به گزارش خبرگزاری برنا، لیلا اسدی وکیل پایه یک دادگستری به مناسبت شب نهم محرم نوشت:
بسم الله الرحمن الرحیم
به این پرسش توجه کنید
چرا امام و مولایت در آن مهلکه‌ای که حضرت عباس به میدان میرود میفرماید بنفسی انت [ جانم به فدای تو]این عبارت از زبان امام ما را رهنمون میکند به مقام رفیع و منیع علمداری که جز اراده امام چیزی را برخود مرجح ندانست و در ایمان خود و ولایت پذیری نسبت به امام خود مستقر بود نه مستودع!
به این آیه قرآن عزیز توجه کنید؛
[وَ هُوَ الَّذی أَنْشَأَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَ مُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَفْقَهُونَ]او کسى است که شما را از یک انسان آفرید! [و شما از نظر ایمان یا آفرینش دو گروه مختلف هستید]: پایدار و ناپایدار؛ ما آیات خود را براى کسانى که مى‌فهمند، شرح دادیم
و حضرت عباس ع در پایداری ایمان در واقعه کربلا زبانزد و مشهور است آنچنان که حضرت امام زمان عج در موردایشان در ناحیه مقدسه می‌فرمایند؛
[سلام بر عباس ع فرزند امیرمومنان ع که جان خویش را در راه برادرش داد از دیروزش برای فردایش توشه برگرفت، در راه برادر جانبازی کرد و خود را فدایش کرد، از او حفاظت و خود را سپر بلایش کرد، برای او آب آورد، دست هایش قطع شد. خداوند قاتلانش یزید بن وقاد و حکیم بن طفیل طایی را لعنت کند.]برای اینکه به شناخت عمق ولایت پذیری حضرت عباس واصل بشیم و از آن بیا موزیم به آیه ۳۸ سوره یاسین توجه کنید و حدیثی که رسول الله در خصوص این آیه فرموده اند
[ابوذر غفاری گوید: «دست پیغمبر را گرفته بودم و هر دو با هم راه می‌رفتیم و پیوسته به آفتاب نظر میکردیم تا آنکه پنهان شد. من عرض کردم: «ای رسول خدا! آفتاب در کجا پنهان می‌شود»؟ فرمود: در آسمان، بعد از آن از آسمانی به سوی آسمان دیگر بالا میرود تا آنکه به سوی آسمان هفتم که از همه بالاتر است صعود میکند، تا آنکه در زیر عرش می‌شود، پس به سجده میافتد و فرشتگان موکّل بر او نیز به همراهش سجده میکنند. پس آفتاب عرض میکند: پروردگارا، به من امر میفرمایی که از کجا طالع شوم؟ آیا از مغربم طلوع کنم یا از مشرقم؟ و این همان است که خدای عزّ و جلّ میفرماید: وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَها ذلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ و خورشید که پیوسته به‌سوى قرارگاهش در حرکت است؛ این تقدیر خداوند توانا و داناست.]حضرت عباس در ولایت پذیری ولی خداوند عزوجل همان خورشیدی است که به پروردگار عرضه می‌دارد از کجا طالع شوم! وعباس، چون خورشیدی بود که به دور خیمه امام حسین می‌چرخید و منتظر دستور و فرمان ایشان بود و در این مهم استقرار و استواری داشت؛ و کسی می‌تواند اینچنین تسلیم امر ولی خداوند باشد که در تبصر و معرفت امام خود به یقین رسیده باشد و طبق آیه ۶۶ سوره یاسین
[لَوْ نَشاءُ لَطَمَسْنا عَلى أَعْیُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّراطَ فَأَنّى یُبْصِرُونَ
و اگر بخواهیم چشمانشان را محو کنیم سپس براى عبور از راه، مى‌خواهند بر یکدیگر پیشى بگیرند، امّا چگونه مى‌توانند ببینند]دقت کنید مسئله امام شناسی چقدر پر اهمیت است و منظور از صراط در این آیه چیست
[ مفضّل‌بن‌عمر گوید: از امام صادق در مورد صراط پرسیدم. امام فرمود: «صراط، راه شناختن خداست و آن دو گونه است: صراط دنیا و صراط آخرت. صراط دنیا همان رهبری است که اطاعتش واجب است. هرکه در دنیا او را بشناسد و از رهنمودهایش پیروی کند، بر صراطی که همان پل دوزخ در آخرت است عبور میکند، و هرکه در دنیا او را نشناسد قدمش بر صراط آخرت می‌لغزد و در آتش دوزخ سقوط میکند]واقعه کربلا به علت عدم شناخت و بصیرت به امام زمانشان شکل گرفت در واقع دینداری بدون هدایت امام بسیار مخاطره آمیز و هولناک است آنچنان که از آن دریدگانی ساخت که برای کشتن امام زمان خود از هم سبقت می‌گرفتند و وضو می‌ساختند و از هیچ ظلمی آن فرومایه گان مضایقه و کوتاهی نکردند و، اما کسانی که در آن واقعه به شناخت ولی خداوند نائل آمدند، تا آخرین قطره خون که در قلبشان در جریان بود. امام حسین ع را یاری فرمودند وحضرت عباس ع در یاری امام زمانش به مقامی رسید
که امام حسین ع وقتی با پیکر بی دست و پر از جراحت او که از روی اسب سقوط کرده بود رسید بلند گریه کرد و اورا در آغوش گرفت و فرمود؛ (الآن انکسر ظهری و قلت حیلتی) اکنون پشت من شکست و چاره‌ی من کم شد..
از اینرو، عبارت بنفسی انت حضرت ابا عبدالله ع به حضرت عباس ع از آن اسراری است که فقط اهل بصیرت به آن ملتفت می‌شوند و آن کسانی که در این زمان به آن سر آگاه هستند، امروز زیر بیرق حضرت ولیعصر مستقر شده اند و برای رفع موانع ظهور آن حضرت لحظه‌ای درنگ نمی‌کنند و، چون عباس بن علی ع جان فدای امام زمانشان هستند وشعارشان این فراز زیارت عاشورا است
اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ وَ وَلِیُّ لِمَنْ والاکُمْ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداکُمْ
من در صلح و سازشم با کسی که با شما در صلح است و در جنگم با کسی که با شما در جنگ است و دوستم با کسی که شما را دوست دارد و دشمنم با کسی که شما را دشمن دارد.
انتهای پیام/