به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری برنا، حجت‌الاسلام مصطفی پورمحمدی نامزد انتخابات ریاست جمهوری در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری با موضوع برنامه هفتم توسعه به بیان مهمترین دیدگاه‌ها و برنامه‌های خود پرداخت.
محور دیدگاه‌ها به شرح ذیل است:
در شش برنامه توسعه تدوین شده، در برنامه دوم، چهارم، پنجم و ششم نقش داشته‌ام.
مشکلی که در نظام برنامه‌ریزی کشور به تصریح رهبر معظم انقلاب، عدم اجرای کامل آن است که برآورد اجرای آن بین ۳۰ تا ۴۰ درصد است.
گاهی گفته می‌شود که مجریان به این برنامه‌ها عمل نمی‌کنند اما می‌توان به این هم فکر کرد که شاید نظام برنامه ریزی ما اشتباه است.
برنامه باید واقع‌بینانه باشد و ابزار لازم را برای تحقق داشته باشد و به شرایط بیرونی هم باید مورد توجه قرار گیرد.
نوع برنامه ریزی در کشور ما تقریبا منسوخ شده است و تنظیم برنامه با بودجه است، در دنیای معاصر سرعت رویدادها بسیار بالاست و نمی‌توان گفت در ۵ یا ۱۰ سال آینده جهان چگونه خواهد بود بنابراین در دنیا برنامه برای دو یا سه سال نوشته می‌شود.
در حال حاضر برنامه هفتم را دولت و مجلس دیگری نوشته و تصویب شده است و این برنامه به دولت جدید داده خواهد شد. در حالی که کاندیداها شعارهای جدیدی دارند و گاهی شعارهای نامزد پیروز با برنامه مطابق نیست و نمی‌تواند شعارها و خواسته‌های مردم را برآورده کند.
این مشکلاتی را در سیستم برنامه‌ریزی ایجاد می‌کند و تطبیق این فضاها مشکلات جدی ایجاد می‌کند.
در برنامه توسعه هفتم مواد مکمل و الحاقی وجود دارد که دولت را مکلف می‌کند نسبت به ارتقا و اجرای آن‌ها اقدام کند که ۲۵ عنوان است و هنوز تکلیف آن‌ها مشخص و تصویب نشده و به آینده حواله شده است.
نوشتن این برنامه چند سال طول کشیده، از مجلس و دولت گذشته به دولت جدید می‌رسد و در عمل مشخص است که چرا اجرا نمی‌شود و تنها نمی‌توان مسئولان اجرایی را مقصر عدم اجرای آن دانست.
حتی دولت قبلی هم در صورت تداوم به دلیل تغییرات بسیار زیاد مجلس توان اجرای برنامه هفتم را نداشت.
این نوع برنامه‌ریزی اجرای آن را مشکل می‌کند و باید به همه و به جامعه پیام منفی ارسال می‌شود. وقتی برنامه خوب تنظیم شده و اجرا شود می‌توان به جامعه پیام مثبت ارسال کرد.در اجرای برنامه هفتم توسعه اصلاحیه‌های جدی خواهیم داشت.
باید ملتزم به قانون باشیم و حق تخلف از آن را نداریم اما باید اشکال آن را از طرق قانونی برطرف کنیم و اصلاحیه‌های جدی در آن ایجاد کنیم.
باید تمام لوازم اجرای برنامه را فراهم کنیم و در این زمینه فرد سختگیر و منضبط هستم. اما ناچار خواهیم شد اصلاحیه‌هایی انجام دهیم و در آینده به سمت برنامه ریزی دقیق قابل اجرا حرکت کنیم.
مشکل اصلی اقتصاد ما ثبات است، باید سیاست های کلان اقتصادی مثل تورم، نقدینگی، حمایت از بازار سرمایه تکلیف خود را روشن کنیم.
اگر دولت پرهزینه شد نمی‌توان تنطیم برنامه اقتصادی درستی داشت، هزینه بالایی از سوی دولت به بودجه اضافه می‌شود که در نهایت به کسری بودجه منتهی شده و سیاست‌های کلان را مخدوش می‌کند.
اگر میانگین رشد در دهه گذشته را در نظر بگیریم دو درصد است که باید به ۸ درصد برسانیم.
اگر همه عوامل شامل سیاست‌های خرد و کلان را به درستی فراهم کنیم ۵۰ درصد الزامات مورد نیاز در داخل تامین می‌شود اما باز باید ۵۰ درصد دیگر را از سرمایه گذاری خارجی تامین کنیم.
