میثم محمدخانی؛ کارگردان مستند «طریق» که در ایام اربعين از شبکه یک پخش می‌شد، درخصوص ساخت این مجموعه به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ گفت: محمدحسین سعادتی مدت‌ها پیش به من قول یک سفر کربلا را داده بود. چند وقت پیش که با او تلفنی حرف می‌زدم گفتم سفر کربلای من چه شد؟ ۱۰ دقیقه بعد از اینکه مکالمه ما تمام شد دوباره زنگ زد و گفت حاضری برای ساخت مستندی به کربلا بروی؟ من هم با کمال میل پذیرفتم و گفتم چه بهتر از این، حالا دیگر سفرم سفارشی شد.
قصه کارگردانی که برای اولین بار در مسیر کربلا مستند می‌سازد
وی با اشاره به داستان مستند «طریق» بیان کرد: در گپ‌وگفت‌هایی که با محمد پیوندی کارگردان «ماه عسل» داشتیم به این نتیجه رسیدم که قصه خودم را در این مستند روایت کنم. قصه کارگردانی که برای اولین بار در مسیر کربلا قصد ساخت مستند را دارد. بعد از آن برای گرفتن اذن سر خاک شهید سجاد زبرجدی رفتم و از او کمک خواستم.
این کارگردان ادامه داد: پس از آن سه نفر از بچه‌های تصویر، یک مدیر تولید و خودم که تیمی پنج نفره را تشکیل می‌دادیم سفر به کربلا را آغاز کردیم. سه قسمت را داخل تهران ضبط کردیم و هارد مابقی آیتم‌هایی را که می‌گرفتیم سریعا به فرودگاه می‌رساندیم که برای تدوین به دست بچه‌های تهران برسد. محمدمهدی و حامد عسگری هم به عنوان نویسنده کنار ما بودند و روزانه برایمان قصه می‌فرستادند.
نشانه‌هایی از امام رضا و امام حسین(ع) در یک مستند
کارگردان فیلم کوتاه «طئون» درباره دشواری و سختی‌های کار عنوان کرد: در ابتدا فکر می‌کردم در این مسیر با گرمای زیاد خیلی اذیت می‌شویم اما واقعا همه‌چیز راحت پیش رفت و حس و حال غریبی داشتم. دقیقا شبیه به حس زمانی که شفای مادرم را از امام رضا (ع) و امام حسین (ع) گرفته بودم. جالب است در مسیر به موکب حرم امام رضا رسیدیم. وقتی فهمیدند ما از بچه‌های مستندساز هستیم خیلی خوشحال شدند و پرچمی را به من دادند که از حرم امام رضا (ع) قرار بود به کربلا برود. به من گفتند این پرچم را هم با خودت ببر و به موکبی در کربلا برسان. این اتفاقات بدون هیچ چیدمانی پیش آمد و همه این‌ها برایم مانند نشانه بود.
برای فیلمبرداری اجازه ورود به حرم را نداشتیم
محمدخانی در پایان با اشاره به چگونگی فیلمبرداری از داخل حرم گفت: با وجود اینکه مجوز داشتیم اما به ما اجازه رفتن به داخل حرم را نمی‌دادند. یک‌جا گفتم یا امام حسین من این کار را فقط به خاطر تو می‌کنم، دوربین را داخل کوله‌ام گذاشتم تا وارد حرم شوم. یکدفعه دیدم خادمان حرم همه را بیرون می‌کنند. اول ترسیدم و فکر کردم که فهمیدند دوربین همراه من است اما بعد متوجه شدم که دستگاه خراب شده و فقط من و چند نفری که داخل بودیم توانستیم وارد حرم شویم. همین شد که توانستیم فیلمبرداری کنیم. در کل ساخت این برنامه یکی از لذت‌بخش‌ترین اتفاقات کاری من بود که دیگر قابل تکرار نیست.
انتهای پیام/