازی هجومی و جاه‌طلب بود. شمس‌آذری‌ها در قزوین سپاهان را شکست دادند و به استقلال امتیازات کامل را ندادند که نشان از شجاعت این تیم داشت. آنها خارج از قزوین هم نمایش‌های قابل قبولی مقابل استقلال و پرسپولیس داشتند و همه چیز حکم به توانایی فنی این تیم می‌داد. شمس‌آذر هیچ گاه در ۳۰ بازی خود زیر توپ زدن، بازی مستقیم و پرتاب اوت را تاکتیک اصلی قرار نداد و سرمربی جوان و آینده‌دارش هم در کنفرانس‌ها و مصاحبه‌ها رویکردی کاملا متفاوت با رویکرد دیگر سرمربیان را لحاظ کرد. از ظهور پدیده‌ای چون حسین گودرزی هم نباید گذشت که در این لیگ عمدتا خالی از پدیده، بالاخره یک نام جدید رونمایی شد.
آمارها چه می‌گویند؟
شمس‌آذر در صورت عدم کسر امتیاز با ۴۲ امتیاز در رده پنجم قرار می‌گرفت که رتبه‌ای بسیار خوب در فصل اول حضور در لیگ است. آنها ۳۶ گل زدند که میانگین بیش از یک گل را برای آنها ثبت می‌کند و تفاضل‌شان هم منفی نبود. آنها پس از ۴ تیم ابتدایی لیگ، بیشتر برد را داشتند و ۱۱ بار حریفان را شکست دادند. تنها نکته منفی را می‌توان تفاضل گل صفر دانست زیرا این تیم به همان اندازه که گل زده، گل دریافت کرده و میانگین دریافت بیش از یک گل در هر بازی را ثبت کرده است.
آنها شایسته کسب عنوان تیمی پدیده لیگ برتر بودند
در نهایت باید گفت شمس‌آذر پدیده لیگ بیست و سوم بود که هم در فصل اول سقوط نکرد و هم نشان داد با سرمربی بومی، نیروی جوانی و دوری از حواشی می‌توان موفقیت کسب کرد هرچند که باید دید این تیم بلندپروازی‌های خاص خود را دارد یا سطح خود را در حد تیمی که تنها دوست دارد در لیگ بماند، نگه می‌دارد.
یادداشت از: علی رضایی
انتهای پیام/