به گزارش خبرگزاری برنا، نشست مشترک گروه علوم دارویی و زیر گروه مبانی تاریخ پزشکی گروه حکمت، طب سنتی و طب دوران تمدن اسلام و ایران به مناسبت تکریم حکیم رازی با حضور جمعی از اعضای این دو گروه علمی در سالن مجمع عمومی (ابن سینا) فرهنگستان علوم پزشکی کشور برگزار شد.
علی خلج رئیس گروه علوم دارویی در این نشست مشترک با توصیف ابعاد شخصیتی این حکیم برجسته گفت: رازی اولین حکیمی است که غذا را بهتر از هر دارویی دانسته است که از بروز بیماری‌ها جلوگیری می‌کند و نیز عوارض مصرف زیاد دارو‌ها را در متون خود آورده است.
وی به ۱۸۴ جلد کتاب رازی اشاره کرد وگفت: تالیفات وی به زبان عربی نگاشته شده و به وی لقب «جالینوس عرب» را داده اند و رازی اولین کسی است که داروشناسی و فارماکولوژی را پایه‌گذاری کرده و قبل از اینکه اثر دارو‌ها را در انسان ببیند در حیوانات داروی مورد نظر را آزمایش می کرد.
محمدعلی محققی معاون علمی فرهنگستان علوم پزشکی نیز گفت: این نشست دومین نشست مشترک دو گروه علوم دارویی و زیر گروه تاریخ و مبانی پزشکی است که به مناسبت های روز پزشک و روز داروساز و نکواشت شخصیت‌های نقش‌آفرین در فرهنگ و تمدن اسلام و ایران؛ ابوعلی سینا و رازی برگزار می‌شود و امیدواریم این نشست‌ها منشا دستاوردهای فاخری در این حوزه‌ها باشد.
وی با اشاره به ابعاد شخصیتی این حکیم بزرگ گفت: رازی یکی از برجسته ترین چهره‌های خردگرایی و عقلانیت است و ازین رو شناخت بهتر ابعاد علمی و اخلاقی الگویی همچون حکیم رازی و توجه به آنها در پزشکی معاصر بسیار حائز اهمیت است. حکیم رازی نگاشته هایی در حوزه اخلاق دارد که در دوره معاصر نیز از آن استفاده می‌شود و علامه طباطبایی و شهید مطهری نیز برخی از این آموزه‌ها را به درستی شرح داده‌اند.
محققی با بیان اینکه رازی، ریشه گمراهی‌ها و بدخلقی‌ها را عدول از عقلانیت و ماندن در سایه جهل می‌داند، گفت: از ویژگی‌های بارز حکیم رازی که در عصر حاضر به آن احتیاج داریم، نوآوری و خلاقیت است و در اجزای سلامت باید از این سیره حسنه و اخلاق نیک علمی استفاده کنیم. ویژگی مهم دیگر رازی، انتقادکردن و انتقاد پذیر بودن است و او شخصیتی منتقد در عرصه دانش بود که آرای جالینوس را نقد می کرد.
وی همچنین خواستار تهیه مطلبی با مضمون هویت و مرجعیت در طب، سلامت و داروسازی توسط گروه علوم دارویی و زیر گروه مبانی تاریخ پزشکی فرهنگستان علوم پزشکی شد.
محمد صدر عضو گروه حکمت، طب سنتی و طب دوران تمدن اسلام و ایران از جلد ۱۹ الحاوی به عنوان اثری در باره انواع سموم یاد کرد که در آن راه‌های درمان مسمومیت بیان شده است و اظهارکرد: در گذشته برای از پای درآوردن برخی پادشاهان و همچنین بعضی از معصومان از سموم استفاده می‌شد و رازی در دوران خود به بررسی این موضوع پرداخت که کتاب‌های وی در دوران معاصر نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
حمیدرضا نمازی عضو فرهنگستان علوم پزشکی و استادیار مرکز تحقیقات اخلاق و تاریخ پزشکی و رئیس موزه ملی تاریخ علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به رویکرد تحلیل گفتمان و تاریخ مفهومی، تحلیلی از تاریخ معاصر ایران از دارالفنون به بعد، به تمایز میان تاریخ نگاری خطی با تاریخ نگاری مفهومی پرداخت و گفت: هدف از تاریخ صرفا تجلیل و بزرگداشت محوری نیست بلکه اهمیت تحلیل تاریخی، پاسخ به پرسش‌های اینجایی و اکنونی و حتی آینده‌نگاری است.
وی با تفکیک تاریخ معاصر داروسازی ایران پس از دارالفنون، به گفتمان‌های مهارتی، کتابخانه‌ای، داروخانه‌ای، ارتباط با صنعت و آموزش‌محورانه اشاره کرد و به تشریح و تحلیل هریک از این گفتمان‌ها پرداخت و بر اهمیت نقش میرزا کاظم محلاتی و فرزندش محمودخان شیمی، مسیو پاپاریان، مهدی نامدار، محمدجواد جنیدی، فتح اله اعلم، صادق مقدم، حسین گل گلاب و نیز اکتاو کنت، موسیو ژرژ، فوکت تی و بسیاری از نام‌آوران عرصه داروسازی، تاکید کرد.
انتهای پیام/