به گزارش برنا؛ اجداد ما از در طول شب از آسمان برای جهت‌دهی زندگی‌شان استفاده می‌کردند: موقعیت ستارگان و ماه به برخی کمک می‌کرد تا در اقیانوس‌ها حرکت کنند و منجمان به دیگران می‌گفتند چه زمانی شانس خود را در ماهیگیری امتحان کنند یا محصولات را در زمین بکارند. با این حال امروزه، بیشتر اطلاعات درباره ارتباط با چرخه‌های کیهانی و زیستی از بسیاری از ما پوشیده است.
به گزارش تینک لند اسکیپ، امروزه بیش از ۸۰ درصد از جمعیت جهان در زیر آسمان‌های آلوده به نور مصنوعی زندگی می‌کنند. درنتیجه یک سوم از ما نمی‌توانیم کهکشان راه شیری را از جایی که زندگی می‌کنیم ببینیم.
آلودگی نوری یکی از معمول‌ترین و رایج‌ترین مسائلی است که امروزه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه با آن مواجه هستند. آلودگی نوری می‌تواند به شکل‌های مختلفی باشد: تجاوز نور: زمانی است که نور ناخواسته از یک ملک به ملک‌های مجاور ساطع می‌شود. نور بیش از حد: استفاده از نور بیش از حد در جاهایی که نیازی به آن نیست. درهم و برهمی نور: خوشه های زائد روشنایی است که در بسیاری از مراکز شهری یافت می‌شود. تابش نور به آسمان: آلودگی نوری جمعی است که در شهرهای بزرگ یافت می‌شود و شب‌ها به آسمان ساطع می‌شود. این اتلاف عظیم پول، منابع است و مهمتر از آن به سلامتی ما آسیب می رساند.
تمام این نور اضافی بر ریتم شبانه روزی بدن ما تاثیر می‌گذارد . در واقع ساعت داخلی بدن‌مان به هم می‌ریزد. این ساعت به ما می‌گوید چه زمانی زمان بیدار شدن، خوردن، خوابیدن، هضم کردن و موارد دیگر فرا رسیده است. اما نکته مهمی که نباید از نظر دور داشت این است که تاریکی برای آسایش بیولوژیکی و سلامت عمومی ما ضروری است. قرن‌ها قبل از توسعه نور مصنوعی، بشر به چرخه ۱۲ ساعت نور طبیعی در روز و ۱۲ ساعت تاریکی شبانه عادت کرده بود. این چرخه بخشی از ریتم‌های شبانه روزی ما است، یک الزام بیولوژیکی ضروری که به طور چشمگیری تحت تأثیر حضور نور در شب قرار می‌گیرد. طبق مقاله‌ای در مجله «آسمان و تلسکوپ» (Sky & Telescope)، اختلال در ریتم شبانه روزی نیز با اختلالات خواب نظیر بی خوابی و سندرم تاخیری فاز خواب و همچنین افسردگی، فشار خون بالا، اختلال کمبود توجه، چاقی، دیابت و قلب مرتبط است..
نور در شب باعث کاهش تولید ملاتونین (هورمون خواب) می‌شود و در نتیجه اثراتی بر سلامتی مانند کم خوابی، اختلال حافظه، چاقی و افزایش خطر سرطان برجای می‌گذارد.
همه نورها به یک اندازه بر ما تاثیر نمی‌گذارند. قدم زدن در زیر نور آبی، زرد یا سفید اثرات متفاوتی بر بدن می‌گذارد. علم نیز از این تئوری حمایت می‌کند: نور آبی که رایج ترین نوع ساطع شده از تلفن‌های همراه و رایانه‌ها و همچنین در LED ها است، به ویژه بر سطح ملاتونین انسان تاثیر می‌گذارد. ملاتونین یک آنتی اکسیدان قوی، ضد سرطان است و مسوول تنظیم متابولیسم و پاسخ‌های ایمنی است. طبق یک پایان نامه ارائه شده به دانشگاه کالیفرنیا، کمتر از ۱۵ دقیقه قرار گرفتن در معرض نور روشن در شب می‌تواند به طور کامل تولید ملاتونین را متوقف کند. در جریان یک تحقیق دیگر نشان داده شده که سطوح پایین ملاتونین با افزایش نرخ سرطان سینه در میان کشورهای توسعه یافته ارتباط دارد.
اگر نمی‌توانید، از محافظ کامل و کارآمد نور استفاده کنید، موثرترین راه حل برای آلودگی نوری، خاموش کردن چراغ ها است.چراغ‌های دارای محافظ کامل از حرکت نور به بالا جلوگیری می‌کنند، جلوی حرکت نور را به آسمان می‌گیرند و میزان درخشش نور مصنوعی در آسمان را تا حد زیادی کاهش می‌دهند. تحقیقات نشان می‌دهد که ۷۵ درصد از روشنایی مصنوعی در آسمان از نوری است که مستقیما از وسایل روشنایی ساطع می‌شود، به این معنی که جایگزینی لامپ‌های فعلی با تجهیزات کاملا محافظت‌شده، روشنایی آسمان را به یک چهارم سطح فعلی کاهش می‌دهد.