به گزارش خبرگزاری برنا، دولت سیزدهم در حالی روزهای پایان خود نزدیک میشود که علی رغم موفقیت در حوزههایی همچون ارتباط با همسایگان و عضویت در گروههای منطقهای و فرامنطقه ای، در برخی حوزهها در وزارت صمت به خصوص حمایت تبعیض آمیز از واحدهای صنعتی علامت سوالهایی از خود به جا گذاشته است.
با توجه به نزدیک شدن به زمان خداحافظی مدیران ارشد این وزارتخانه شایسته است سوالات زیر که از سوی فعالین این حوزه مطرح شده داده شود تا در این روزهای آخر که بحث انتخاب وزیر و معاونان وزیر برای دولت جدید مطرح است عملکرد مدیریت فعلی قضاوت شود.
محمد مهدی برادران خلخالی معاون صنایع عمومی وزارت صمت در سال جاری اظهار کرده که افتخار من این است که قیمت پوشک را در سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ علیرغم تورم ۴۰ درصدی ثابت نگه داشتم. با توجه به این اظهارات سوالهای ۱۲ گانه زیر مطرح میشود:
۱. چرا یک باره، قیمت پوشک ۳۴ عددی سایز ۴ به ۲۲۰ هزار تومان پرش کرد و تولیدکننده هنوز به عرضه با این قیمت هم راضی نیست و با لابی گری و اقدامات نامتعارف مانند درج همزمان دو قیمت مصرف کننده خواهان تصویب قیمت ۲۴۰هزار تومان و بالاتر است؟ آیا تثبیت قیمت پوشک شکست خورده و از اساس اشتباه بود؟
۲. تثبیت قیمت پوشک در دو سال با چه هزینهای انجام شده است؟ به عبارتی چند صد میلیون ارز ترجیحی کمیاب ۲۸۵۰۰ ویژه کالاهای اساسی و دارو حراج شده است تا شما به چنین افتخاری دست پیدا کردید؟
۳. چرا علیرغم تخصیص ارز برای واردات مواد اولیه پوشک و صراحت مصوبه کارگروه تنظیم بازار مبنی بر ضرورت اخذ تاییدیه افزایش قیمت برای انواع پوشک، لیکن قیمت پوشک بزرگسال که از همان مواد اولیه وارداتی با ارز ترجیحی تولید میشود با رشد سرسام آور قیمت مواجه بود و اقدامی برای برخورد با متخلف از طرف معاونت صنایع عمومی صورت نگرفت؟
۴. چرا بیش از دو برابر بیشتر از سال ۱۳۹۹ ارز که عمدتا ترجیحی بوده است، برای واردات مواد اولیه پوشک تخصیص داده اید؟ مگر تولید پوشک افزایش داشته است؟ مابه التفاوت این میزان ارزپاشی کجا رفته است؟
۵. میلیونها ارز ترجیحی ۲۸۵۰۰ با چه روشی بین تولیدکنندگان پوشک توزیع شده است؟ چگونه یک واحد تولیدی بیش از ۵۵ درصد ارز ترجیحی تخصیصی به کل صنعت پوشک را دریافت کرده است؟ اگر در توزیع ارز ترجیحی اینگونه عدالت رعایت شده است، چرا برخی از تولیدکنندگان پوشک با کاهش و حتی توقف تولید مواجه شده اند؟
۶. پس از دو سال تثبیت قیمت پوشک با تخصیص ارزهای عمدتا ترجیحی و همچنین نیمایی، شاخص تمرکز (HHI) و شاخص نسبت تمرکز برای تشخیص میزان انحصار صنعت پوشک چه روندی پیدا کرده است؟ انحصار بیشتر شده یا کمتر؟
۷. با این میزان ارزپاشی چند کارخانه تولید پوشک مدرن قابل احداث بود؟
۸. آیا تولیدکنندگان پوشک و انجمن سلولزی بهداشتی ایران با اجرای این سیاست و نحوه عمل معاونت صنایع عمومی در ارزپاشی موافق بوده اند یا مخالف؟
۹- با توجه به صادرات انواع پوشک عمدتا از سوی یک تولیدکننده در شرایط بهره مندی از ارز ترجیحی ۲۸۵۰۰ برای واردات مواد اولیه، به چه دلیل هیچگونه پیگیری از سوی معاون صنایع عمومی از مراجع ذیربط برای اخذ مابه التفاوت صادراتی و عودت منابع بیت المال صورت نپذیرفته است؟
۱۰. دلیل تخصیص عمده ارز ترجیحی ۲۸۵۰۰ تومانی صنعت پوشک به یک شرکت خاص در طی سالهای ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ چه بوده است؟
۱۱. در آخر فرق تخصیص ارز برای چای دبش و پوشک چیست؟
اینها سوالاتی است که برای فعالین این حوزه که بیشتر آنها عضو تشکلها و انجمنهای صنفی هستند و سالها است در این حوزه مشغول به فعالیت هستند ولی تاکنون هیچ پاسخی برای آنها پیدا نکردند.
انتهای پیام/