بشارت خروج از ماه صفر و دق‌الباب هفت درب مسجد

به گزارش برنا ؛ دسته ای از مردم، چنین مسئله ای را نادیده گرفته و در واقع به آن اعتنا نمی کنند، در مقابل کم نیستند افرادی که اعتقاد راسخی به چنین موضوعی داشته و سال های سال است که این امر را حتی وظیفه خود می دانند که به طریقی پایان ماه صفر و ابتدای ماه ربیع الاول را به یکدیگر بشارت دهند.

نکته مهم تر اینکه گاهی تا حدی به این شبهه دامن زده می شود که آداب و رسوم جدیدی نیز به آن آمیخته می شود، شبیه این مسئله که افرادی به گمان اینکه آخر ماه صفر را باید به پیامبر(ص) بشارت دهند تا در ازای آن مژده بهشت را از آن حضرت دریافت کنند، در شب آخر ماه صفر، درب هفت مسجد را دق الباب می کنند و به عبارت ساده تر بر درب مساجد می کوبند تا پایان ماه شوم و نحس صفر را به حضرت محمد(ص) بشارت دهند.

در سال های اخیر پخش شیرینی و شکلات بر درب مساجد و روشن کردن شمع نیز به این عمل اضافه شده است و اینکه چنین چیزی تا کجا و تا چه حد می خواهد پیش رود معلوم نیست.

هر عقیده و رفتاری نشات گرفته از یک موضوعی است که درست و یا به غلط در میان مردم رواج یافته است، موضوع " بشارت خروج از ماه صفر" قریب به یقین، از یک نقل نادرست و برداشت غلط از یکی از احادیث پیامبر اکرم(ص) نشات گرفته است که شاید عده ی اندکی تا به امروز به دنبال صحت و سقم آن رفته باشند.

محسن یوسفی کیا گفت: یکی از دلایل گرایش برخی از مردم به اینکه در آخر ماه صفر به درب مساجد می روند و به گمان خود آخر ماه صفر و ابتدای ربیع الاول را به پیامبر(ص) بشارت می دهند، طلب حاجت و نیاز های آن هاست؛ در واقع مردم معمولا در پی یافتن راهکاری برای پاسخ به حاجات و درخواست خود هستند.

وی با تاکید براینکه انسان، حاجات و نیازمندی هایی دارد که دائما به دنبال راه حلی جهت برآورده کردن آن هاست، گفت: گاهی برخی افراد درپی هرگونه راهکاری جهت پاسخگویی به حاجات خود می روند و درواقع بدون ملاک و بی ضابطه عمل می کنند؛ از آنجا که جامعه ما نیز یک جامعه دینی است، معمولا اشخاص به دنبال این امر هستند که این نیازها و حاجات را مستقیما از خود خدا طلب کنند و یا به واسطه اولیاء الهی، حاجات خود را بطلبند.

این کارشناس مذهبی تاکید کرد: زمانی که تصور شوم و یا نحس بودن ماه صفر، بدون هیچ سند و مدرک معتبری در برخی اذهان عمومی جای گرفته است، طبیعتا همین افراد نیز با این تصور که خارج شدن از یک ماه شوم و نحس، می تواند با سرور و شادی همراه باشد، در پی چنین مسائلی می روند و گمان می کنند که خروج از این ماه را باید بشارت دهند.

نقل و برداشت غلط از حدیث پیامبر(ص)

یوسفی کیا با اشاره به اینکه برداشت اشتباه و غلط از یکی از  احادیث پیامبر(ص)، سبب شده است تا برخی از مردم در پی چنین شبهاتی روند، تصریح کرد: حدیثی از پیامبر(ص) با مضمون "هرکس پایان ماه صفر(اول ماه ربیع الاول) را به من بشارت دهد، او اهل بهشت است" به هیچ عنوان به این شکل نقل نشده و در هیچ یک از منابع معتبر دینی نیز ذکر نشده است.

وی گفت: در کتب حدیثی از جمله در کتاب علل الشرایع، این حدیث به صورت حدیثی مستند از ابن عباس آمده است که پیامبر اکرم(ص) روزی در مسجد قبا در جمع عده زیادی از اصحابش فرموند "إِنَّ أَوَّلَ مَنْ یَدْخُلُ هَذَا الْبَابَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ " یعنی اولین کسی که هم اکنون بر شما وارد می شود، مردی از اهل بهشت است، پس چند نفر که این مطلب را شنیدند از یک در مسجد خارج شدند تا از در دیگر وارد شوند و اول کسی باشند که مستحق بهشت گردند. پیامبر(ص) که متوجه این موضوع شد، به عده ای که در مسجد باقی مانده بودند، فرمود: "إنه سیدخل علیکم جماعه یستبقون فمن بشرنی بخروج آذار فله الجنه" یعنی هم اکنون عده زیادی از در مسجد وارد می شوند، تنها کسی که مرا به پایان ماه آذار خبر دهد، او اهل بهشت است. پس آن عده برگشته و وارد مسجد شدند، در حالی که ابوذر در بین آن‌ها بود. پیامبر(ص) از آنان پرسید: «در کدام ماه از ماههای رومی قرار داریم؟ تنها ابوذر گفت: یا رسول الله از ماه آذار خارج شده‌ایم. پیامبر(ص) فرمود: ابوذر‌ این را می دانستم ولیکن دوست داشتم اصحاب من مردی را که اهل بهشت است، بشناسند».{علل الشرایع،ج1ص176}

