به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ مطالعه‌ای جدید بینش‌هایی را در مورد ژئوفیزیک پشت شکل‌گیری و تکامل سیارک‌ها ارائه می‌دهد.
یک مطالعه به رهبری دانشگاه مریلند جزئیات جدیدی را در مورد دینامیک سیارک‌ها پس از ماموریت DART ناسا، که عمداً با دیمورفوس، ماه سیارک، در سال ۲۰۲۲ برخورد کرد، نشان می‌دهد. این برخورد به‌طور قابل‌توجهی مسیر و شکل دیمورفوس را تغییر داده و منجر به رفتار‌های گرانشی غیرمنتظره‌ای شده است. این یافته‌ها فرضیه‌های قبلی در مورد تکامل سیارک‌ها را به چالش می‌کشد و می‌تواند بر استراتژی‌های دفاعی سیاره‌ای آینده و ماموریت‌های فضایی تأثیر بگذارد، زیرا محققان همچنان ثبات و پتانسیل سیستم را برای اکتشاف بیشتر ارزیابی می‌کنند.
بر اساس یک مطالعه جدید، هنگامی که فضاپیمای آزمایش تغییر مسیر دو سیارک ناسا (DART) در سال ۲۰۲۲ با ماه سیارکی به نام دیمورفوس برخورد کرد، ماه به‌طور قابل‌توجهی تغییر شکل داد؛ ایجاد یک دهانه بزرگ و تغییر شکل آن به‌طور چشمگیری، که ماه را از مسیر تکاملی اصلی خود خارج کرد. محققان این مطالعه معتقدند که دیمورفوس ممکن است در تلاش برای بازگشت به تعادل گرانشی با سیارک مادر خود، به نام دیدیموس، به‌طور آشوب‌وار شروع به "سقوط" کرده باشد.
دریک ریچاردسون، استاد نجوم در دانشگاه مریلند و یکی از اعضای گروه تحقیقاتی DART گفت: در بیشتر موارد، پیش‌بینی‌های اولیه ما در مورد چگونگی تغییر DART در نحوه حرکت دیدیموس و ماه آن در فضا درست بود. اما برخی یافته‌های غیرمنتظره وجود داشت که به ارائه تصویر بهتری از چگونگی شکل‌گیری و تکامل سیارک‌ها و سایر اجسام کوچک در طول زمان کمک می‌کند.
مقاله منتشر شده در مجله "Sciences Planetaire" در ۲۳ اوت ۲۰۲۴، توسط تیمی به رهبری ریچاردسون، مشاهدات قابل‌توجه پس از برخورد را توضیح داد و پیامد‌های احتمالی برای تحقیقات آینده سیارک‌ها را توصیف کرد.
یکی از بزرگترین شگفتی‌ها این بود که چقدر برخورد DART شکل دیمورفوس را تغییر داد. به گفته ریچاردسون، ماه سیارک در اصل به شکل همبرگر بود، اما پس از برخورد فضاپیمای DART با آن، شکل آن به‌طور قابل‌توجهی تغییر کرد و بیشتر به شکل فوتبال کشیده شد.
ما انتظار داشتیم که دیمورفوس قبل از برخورد DART به شکل دیگری باشد، اما این نتیجه نشان می‌دهد که چیزی پیچیده‌تر از آنچه انتظار می‌رفت در حال رخ دادن است. علاوه بر این، تغییر شکل ناشی از برخورد ممکن است نحوه تعامل آن با دیدیموس را نیز تغییر داده باشد.
ریچاردسون اضافه کرد که اگرچه DART فقط به ماه برخورد کرد، اما ماه و سیارک اصلی از طریق گرانش به هم متصل هستند. باقی‌مانده‌های پراکنده شده توسط فضاپیما در برخورد نیز تعادل بین ماه و سیارک آن را مختل کرده و مدار دیمورفوس را در اطراف دیدیموس کوتاه‌تر کرد.
تغییرات دیمورفوس پیامد‌های مهمی برای تلاش‌های اکتشافی آینده دارد، از جمله ماموریت پیگیری آژانس فضایی اروپا به سیستم دیدیموس که برای اکتبر ۲۰۲۴ برنامه‌ریزی شده است.
ریچاردسون توضیح داد که در اصل دیمورفوس در وضعیت آرامی بود و همیشه یک طرف به سمت دیدیموس داشت، درست مانند اینکه ماه زمین همیشه یک چهره به سمت سیاره ما دارد. حالا، از هم‌ترازی خارج شده و ممکن است در جهت‌گیری خود به عقب و جلو حرکت کند.
تیم تحقیقاتی همچنان منتظر است تا بفهمد که آیا دیمورفوس به‌اندازه کافی پایدار است تا فضاپیمای دیگری بتواند بر روی آن فرود بیاید و تجهیزات تحقیقاتی بیشتری را نصب کند.
این ماموریت‌ها می‌توانند به تلاش‌های آینده برای منحرف کردن سیارک‌های خطرناک کمک کنند.
ریچاردسون و تیمش امیدوارند که مأموریت Hera بتواند اطلاعات بیشتری در مورد تأثیر DART ارائه دهد. تا اواخر سال ۲۰۲۶، Hera به سیستم سیارک‌های دوتایی، شامل دیمورفوس و دیدیموس، خواهد رسید تا تجزیه و تحلیل دقیق‌تری از ماموریت DART و پیامد‌های آن برای آینده ارائه دهد.
انتهای پیام/