به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ محققان مدتهاست که مطالعه کرده اند که چگونه آگاهی در مغز شکل می‌گیرد. پروفسور اکرم در پیشنهاد می‌کند که مراحل آگاهانه را از طریق مشاهدات رفتاری و منحنی‌های یادگیری تعریف کند و از بینش ناگهانی برای شناسایی زمان پردازش آگاهانه استفاده کند. آگاهی با توجه به وظیفه متفاوت است و مطالعه این مراحل می‌تواند مکانیسم‌های مغزی را از طریق تصویربرداری نشان دهد.
برای نسل‌ها، محققان در مورد منشأ و مکانیسم‌های آگاهی در مغز فکر کرده اند. پروفسور اکرم در از دانشگاه رور بوخوم در آلمان رویکرد جدیدی را برای مطالعه پردازش اطلاعات شناختی آگاهانه پیشنهاد می‌کند. او پیشنهاد می‌کند که مراحل فرآیندهای شناختی آگاهانه را از طریق مشاهدات رفتاری و منحنی‌های یادگیری تعریف کند.
او گفت: یادگیری اغلب یک فرآیند تدریجی نیست، بلکه در جهش و محدودیت اتفاق می‌افتد؛ شما می‌توانید بگویید که انسان‌ها و حیوانات هر چند وقت یکبار تجلی ناگهانی را تجربه می‌کنند. به احتمال زیاد این تجربیات با فرآیندهای آگاهانه پیش می‌روند. در مقاله‌ای که در مجله Frontiers in Behavioral Neuroscience منتشر شده است، رویکرد جدید خود را که ممکن است برای انسان و حیوانات اعمال شود، شرح می‌دهد.
اکرم در از مرکز تحقیقات و درمان سلامت روان در بوخوم، که عضو دانشگاه سوربون در پاریس است، گفت: آگاهی یک فرآیند همه یا هیچ نیست. درجات مختلفی از آگاهی وجود دارد، بسته به اینکه آیا ما خواب هستیم یا ایمیل می‌نویسیم. در انتهای بالای این درجه بندی، به اصطلاح، ما پردازش اطلاعات شناختی آگاهانه‌ای را پیدا می‌کنیم که برای مقابله با یک مشکل پیچیده مورد نیاز است.
دری گفت: برای مطالعه همبستگی‌های عصبی بیولوژیکی این فرآیند‌ها با استفاده از روش‌های علمی، یک انسان یا حیوان باید با یک کار تجربی ارائه شود که تنها با پردازش اطلاعات شناختی آگاهانه حل می‌شود، بسیار مهم است که یک راه حل پیش فرض وجود نداشته باشد. در تاریخ طولانی روانشناسی شناختی رفتاری، بسیاری از این وظایف توسعه یافته است. با این حال، مشکل اصلی این است که یک انسان یا حیوان ممکن است از پردازش اطلاعات شناختی آگاهانه در طول کل زمان پردازش استفاده نکند.
دری گفت: بنابراین محقق پیشنهاد می‌کند از منحنی‌های یادگیری برای محدود کردن مراحل پردازش اطلاعات آگاهانه در رابطه با زمان بندی آنها استفاده کند. در این منحنی‌ها، عملکرد در یک کار خاص در طول زمان ترسیم می‌شود. عملکرد یادگیری اغلب به طور مداوم بهبود نمی‌یابد، بلکه با جهش یا در مراحل بهبود می‌یابد. این به اصطلاح یادگیری مداوم پس از بینش می‌تواند به عنوان یک مهر زمانی عمل کند.
وی گفت: پردازش اطلاعات شناختی آگاهانه باید در این مرحله و احتمالا در ثانیه‌های پیش از آن انجام شده باشد. با استفاده از این دانش، ما می‌توانیم از روش‌های تصویربرداری یا الکتروفیزیولوژیک برای مشاهده مغز در طول پردازش اطلاعات شناختی آگاهانه با مقایسه دوره‌های زمانی بلافاصله قبل از افزایش ناگهانی یادگیری با نقاط قبلی یا بعدی در زمان در طول پردازش کار استفاده کنیم. این امر محققان را قادر می‌سازد تا بفهمند که مغز در کدام منطقه برای پردازش اطلاعات آگاهانه استفاده می‌کند.
انتهای پیام/