یوسفی کیا تصریح کرد: ماه آذار از ماه های رومی بوده و هیچ گونه ارتباطی با ماه صفر ندارد؛ نقل ناصحیح و برداشت غلط از این حدیث پیامبر(ص) عده ای را به سمت و سوی برخی شبهات سوق داده است و روز به روز نیز عده ای به اینگونه شبهات دامن می زنند.

این کارشناس مذهبی خاطرنشان کرد: برای رفع چنین شبهاتی در میان مردم، ابتدا باید نحوست و شومی ماه صفر از اذهان عمومی پاک شود و مردم به این باور برسند که دلیل متقنی در رابطه با نحوست ماه صفر در کتب معتبر دینی وجود ندارد، پس از این باور، رفع شبهه‌ی "بشارت پایان ماه صفر به یکدیگر" از اذهان آنان، آسان تر است.

اضافه شدن سالانه آداب و رسوم جدید به شبهات

وی بیان کرد: با وجود اینکه از طرق مختلف تلاش می شود تا به مردم گفته شود که "بشارت خروج از ماه صفر و مراجعه به درب مساجد جهت دریافت مژده بهشت از پیامبر(ص)،" امری غلط و نادرست است، بازهم عده ای بر این کار اصرار داشته و چه بسا هرسال آداب و رسوم جدید به آن افزوده می شود.

یوسفی کیا گفت: روشن کردن شمع، توزیع شیرینی و شکلات بر درب مساجد و بسیاری از مسائل دیگر از امور غلطی است که در سال های اخیر به شبهه ی مذکور افزوده شده است؛ چنین اموری به هیچ عنوان مستند روایی نداشته و در سیره‌ی بزرگان و علماء نیز نبوده است.

این کارشناس مذهبی در رابطه با اینکه، برخی افراد دلیل انجام چنین کاری را برآورده شدن حاجات خود می دانند، تاکید کرد: طبیعی است که تمام وجود انسان، نیاز و حاجات است اما اینکه انسان بخواهد برآورده شدن نیاز و حاجت خود را به صورت قطعی به یک دعا و یا عمل خاص نسبت دهد، صحیح نیست؛ در واقع یک شخص نمی‌تواند ادعا کند که لزوما فلان حاجت خود را از فلان عمل و یا دعا  گرفته است.

هرگز از راهی که مستند شرعی ندارد و غلط است، حاجت کسی برآورده نمی‌شود

وی خاطرنشان کرد: هنگامی که یک عمل، به هیچ عنوان مستند شرعی و روایی ندارد، حتی اگر حاجت فردی به ظاهر پس از آن عمل برآورده شد، قطعا برآورده شدن این نیاز را نمی تواند به آن عمل خاص استناد دهد؛ چراکه اگر آن فرد باور دارد که خداوند حاجت او را برآورده می سازد، باید این امر را هم در نظر بگیرد که پروردگار او هیچ گاه از راهی که هیچ مستند شرعی نداشته و غلط است، حاجت او را برآورده نمی کند.

یوسفی کیا تاکید کرد: با وجود نهی های مکرری که از سوی نهادهای مختلف دینی و فرهنگی در جامعه، جهت رفع شبهه ی مذکور انجام می شود، هنوز هم عده ای بر انجام این عمل اصرار دارند؛ علت عدم رفع این باور از اذهان این قشر باید توسط کارشناسان دینی و جامعه شناختی مورد بررسی قرار گیرد و پس از ریشه یابی این مسئله، جهت رفع آن تلاش شود.

هر رفتار غیر مستند عقلی و شرعی می تواند زمینه پیمودن مسیرهای باطل را ایجاد کند

این کارشناس مذهبی تصریح کرد: اساسا هر رفتار غیر مستند عقلی و شرعی می تواند یک گام، انسان را از مسیر حقیقت دور کند و زمینه پیمودن مسیرهای باطل و غلط را ایجاد کند؛ باید توجه داشت که رفتاری که متکی به مستند عقلی و شرعی نباشد و در ذهن مردم جای گیرد، این آسیب را در پی دارد که درآینده، هر نوع عمل و اندیشه غلط  به راحتی برای مردم باور‌پذیر شود.

وی در پایان تاکید کرد: چنین افرادی باید این نکته را در نظر بگیرند که رفتار نادرست و غیر مستند آن ها موجب سوء برداشت عده ای می شود که خارج از این فرهنگ و یا دین، چنین عملی را مشاهد می کنند و چه بسا دین اسلام را آمیخته با خرافه، تصور و ارزیابی کنند که این خود زمینه ساز وهن دین اسلام و هم چنین مذهب تشیع است.