نتانیاهو در حالی به این سفر رفت که رژیم اشغالگر قدس به لحاظ سیاسی، نظامی، بین المللی و اقتصادی و همچنین افکار عمومی کاملا ناکام ماند و هم در عرصه نظامی به اهدافش نرسید و هم نیرو‌های مقاومت و از جمله حماس همچنان به مقابله خود با این رژیم ادامه می‌دهند. از سویی دیگر هیچ کدام از اسیران اسرائیلی هم آزاد نشدند و با توجه به چنین شرایطی، بنیامین نتانیاهو با دستانی خالی و به عنوان فردی بی حیثیت در عرصه عمومی و منزوی در عرصه بین المللی به آمریکا سفر کرد.
از سوی دیگر باید شرایط ایالات متحده را نیز در نظر گرفت. امروز دولت بایدن دولتی مستعجل است از این حیث که به صراحت اعلام کرده که در دوره بعد نخواهد بود و از این رو، بایدن اگر بخواهد هر قولی به میهمان خود از هر دولت یا کشوری بدهد قطعا بدون پشتوانه خواهد بود.
دیدار نخست وزیر رژیم صهیونیستی با هریس و ترامپ به عنوان دو نامزد رقابت ریاست جمهوری هم از چندان اهمیتی برخوردار نیست، چون هر دو در کوران مبارزات انتخاباتی قرار دارند و در جایگاهی نیستند که بخواهند در زمینه کمک به نتانیاهو قولی بدهند.
از این رو این سفر را باید کاملا تبلیغاتی و برای خروج از انزوای رژیم صهیونیستی دانست و حتی سخنرانی نتانیاهو در گنگره آمریکا هم با اعتراضات گسترده در خاک ایالات متحده و دیگر نقاط جهان مواجه شد و مضاف بر اینکه آمریکایی‌ها هم کاملا با احتیاط با او برخورد کردند چرا که می‌خواستند از تبعات حضور یک فرد بدنام در کشور خودشان جلوگیری کنند.
با این وصف، برغم استقبال مصنوعی که از نتانیاهو در کنگره آمریکا صورت گرفت چند نفر از نمایندگان نمایندگان گنگره اعلام کردند که نخست وزیر رژیم صهیونیستی نه تنها جنایتکار است بلکه دروغگو هم هست و این نسبت دروغگویی کاملا با موضوع کتمان جنایات رژیم صهیونیستی از جمله مساله کودک کشی ارتباط پیدا می‌کند. در روزگاری که بدرستی عصر ارتباطات نامیده می‌شود کسی نمی‌تواند براحتی این همه جنایات را مخفی نگه دارد.
از این رو باید گفت که این سفر هیچ دستاوردی برای نتانیاهو نداشت جز اینکه اعتراضات و انتقادات جامعه جهانی علیه او همچنین اقدامات رژیم صهیونیستی تشدید شد.