به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «زنانی که با گرگ‌ها دویده‌اند» شامگاه ۳ تیر ماه توسط گروه سینمایی «هنروتجربه» و با حضور امیراطهر سهیلی کارگردان، لعیا زنگنه بازیگر و محمد تقی فهیم منتقد سینما در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.
محمدتقی فهیم منتقد سینما با اشاره به نمایش این فیلم پس از ۶ سال گفت: اتفاق خوبی است که سرانجام پس از ۶ سال مسائل این فیلم حل شد و این فیلم در گروه سینمایی «هنروتجربه» به اکران درآمد. امیدوارم این اتفاق ادامه‌دار باشد.
وی با اشاره به ساخت فیلم‌های سینمایی درباره سازمان منافقین در سال های اخیر گفت: حدود ۱۵ فیلم به شکل مستقیم و غیرمستقیم در مورد این سازمان ساخته شده و همچنان به نظر می‌رسد که حق مطلب درباره جنایت‌ها و ظلم‌های که این سازمان در حق ملت ایران روا داشتند، ادا نشده است.
فهیم با بیان اینکه باید از سینما و هنر و برای اثرگذاری بیشتر استفاده کرد، افزود: هر اثر هنری که خلق می‌شود به هر حال یک خروجی فرهنگی و تاثیرگذاری دارد که نمی‌توان منکرش شد اما مهم این است که با این اثر هنری چگونه برخورد شود. هنر بی‌تردید در خروجی خودش تاثیر سیاسی دارد اگر هنر نتواند تاثیری بر جامعه بگذارد اساساً دیگر کارکردی ندارد.
نقش بسیار سختی که لعیا زنگنه از پس آن برآمد
وی با اشاره به نقش آفرینی لعیا زنگنه در این فیلم گفت: من تقریباً همه آثاری را که خانم زنگنه در آن ایفای نقش کرده‌اند، دیده‌ام و فکر می‌کنم که این نقش، نقش بسیار سختی بود. این نقش جز بهترین نقش‌هایی بوده که خانم زنگنه بازی کرده‌اند.
این منتقد سینما با اشاره به نقاط قوت و ضعف فیلم توضیح داد: یکی از نکات منفی فیلم این است که در شروع فیلم یک پلان شاهد به مخاطب داده نمی‌شود بنابراین اولین مشکل مخاطب با فیلم این است که نمی‌داند موقعیت تعریف شده کجاست! این مساله به فرم اثر و آنچه که شما برای روایت، قصه‌گویی و پرداخت شخصیت تان انتخاب کرده‌اید برمی‌گردد. نکته دوم این است که در باورپذیر کردن رویدادهای درون غار و درگیر شدن کاراکتر ژاله با آنها باید واقعگرایانه‌تر عمل می‌کردید اما در مجموع معتقدم فیلم «زنانی که با گرگ‌ها دویده‌اند» در چارچوب بضاعت خودش فیلم مهمی است چرا که فیلم‌های تک لوکیشن فیلم‌های سختی هستند به‌خصوص با سرمایه کم و محدودیت بسیاری که در ساخت آن داشته‌اند.
جنگ و دفاع مقدس بستر خوبی برای شکل‌گیری درام ایجاد می‌کند
امیر اطهر سهیلی کارگردان فیلم نیز با اشاره به تاکید و توجه‌اش بر جنبه انسانی جنگ و سال های دفاع مقدس گفت: به اعتقاد من بستری که درام در آن خلق می‌شود هر چقدر پرتنش‌تر باشد درام جذاب‌تر خواهد بود و جنگ و دفاع مقدس بستر خوبی برای شکل‌گیری درام ایجاد می‌کند. با نگاه به فیلم‌هایی موفقی که به طور مستقیم یا غیرمستقیم در بستر جنگ جهانی ساخته شده‌اند به تاثیر این بستر در شکل‌گیری یک درام قدرتمند پی می‌بریم.
وی با اشاره به اهمیتی که حضور لعیا زنگنه در این فیلم داشت، گفت: تعاملی که با خانم زنگنه در ساخت فیلم داشتیم بسیار تاثیرگذار بود و او همیشه با ایده و پیشنهاد سر صحنه حاضر می‌شدند و تمام انرژی خودش را می‌گذاشت و این اتفاق و تعامل نه تنها بین من و خانم زنگنه بلکه بین تمام افراد گروه وجود داشت و فکر می‌کنم این فیلم را به معنای واقعی می‌توان یک فیلم گروهی دانست.
لعیا زنگنه بازیگر اصلی فیلم نیز در شرح دلایل این همکاری گفت: من در وهله اول به ۲ دلیل اصلی این کار را پذیرفتم. اول متن و فیلمنامه اثر بود که پیش از ملاقات کارگردان آن را خواندم و خیلی خوشم آمد و دلیل دوم هم خود آقای امیراطهر سهیلی بود. وقتی او را ملاقات کردم دیدم که پیش از آن که کارگردان خوبی باشد یک انسان خوب است.
وی ادامه داد: انگیزه شخصی خودم این بود که مساله زن، همواره و به دور از هرگونه شعارزدگی برای من خیلی خاص بوده است زیرا معتقدم این زنان هستند که در میانه جنگ میان ۲ فرد پادرمیانی و دعوت به تعقل و درایت می‌کنند و من به عنوان یک زن و یک مادر معتقدم این وظیفه ماست که باید یاد بگیریم و با سبک زندگی مان یاد بدهیم.
زنگنه در پایان گفت: اگر همواره یادمان باشد و با خودمان تکرار کنیم که عشق و رابطه بر ۲ عنصر استوار است که نکته اول، احترام و حرمت است، نسبت به یکدیگر رواداری بیشتری خواهیم داشت چرا که مسئولیت و احترام نشانه انسان بودن، عاشقی و بندگی است و زندگی اساساً جنگ نیست بلکه برای فهمیدن یکدیگر است.
انتهای پیام/