به گزارش برنا؛ رختخواب جایی است که ما یک سوم زندگی روزانه خود را روی آنها سپری میکنیم. در واقع پس از یک روز طولانی هیچ چیز مثل احساس فرو رفتن در یک تخت راحت و قرار دادن سر روی یک بالش نرم وجود ندارد. با این حال این فقط ما نیستیم که دراز کشیدن روی تخت را خوشبختی فرض میکنیم.
برای مثال کنههای گرد و غبار را در نظر بگیرید. بدن ما روزانه ۵۰۰ میلیون سلول پوست دور میریزد و اگر شما یک کنه گرد و غبار ریز باشید، رختخواب برایتان مانند یک بوفه سلفسرویس میماند. متأسفانه هم حشرات و هم مدفوع آنها میتوانند باعث ایجاد آلرژی، آسم و اگزما شوند.
ملحفهها همینطور پناهگاهی برای باکتریها نیز هستند. متخصصان انستیتو پاستور در فرانسه پیش از این دریافته بودند که ملحفههای کثیف مملو از باکتری «استافیلوکوک» هستند که معمولاً روی پوست انسان یافت میشوند.
اگرچه اکثر گونههای استافیلوکوک خوشخیم هستند، اما برخی از آنها مانند «استافیلوکوکوس اورئوس» میتوانند باعث عفونتهای پوستی، آکنه و حتی ذاتالریه در بیماران با سیستم ایمنی ضعیف شوند.
در مواردی به خصوص در بیمارستانها، این باکتریها از طریق زخمهای باز وارد بدن میشوند و میتوانند بیماریهایی جدی ایجاد کنند.
متخصصان یک شرکت آمریکایی ساخت تشک تختخواب به نام «Amerisleep» در سال ۲۰۱۳ از یک روبالشی خانگی که یک هفته شسته نشده بود، نمونه برداشتند و آن را آزمایش کردند.
نتایج آزمایشات نشان داد این روبالشی حاوی حدود سه میلیون باکتری در هر اینچ مربع (۲.۵ سانتیمتر مربع) بود که تقریباً ۱۷ هزار برابر آلودهتر از یک صندلی توالت معمولی است.
متخصصان دیگری شش بالش خواب از دوستان و خانواده (شامل افراد ۱۸ ماهه تا ۲۰ ساله) را جمعآوری کردند و آنها را مورد آزمایش قرار دادند.
نتایج نشان میداد همه بالشها حاوی قارچ بودند، به ویژه گونه «Aspergillus fumigatus» که معمولاً در خاک یافت میشود.
«دیوید دنینگ»، استاد بیماریهای عفونی و بهداشت عمومی در دانشگاه منچستر انگلیس در این خصوص میگوید: اگر بخواهیم از منظر اعداد صحبت کنیم، شما در حال صحبت از میلیاردها یا تریلیونها ذره قارچ در هر بالش هستید.
وی اضافه کرد: دلیل اینکه شما این همه [قارچ] پیدا میکنید این است که اکثر ما شبها از ناحیه سرمان عرق میکنیم. همچنین همه ما کنههای گرد و غبار خانگی را در رختخواب خود داریم. قارچها و باکتریها برای زیست به محیط مساعد نیاز دارند و بالش شما هم هر شب گرم میشود چرا که سر شما روی آن قرار گرفته است. پس برای آنها رطوبت دارید، غذا دارید و گرما هم دارید.
از آنجایی که بسیاری از ما به ندرت بالشهای خود را می شوییم، قارچ ها در یک حالت نسبتاً آرام میتوانند به زیست ادامه دهند و تا سالها زنده بمانند. تنها وقتی که آنها آشفته میشوند زمانی است که به بالشهایمان ضربه میزنیم تا آنها را برای زیر سرمان راحتتر کنیم. این کار میتواند هاگهای قارچ را در اتاق خواب ما آزاد کند.
حتی اگر آنها را بشوییم، قارچها میتوانند تا دمای ۵۰ درجه سانتیگراد زنده بمانند. شستن بالشها، اگر درست خشک نشوند، ممکن است آنها را حتی بیشتر مرطوب کند و به قارچ اجازه رشد بیشتر بدهد.
اما حالا که شستن بالش کمک صد در صدی به وضعیت نمیکند، آیا کاری میتوانیم انجام دهیم؟
به گفته دکتر دنینگ، اگر به آسم یا بیماری ریوی یا بیماری سینوسی مبتلا نیستید، باید هر دو سال یکبار بالش خود را تعویض کنید.
اما افرادی که دارای بیماریهای زمینهای مثل آسم هستند، باید هر سه تا شش ماه یک بالش جدید بخرند.
درباره دفعات شستن روتختیها، اکثر کارشناسان توصیه میکنند که این کار را به صورت هفتگی انجام دهید. علاوه بر شستن ملحفهها، اتو کردن نیز تعداد باکتریهای ملحفهها را کاهش میدهد.
دکتر دنینگ میگوید: اگر وقت دارید تمام ملحفههای خود را با دقت اتو کنید.
وی اضافه میکند: اما اگر فردی بیمار و آسیبپذیر هستید این قضیه میتواند مهمتر باشد و اگر کودکی دارید که رختخواب خودش را خیس میکند، قطعاً باید در مورد شستن و استفاده از دمای بالا برای شستن سختگیرتر باشید.
در عین حال خوابیدن حیوان خانگی روی تخت نیز تعداد باکتریها و قارچها را افزایش میدهد.
به این مورد باید دوش نگرفتن قبل از خواب، خوابیدن با جورابهای کثیف یا خوابیدن با آرایش یا لوسیون روی پوست را اضافه کرد. اگر از جمله افرادی هستید که روی تخت خود غذا یا خوراکی میخورید، این را هم باید در نظر بگیرید.
دکتر دنینگ میگوید: من نمیگویم که هیچکس نباید در رختخواب غذا بخورد، اما فکر میکنم اگر این کار را انجام میدهید شستن ملحفهها را بهطور منظم جدی بگیرید و در این حالت شستشوی هفتهای یک بار کفایت نخواهد کرد.