به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان رضوی، دکتر زنیره سلیمی با اشاره به اینکه با افزایش سن توان ذهن برای انجام چند کار همزمان کاهش می یابد، خاطر نشان کرد: علاوه براین میزان دقت و تمرکز برای انجام فعالیتها نیز به مرور کاهش می یابد و سالمند و اطرافیانش احساس می کنند که عملکرد مناسب فرد کاهش یافته است.
وی با بیان اینکه سن بالای 65 سالگی دوران سالمندی است و در حال حاضر حدود 7 درصد جمعیت را سالمندان تشکیل می دهد، تصریح کرد: افراد سالمند بیش از دیگران در معرض بیماریها قرار دارند که یکی از مهمترین آنها دمانس یا زوال عقل است که فرد به مرور توانایی پردازش و مدیریت امور مربوط به زندگی خود را ندارد.
دکتر سلیمی با بیان اینکه سالهای قبل نگرانی در خصوص ضعف حافظه و مشکلات حافظه وجود نداشت اما به مرور این موضوع جایگاه خود را در بین سایر موضوعات مرتبط با سلامتی باز کرده است، عنوان کرد: شناخت، یک مجموعه از اعمال عالی مغز است که با کمک شناخت و کارکردهای آن مسائل و اطلاعات تجزیه و ترکیب می شوند.
فوق تخصص روان پزشکی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: زمان ماندگاری در حافظه کوتاه مدت 30 ثانیه تا یک دقیقه است اما اگر مغز احساس کند که این مطلب کارایی دارد، وارد حافظه بلند مدت می شود و به لایه های عمیق تر ذهن نفوذ می کند.
وی با بیان اینکه برخی از افراد در سنین 30 تا 40 سالگی از فراموشکاری خود گلایه مند هستند ، اظهار کرد: عدم کنترل استرس ، نداشتن توجه کافی روی موضوع، مصرف برخی داروهای خواب آور و یا بی خوابی بر کیفیت عملکرد حافظه موثر است بنابراین هر نوع فراموشی به معنای اختلال آلزایمر که یکی از زیر شاخه های دمانس است ، محسوب نمی شود.
دکتر سلیمی با اشاره به اینکه استفاده از حافظه برای یادگیری و به خاطر سپردن مفاهیم ، نقش مهمی در کند شدن روال دمانس یا زوال عقل ایفا می کند، گفت: فاکتور های خطر دیابت، کم تحرکی، مصرف سیگار والکل و فشار خون بالا زمینه ابتلا به اختلال شناختی در سنین سالمندی را افزایش می دهد.
وی با بیان اینکه در سالمندی از حدود 60 تا 65 سالگی به مرور کارکرد مغز کند می شود گفت: آلزایمر شایع ترین جلوه زوال عقل است به نحوی که پیش بینی می شود در سال 2050 ، 140 میلیون نفر مبتلا به اختلال دمانس یا زوال عقل باشند که دو سوم آنها در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند.
دکتر سلیمی با اشاره به اینکه در زمان ابتلا به آلزایمر بیشتر نگرانی از سوی همراهیان است که ابراز می کنند والدین آنها تغییراتی نسبت به گذشته دارند و نمی توانند مثل گذشته مدیریت خانه و مسائل مالی را انجام دهند، عنوان کرد: افسردگی سالمند، کاهش روابط اجتماعی و عدم کنترل دقیق بیماریهای زمینه ای موجب می شود تا زمینه برای بروز اختلال آلزایمر فراهم شود.
وی با بیان اینکه هر چقدر در دوران نوجوانی ، جوانی و میانسالی ذهن با چالش های جدیدتری روبرو شود و یا مهارت جدیدی فرد بیاموزد و ذخیره شناختی خوبی داشته باشد به همان نسبت نیز در سالمندی خطر کمتری برای ابتلا به آلزایمر فرد وجود دارد، اظهار کرد: باید در دوران جوانی و میانسالی مغز را به چالش کشید تا در سالمندی زمینه دمانس فراهم نشود.