۱۰۰ میلیارد یورویی که باید از طریق سرمایه‌گذاری خارجی باید حاصل شود، با سد تحریم‌ها روبروست اما در برنامه جذب سرمایه ۱۰ میلیاردی یورویی پیش‌بینی شده که نمی‌تواند رشد ۸ درصدی را محقق کند.
برنامه محل آرمان و آرزو نیست و باید مطابق واقعیات باشد، باید آمارها و جدول‌ها را بررسی کرد و فهمید که در کجا قرار داریم و کدام پله هستیم. مبانی و اعداد پایه چیست. پس باید آمارها شفاف، معتبر و تایید شده باشند.
باید از زوایای مختلف باید موضوع بررسی شود و مهمترین موضوع انظباط کلان و ثبات است. یکی از مسائل مهم در حال حاضربرای اجرای برنامه اعتماد است، بخش فعال کلان و خرد و مردم باید به دولت اعتماد کنند.
اقتصاد مشارکت همه را می‌طلبد و در شرایط کنونی سرمایه پنهان شده و در بازار نیست. بهترین سیاست و برنامه بدون وجود اعتماد ناکام است.
برای این اعتمادسازی با اقتصاددان‌ها در حال مذاکره هستیم و برای این موضوع روی مسائل مشترک تمرکز می‌کنیم و برای اجرای برنامه اعتمادسازی خواهیم کرد.
اگر بتوانیم در نرخ ارز ثبات ایجاد کنیم و ناترازی بانک‌ها که بحث جدی است را حل کنیم و هزینه دولت را که یکسره در حال افزایش است، کنترل کنیم، می‌توان برنامه را اجرا گرد.
قول می‌دهم تورم لجام گسیخته، هزینه دولت، ناترازی انرژی را کنترل کنم و به این ترتیب در ثبات قیمت‌ها تا حد زیادی موفق خواهیم شد.
باید بدانیم که ما اشکالات را و توان‌مان صادقانه می‌گوییم و از همه صاحبان سرمایه، متخصصان، استارتاپی‌ها، دانش‌بنیان‌ها با میدان آیند و به مسئولان اعتماد کنند.
یکی از مسائل مهم برای تامین بودجه هر کشوری، نظام مالیاتی است. این نظام یک خط آفقی دارد یعنی شامل همه است و یک خط عمودی دارد که هر کس به اندازه درآمد خود مالیات بپردازد.
برای این موضوع باید اطلاعات شفاف داشته باشیم اما مودی مالیاتی و ممیزی‌ها فرسوده است و نیازمند سیستم‌ها و نرم‌افزارها هستیم تا به صورت عادلانه مالیات اخذ شده و فرار مالیاتی نداشته باشیم.
فرار مالیاتی و نقاط فرار مالیاتی باید مورد توجه قرار گیرند و میانگین نسبت مالیات بر تولید ناخالص ملی، در اقتصاد‌های خوب ۱۶ درصد است اما در ایران ۲ درصد است.
فشار نباید به ضعفا و کسانی که منضبط و شفاف مالیات می‌دهند نباید داده شود. برای این منظور باید به دولت الکترونیک و هوش مصنوعی توجه ویژه کرد.
درآمدهای نفتی و منابع باید به صندوق توسعه ملی واریز شود و به عنوان سرمایه بین نسلی و برای آینده مورد استفاده قرار گیرد.
مردم در حال حاضر نمی‌توانند به راحتی مسکن خود را تامین کنند. بحث زمین و جانمایی آن از موضوعات مهمی است که نباید به صورت کلی و شعاری نگاه کرد. تجمع جمعیتی، مهاجرت مجدد، گسترش حاشیه شهرها باید مورد توجه قرار گیرد.
بافت‌های فرسوده در شهرها با توجه به زلزله خیز بودن کشور باید مورد توجه قرار گیرد این بافت‌ها مسائل و مشکلاتی مانند وجود اتباع خارجی و معتادان دارند اما می‌توانند در بحث مسکن بسیار کمک‌کننده باشند.وام‌های هدایت شده دقیق هم می‌تواند در مسیر خانه‌دار شدن مردم مفید باشند.
امروز حدودا بالای ۲میلیون و ۵۰۰ هزار مسکن خالی وجود دارد که سرمایه کشور را راکد کرده است که باید با آن مقابله کرد.مسکن دغدغه جدی جامعه و جوانان است و آرامش در صورت تامین مسکن برقرار خواهد شد.
نظام اقتصادی تفکر و برنامه جامع می‌خواهد رابطه دولت با قوا، با مردم، مصرف منابع مردم و بسیاری دیگر از موضوعات لحاظ شود و کارشناسان متعهد و اخلاص در عمل می‌تواند این نظام را بهبود دهد.
انتهای پیام/