به گزارش خبرگزاری برنا؛ فاطمه ملاعباسی عضو هیات علمی پژوهشکده سرطان معتمد و مجری این طرح، گفت: تعداد کم سلول‌های سرطانی در گردش (CTC) در نمونه‌های خون و زمان بربودن روش‌های فعلی جداسازی این سلول‌ها برای پردازش حجم کمی از خون، بزرگ‌ترین موانع عملی استفاده از سلول‌های سرطانی در گردش است؛ بنابراین، هدف ما از این مطالعه، طراحی یک سیستم دیالیز CTC با توانایی پردازش خون کامل بیماران سرطانی در مدت زمان منطقی بود.
وی خاطرنشان کرد: در توسعه این سیستم، دو راهبرد مورد توجه قرار گرفته است. اول، سنتز فریت‌های Cu هسته پوسته جدید که از هسته Cu- CuFe ۲ O ۴ و پوسته MIL-۸۸ A تشکیل شده و برای ردگیری موثر سلول‌های سرطانی در گردش به وسیله آنتی بادی anti-HER ۲ هدف گذاری شده است. دوم، ساخت یک پلتفرم میکروفلوئیدیک که شامل یک داربست سه بعدی پرینت شده متشکل از کامپوزیت نانوذرات پلی کاپرولاکتون/Fe ۳ O ۴ با قطر منافذ کمتر از ۲۰۰ میکرومتر که یک میدان مغناطیسی ولتاژ بالا روی آن متمرکز می‌شود تا خواص مغناطیسی را برای به دام انداختن سلول‌های سرطانی در گردش هدف گذاری شده با نانوذرات مغناطیسی القاء کند.
ملاعباسی با بیان اینکه این سیستم از جنبه‌های مختلف نظیر کارایی در جذب نانوذرات مغناطیسی، جداسازی CTCها از خون انسان، عوارض جانبی بر روی سلول‌های خون و زنده مانی سلول‌های سرطانی در گردش پس از جداسازی مورد ارزیابی قرار گرفته تصریح کرد: کارایی این سیستم دیالیز در جداسازی سلول‌های سرطانی در گردش از نمونه‌های خون بیش از ۸۰ درصد است. سلول‌های سرطانی در گردش جدا شده کاملاً زنده بوده و قادر به تکثیر بودند. همچنین، سیستم طراحی شده کاملاً بی خطر بوده و هیچ عارضه‌ای برای سلول‌های طبیعی خون ایجاد نمی‌کند. علاوه بر این، سیستم ابداعی دیالیز سلول‌های سرطانی در گردش می‌تواند در مدت زمانی معقول، حجم بالایی از خون را برای جداسازی این سلول‌ها با کارایی بالا برای اهداف تشخیصی و درمانی، پردازش کند.
ملاعباسی تصریح کرد: ساخت دستگاه دیالیز سلول‌های سرطانی در گردش با اهداف درمانی و تشخیصی برای اولین بار است که در دنیا گزارش می‌شود. البته این دستگاه در اغلب موارد دارای جنبه تشخیصی است و جنبه‌های درمانی آن به دلیل حجم نمونه کم خون دریافتی تاکنون مورد استفاده قرار نگرفته است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اجرای این طرح، ضمن تولید دانش فنی و توسعه سیستم دیالیز برای جداسازی سلول‌های سرطانی در گردش با اهداف تشخیصی و درمانی به ثبت پتنت و چاپ مقاله در نشریه‌ای با ضریب تاثیر ۷.۴ (Q ۱) نیز منجر شده است.
انتهای پیام/