به گزارش برنا؛ «درویش خان اسفندیارپور» اهل روستای میاندوآب در 40 کیلومتری سیرجان در دهه 40 خورشیدی هنگامی که درختان باغش خشک شدند از آن یک باغ سنگی ساخت؛ سنگ‌هایی که به جای میوه بر روی درختان خشکیده قرار گرفت و چنان مورد توجه قرار گرفت که «پرویز کیمیاوی» مستند «باغ سنگی» را از روی زندگی «درویش خان» ساخت.
حالا این باغ یکی از جاذبه‌های استان کرمان محسوب می‌شود. این جاذبه‌های سنگی اما در ایران کم نیستند و ما روستاهای سنگی‌ای داریم که در برخی نقاط پراکنده‌اند و تنها محلی برای زندگی نیست، بلکه جزو شگفتی‌های این سرزمین به حساب می‌آیند.
ورکانه؛ روستای 400 ساله
قدمت روستای ورکانه با سازه‌های نمای سنگی به بیش از 400 سال برمی‌گردد. نخستین و قدیمی‌ترین محله در این روستا محله «درب مسجد» است که تاریخچه آن به سال‌های نخستین دوره صفویه باز می‌گردد. این روستای صخره‌ای در 20 کیلومتری جنوب شرقی همدان قرار دارد و یکی از 6 روستای توریستی این استان محسوب می‌شود.
کندوان؛ روستای صخره‌ای
در نتیجه فعل و انفعالات آتشفان کوه‌های سهند روستای کندوان به وجود آمده که شبیه به کندوی عسل است. البته این روستا که در 50 کیلومتری تبریز در آذربایجان شرقی قرار دارد به عنوان معماری صخره‌ای نیز شهرت دارد. 117 خانوار در خانه‌هایی که درون توده‌های مخروطی و هرمی شکل قرار دارد، زندگی می‌کنند.
میمند؛ روستای دست‌کند
روستای میمند یکی دیگر از روستاهای سنگی محسوب می‌شود که در کرمان قرار گرفته و از توابع شهرستان بابک است. این روستا به دلیل وجود صخره‌های زیاد در کوه‌های آن که با دست انسان‌ها کنده شده‌اند به روستای دست‌کند میمند مشهور شده است.
سیمین ابرو
علاوه بر روستای میمند، همدان یک روستای سنگی دیگر هم به نام «سمین ابرو» دارد. روستای سمیمن ابرو بافتی سنگی دارد و در حدود 10 کیلومتری شهر همدان واقع شده است. این روستای قدیمی و زیبا یکی از مقاصد گردشگران نیز محسوب می‌شود. سیمین ابرو به دلیل قدمت و معماری ویژه در فهرست آثار ملی ایران هم قرار گرفته است.