«ارسلان کامکار» نوازنده و آهنگساز ایرانی درخصوص بند محدودیت سن در فراخوان هفدهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی و نقد‌هایی که به آن وارد است؛ به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ گفت: نگاه من دقیقا برعکس این قضیه است و معتقدم که بالای ۴۰ سال نباید در جشنواره موسیقی نواحی شرکت کنند. جشنواره باید برای جوانان باشد. با وجود احترامی که برای اساتید قائلم، اما نمی‌دانم چرا جشنواره موسیقی نواحی فقط پیشکسوتان را در نظر می‌گیرد.
اگر در حوزه موسیقی کاری انجام می‌دهند فقط به دلیل خالی نبودن عریضه است
وی ادامه داد: متاسفانه موسیقی ما هرگز اساسی نبوده است و همه‌چیز را سرسری انجام می‌دهند. اگر کاری هم انجام می‌شود فقط به دلیل خالی نبودن عریضه است. با تمام احترامی که برای شما قائلم، اما باید بگویم این گفت‌وگو‌ها را هم دیگر بی‌فایده می‌دانم. صحبت کردن و شکایت کردن چه فایده‌ای دارد؟ تصمیم گرفته‌ام که بگویم همه‌چیز خوب است.
ارسلان کامکار با اشاره به «جشنواره ملی عودنوازان» که دبیر هنری اولین دوره آن بود؛ بیان کرد: جشنواره عودنوازان، جشنواره خوبی بود، اما دنبالش را نگرفتند. این رویداد‌ها باید ادامه‌دار باشند. اینکه یکسال برگزار شود و پس از آن رهایش کنند چه فایده‌ای دارد؟ افرادی که برگزیده این جشنواره شدند و جایزه گرفتند چه خروجی برایشان داشت؟ باید کاری برای آن‌ها ایجاد کنند یا کنسرت‌ها و برنامه‌هایی را برایشان برپا کنند. مدام جشنواره برگزار می‌کنند و می‌گویند فلانی نفر اول شد. بعد از نفر اول شدن چه می‌شود؟
«اپرای رابعه» را با الهام از «رابعه بنت کعب» کار می‌کنم
این آهنگساز درباره فعالیت این روزهایش و دلیل کم‌کاری گروه «کامکارها» توضیح داد: متاسفانه پس از پاندمی کرونا پشت گروه خانواده «کامکارها» باد خورده است، اما هرکدام از ما به صورت انفرادی کار‌هایی را پیش می‌بریم. این روز‌ها «اپرای رابعه» را با الهام از «رابعه بنت کعب» شاعر قرن سوم کار می‌کنم. ضبط آن به اتمام رسیده، اما نمی‌دانم باید چه کاری برای آن انجام بدهم. کسی برایش اهمیت ندارد و پیگیر احوال و کار ما نیست.
وی ادامه داد: در گذشته آثارمان را سیدی می‌کردیم و می‌فروختیم الان باید چکار کنیم؟ در وضعیت فاجعه‌ای به سر می‌بریم. مدام می‌گویند وضعیت فوتبال و سینما بد است که البته درست می‌گویند، اما هیچ‌کس درباره وضعیت موسیقی صحبتی نمی‌کند. لطفا یکبار هم اسم موسیقی را بیاورید.
انتهای پیام/