به گزارش خبرگزاری برنا؛ «بررسی کارایی بیوراکتور غشایی مبتنی بر کنسرسیوم باکتریایی شوردوست در حذف بیس فنل A از فاضلاب پتروشیمی» عنوان طرحی است که معصومه گلشن، دانش آموخته دکتری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در قالب رساله دکتری خود با راهنمایی مهدی احمدی‌مقدم و حمایت بنیاد ملی علم ایران به پایان رسانده است.
گلشن درباره این طرح توضیح داد: فاضلاب‌های پتروشیمی معمولاً حاوی غلظت‌های زیادی از جامدات معلق، BOD ،COD، سولفید، آمونیاک، فنل‌ها، هیدرکربن‌ها، بنزن، تولوئن، اتیل بنزن، زایلن، هیدروکربن‌های آروماتیک چندحلقه‌ای (PAHs) و فلزات سنگین است. فاضلاب‌های پتروشیمی با شرایط سختی همچون حضور ترکیبات سخت تجزیه‌پذیر و شوری بالا مرتبط هستند که اثر مخربی بر بقاء بیومس زیستی دارند و فعالیت بیولوژیکی را کاهش می‌دهند؛ بنابراین در این پژوهش، پتانسیل کارایی بیوراکتور غشایی مستغرق در تصفیه فاضلاب شور پتروشیمی غنی از بیس فنل A مورد ارزیابی قرار گرفت.
این محقق در ادامه بیان کرد: مقاوم‌ترین سویه‌های شوردوست تجزیه کننده بیس فنل A از داخل لجن سازگار شده با محیط شور و ماده آلی بیس فنل A، جداسازی و از طریق آنالیز توالی ژن ۱۶S rRNA شناسایی شدند.
وی در ادامه تصریح کرد: در این تحقیق، دوره بهره‌برداری سیستم بیوراکتور غشایی به دو فاز تقسیم شد. در فاز اول برای بررسی تأثیر بار بیس فنل A در فاضلاب سنتتیک بر عملکرد بیوراکتور غشایی، غلظت‌های ۵۰ تا mg/L ۲۰۰ بیس فنل A استفاده شد و در فاز دوم عملکرد بیوراکتور غشایی بر مبنای افزایش شوری در تصفیه فاضلاب واقعی پتروشیمی مورد بررسی قرار گرفت.
گلشن تصریح کرد: بررسی کارایی بیوراکتور غشایی مبتنی بر کنسرسیوم باکتریایی شوردوست در حذف بیس فنل A از فاضلاب پتروشیمی از جمله اهداف انجام این طرح بود و تا کنون مطالعه‌ای روی حذف بیس فنل از فاضلاب شور انجام نشده است. کنسرسیوم باکتریایی تولید شده در این تحقیق، می‌تواند در تصفیه فاضلاب‌های شور پتروشیمی مورد استفاده قرار بگیرد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: نبود تکنسین برقی ماهر و آشنا به فرایند غشاء در حین کار، به دلیل خرابی و استهلاک ابزار از جمله پمپ‌ها، ماژول غشاء روند تحقیق را دچار اختلال می‌کرد.
/انتهای پیام