به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در نخستین روز از سی‌وششمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان، فرصتی دست داد تا سری به سینمای ساحل اصفهان بزنیم؛ سینمایی که روبروی سی‌وسه پل قد علم کرده و به همان اندازه که این پل نماد زیبایی و اصالت اصفهان است، حال و روز زاینده‌رود خشکیده مقابلش حال و هوایی غم‌بار را بر محیط جشنواره تحمیل می‌کرد. زاینده‌رودی که روزگاری جوشان بود، اکنون تنها خاطره‌ای از روزهای پرآب خود را در دل‌ها باقی گذاشته است. این منظره باعث شد تا بسیاری از خبرنگاران و میهمانان، به‌ویژه هنگام عبور از کنار آن، لحظه‌ای مکث کنند و با چهره‌ای اندوهگین این فقدان را لمس کنند.
با ورود به سینما ساحل، دخترانی با لباس‌های آبی‌رنگ و مقنعه‌های هماهنگ دیده می‌شدند که در فضای پرنشاط جشنواره حضوری پررنگ داشتند. برخی از این دختران بنرهایی با شعار «شادی حق کودکان غزه است» در دست داشتند که توجه‌ها را به خود جلب می‌کرد. این شعارها تلنگری به مسئله‌ای فراتر از جشن و سینما بود و به دردی اشاره داشت که آن‌سوی مرزها بر کودکان سایه افکنده است.
رنگ‌ها، نماد پویایی و آرامش در جشنواره
یکی از جذاب‌ترین نکات در نخستین روز جشنواره، حضور پررنگ کودکان خبرنگار و منتقد بود که با لباس‌های سبزرنگ مشخص می‌شدند. این انتخاب رنگ، حس پویایی و تازگی را در فضای جشنواره بیشتر نمایان می‌کرد. از سوی دیگر، داوران کودک و نوجوان که سن کمتری داشتند، با لباس‌های آبی‌رنگ در میان جمعیت خودنمایی می‌کردند که نمادی از آرامش و اعتماد به نفس آن‌ها بود. این تمایز رنگی در لباس‌ها به ایجاد یک فضای هماهنگ و شاداب کمک کرده و نقش هر گروه را به خوبی مشخص می‌کرد.
در همین فضای پرجنب‌وجوش، نکته‌ای دیگر خودنمایی می‌کرد: شعار اصلی جشنواره امسال، «پروانه‌های مقاومت در شهر زندگی»، که بر این رویداد فرهنگی سایه افکنده بود. این شعار، یادآور تلخی رنج‌های کودکان فلسطینی بود و باعث می‌شد که مخاطبان، به‌ویژه کودکان و نوجوانانی که برای تماشای فیلم‌ها آمده بودند، ناخودآگاه با حس همبستگی عمیق‌تری با هم‌سن‌وسال‌های خود در غزه روبه‌رو شوند.
در ادامه، یعنی ساعت هفت شب، فیلم «رویای پفکی» به کارگردانی مهدی رجبی و لیلی مجتهدی‌راد پس از دو فیلم «آرزوی اسب چوبی» به کارگردانی کمال مقدم و «مافیای شجاعان» به کارگردانی مریم مدرس اکران شد.
یکی از نکاتی که از همان بدو ورود به سینما به چشم می‌آمد، بلاتکلیفی خبرنگاران بود. آن‌ها به دلیل عدم حضور در مراسم افتتاحیه که در روز ۱۳ مهر برگزار شده بود، از جریان برنامه‌ها عقب افتاده بودند و زمان لازم داشتند تا خود را با شرایط هماهنگ کنند. این ناهماهنگی البته طبیعی به نظر می‌رسید، چرا که جشنواره با سرعت در حال پیش رفتن بود و خبرنگاران ناچار بودند سریعاً خود را به‌روز کنند.
از جشنواره‌ای پر از هیجان و آهنگ تا چالش‌های خبرنگاران
خبرنگاران به فیلم سوم یعنی «رویای پفکی» رسیدند. فضای سالن سینما پر از هیجان و شور کودکان بود. پیش از آغاز فیلم، تیزری درباره غزه به نمایش درآمد و آهنگ «سلام فرمانده» پخش شد. موسیقی، همانطور که در طول فیلم نیز دیده شد، نقش بزرگی در جلب توجه و برانگیختن احساسات کودکان داشت. در لحظاتی که موسیقی به اوج خود می‌رسید، صدای کف زدن و تشویق بچه‌ها به وضوح شنیده می‌شد. این مسئله نشان می‌داد که موسیقی چقدر می‌تواند تأثیرگذار باشد.
در کنار اکران فیلم‌ها و برپایی نشست‌ها، فضای پرانرژی جشنواره و حضور کودکان و نوجوانان حاشیه‌های جذابی را رقم زد. با این حال، طبق شنیده‌ها سانس فیلم آخر به نسبت شلوغ‌تر بود، اما هرچه ساعت می‌گذشت، رغبت برای تماشای فیلم کمتر می‌شد؛ چرا که با نزدیک شدن به ساعت ۹، تعدادی از خانواده‌ها به دنبال فرزندانشان می‌آمدند.
«رویای پفکی» فیلمی که بچه‌ها را از پفک دور کرد!
پس از اتمام فیلم «رویای پفکی»، فرصتی برای گفت‌وگو با کودکان در مورد تجربیات آن‌ها از فیلم فراهم شد. یکی از کودکان که مریم مومنی نام داشت و به عنوان داور در جشنواره شرکت کرده بود، با ابراز رضایت گفت: این فیلم خوب و آموزنده بود و آن را از فیلم قبلی که ترسناک بوده بیشتر دوست داشته است. النا شفیعی، دختر ۱۱ ساله دیگری، هم معتقد بود که این فیلم باعث می‌شود دیگر چیپس و پفک نخورد و به همین دلیل، آن را فیلم خوبی می‌دانست. عده‌ای دیگر از کودکان نیز فیلم را کمی سطحی دانستند، اما با این وجود معتقد بودند باید رأی خوبی به فیلم بدهند. در کل این بازخوردهای مثبت نشان‌دهنده تأثیرگذاری فیلم بر کودکان و اهمیت آموزش اصول تغذیه سالم از طریق رسانه‌های تصویری بود.
پس از پایان اکران فیلم‌ها، نشست خبری «رویای پفکی» با حضور کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگان برگزار شد. این نشست فرصتی را برای خبرنگاران جوان فراهم کرد تا با پرسش‌های دقیق و خاص خود، چالش‌های پشت پرده ساخت فیلم‌ها را مطرح کنند. پرسش‌های آن‌ها نشان‌دهنده توجه و دقت به جزئیات فیلم‌ها و همچنین علاقه آن‌ها به مسائل فنی و محتوایی بود. این نشست با تبادل نظرهای جذاب و پاسخ‌های تحلیلی کارگردانان همراه شد و فضای تعاملی ارزشمندی را میان هنرمندان و مخاطبان جوان به وجود آورد.
با برگزاری این نشست، شب اول جشنواره با شور و هیجان به اتمام رسید و حاضران با خاطراتی فراموش‌نشدنی و انتظاری پرشور برای روز دوم جشنواره، سالن را ترک کردند.
انتهای پیام/