به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا، تیم ملی فوتسال ایران در مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی مقابل مراکش شکست خورد از جام کنار رفت تا حالا فرصتی مناسب برای تحلیل عملکرد تیم ملی وجود داشته باشد.
آنچه در ازبکستان گذشت
ایران در دو بازی ابتدایی مقابل ونزوئلا و گواتمالا در فاز تهاجمی عالی و در فاز دفاعی بد کار کرد. ماحصل این دو بازی اما دو برد پرگل بود که به تیم نمره قبولی می‌داد. در بازی با فرانسه هم هرچند این تیم با تمام قوا ظاهر نشد اما ما هم با وجود داشتن محروم اقدام به حمله کردیم و پیروز شدیم تا در زمینه امتیازگیری عالی باشیم و به عنوان صدرنشین از گروه صعود کنیم. تا اینجا همه چیز قابل قبول بود.
در بازی با مراکش در مرحله یک هشتم نهایی از حریف جلو افتادیم و امیدها بابت پیروزی در دل‌مان رشد کرد اما دریافت ۴ گل و در ادامه عدم جبران آن باعث کنار رفتن‌مان از جام شد. ۴ بازی، ۳برد، یک عملکرد هجومی بسیار خوب و یک نمایش دفاعی افتضاح؛ این همه چیزی بود که در ازمستان اتفاق افتاد.
آیا نسبت به دوره قبل پسرفت کردیم؟
ایران در دوره قبل جام جهانی با ۶ امتیاز در گروه خود دوم شد و در مرحله اول حذفی هم ازبکستان را شکست داد. در دور یک چهارم نهایی اما از قزاقستان شکست خوردیم و حذف شدیم. پس حداقل از نظر پیش‌روی در مراحل حذفی رشدی نداشتیم اما این همه ماجرا نیست.
رضا زرخانلی، سرمربی سفیر گفتمان در این مورد گفت: در فاز دفاعی به شدت متزلزل بودیم. وقتی بازیکنان از حمله به دفاع می‌آندند حریفان بر ما احاطه داشتند. از طرفی درون دروازه هم ثبات نداشتیم. جام جهانی فرصت خوبی برای تغییر دروازه‌بان در هر نیمه نیست. هر دو گلر ما عالی بودند اما از نظر فنی کار درستی نکرده‌ایم. از پتانسیل بازیکنان‌مان هم به درستی اضافه نشد. می‌توانستیم از خلاقیت فلنک‌ها بهره ببریم اما هیچ‌کدام از حرکات بازیکنان چاره‌ساز نبود.
دو روی سکه وحید شمسایی؛ ناکامی محض یا شایسته فرصت؟
شمسایی از روز اول حضور روی نیمکت تیم ملی وعده جوانگرایی داد و در اولین جام ملت‌هایی که روی نیمکت نشست رسما به وعده‌اش عمل کرد. در جام جهانی اما ۷ نفر از تیم دوره قبل حضور داشتند و در واقع جز عظیمی، یوسف‌خواه و آقاپور هیچ بازیکنی زیر ۲۵ سال سن نداشت که این یعنی جوانگرایی به آن شکل انجام نشده. شمسایی در جام ملت‌های اول که با نایب قهرمانی همراه بود تیم به نسبت بهتری نسبت به این روزها داشت اما نتیجه نگرفت. درست برعکس تیم نسبتا پیری که به جام ملت‌های دوم رفت و قهرمان شد.
زرخانلی در این خصوص گفت: اگر مقابل برزیل شکست می‌خوردیم ماجرا متفاوت بود اما باخت مقابل مراکش توجیهی ندارد. ما از نظر تاکتیکی اصلا پیشرفت نداشتیم. به تعداد انگشتان یک دست خلاقیت بازیکنان را دیدیم و پلن‌های کمی برای موفقیت در هر بازی داشتیم. همان‌طور که گفتم، پیسشرفتی شاهد نبودیم.
آنچه خواهیم دید؛ فوتسال نیاز به تغییر دارد؟
برای پاسخ روشن به این مساله باید هم هدف مسئولان را بابت استخدام شمسایی و اجرای پروژه با او دانست و هم تحلیل کارشناسان را. در حال حاضر واکنش‌های احساسی کم شده و نظرات هیجانی زیادی هم مطرح نمی‌شود. به زودی باید به صورت جدی ماجرا را واکاوی کرد و دانست که فوتسال در مسیر پیشرفت قرار دارد، آينده روشن است یا به بن‌بست رسیده‌ایم. چیزی که واضح است عملکرد تیم ملی در جام به صورت صفر و یک است؛ ما به چیزی که از نظر نتیجه می‌خواستیم، نرسیدیم و ناکامیم. درباره بقیه مسائل اما باید به جمع‌بندی رسید.
انتهای پیام/