به گزارش خبرنگار برنا از واشنگتن پست، مردی در شب شنبه در میدان «Black Lives Matter Plaza » خود را به آتش کشید و تظاهرات مسالمت‌آمیز حامی فلسطین را که به یاد سالگرد حمله ۷ اکتبر به اسرائیل برگزار شده بود، مختل کرد. در این تظاهرات نزدیک به ۱۰۰۰ نفر شرکت داشتند.
پلیس دی‌سی در بیانیه‌ای اعلام کرد که این مرد به بیمارستان منتقل شده و جراحاتش تهدیدکننده زندگی نبوده است. شاهدان عینی که خبرنگاران «واشنگتن پست» بودند، فریادهای افرادی که به دنبال امداد بودند را شنیدند و آتش به سرعت خاموش شد. دو افسر پلیس دی‌سی به سمت او دویدند؛ یکی از آنها پیراهن مرد را گرفت و دیگری یک چفیه را از خیابان برداشت و سعی کرد آتش را با آن خاموش کند.
یکی از حاضران فریاد زد: «ای خدای من، لطفاً به خودت آسیب نزن!»
میسیا وارناک-استرادا، دوستی که ادعا کرد شاهد زنده این حادثه بوده است، مرد سوخته را «سموئل مِنا» نامید.
مِنا در وب‌سایتش نوشت: «به ۱۰ هزار کودک در غزه که در این درگیری یک عضو خود را از دست داده‌اند، بازوی چپم را تقدیم می‌کنم. دعا می‌کنم صدای من بتواند صدای شما را بلند کند و لبخندهای شما هرگز ناپدید نشود.»
وب‌سایت اختصاصی مِنا می‌گوید که او یک خبرنگار است که به دلیل پوشش جنگ اسرائیل-غزه از این حرفه ناامید شده و احساس گناه می‌کند.
او در وب‌سایتش نوشت: «چند فلسطینی کشته شدند که من اجازه دادم به عنوان حماس شناخته شوند؟ چند مرد، زن و کودک به موشکی برخورد کردند که رسانه‌های آمریکایی با آن هم‌عقد بودند؟»
زنی که خود را مادر مِنا معرفی کرد اما از ذکر نامش خودداری کرد، گفت که پسرش در این حادثه درگیر بوده اما نمی‌خواهد در این زمینه صحبت کند.
این حادثه تظاهرات شنبه را متوقف نکرد. تا حدود ساعت ۶:۳۰ بعدازظهر، تظاهرکنندگان شروع به راهپیمایی کردند و سرانجام در مقابل «واشنگتن پست» توقف کردند و اعتراض کردند.
تظاهرکنندگان حامی فلسطین که در ابتدا به تعداد صدها نفر جمع شده بودند، در روز شنبه در مقابل کاخ سفید به عنوان بخشی از روز جهانی اقدام جمع شده بودند که به عنوان «یک سال نسل‌کشی» و «یک سال مقاومت» توصیف شد.
حدود ساعت ۴ بعدازظهر، تقریباً ۱۰۰۰ نفر از میدان «لافایت» خارج شده و به سمت خیابان H راهپیمایی کردند و خیابان را مسدود کردند. برخی از آنها بنرهایی با عنوان «آزادسازی فلسطین» و تابلوهایی که خواستار تحریم تسلیحاتی اسرائیل بودند، در دست داشتند و دیگران پرچم‌های فلسطینی را تکان می‌دادند.
آنها شعار می‌دادند: «ما عدالت می‌خواهیم، شما بگویید چطور / اشغال را اکنون به پایان برسانید» و «حتی با بمب‌هایی که رها می‌کنید / مقاومت ما هرگز متوقف نمی‌شود.»
این تجمع دو روز قبل از سالگرد حمله‌ای برگزار شد که در آن نیروهای حماس از مرز اسرائیل وارد شدند، حدود ۱۲۰۰ نفر را کشتند و بیش از ۲۰۰ نفر را به گروگان گرفتند و پاسخ نظامی گسترده‌ای از سوی اسرائیل به همراه داشت. در روز شنبه، معترضان به یاد کسانی که در غزه جان خود را از دست دادند و همچنین فاجعه انسانی جاری در پی یک سال جنگ تقریباً مداوم عزاداری کردند.
طبق گفته وزارت بهداشت غزه، حدود ۴۲ هزار فلسطینی در حمله‌های بعدی به غزه کشته شده‌اند، که این وزارتخانه بین غیرنظامیان و مبارزان تمایزی قائل نمی‌شود.
اسرائیل ادعا کرده که در حال انجام نسل‌کشی در غزه نیست. درگیری‌ها در خاورمیانه پس از تهاجم نظامی فزاینده اسرائیل در لبنان، شامل ترور اخیر حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله، تشدید یافته است.
بسیاری از معترضان که قبل از راهپیمایی در میدان «لافایت» حضور داشتند، چفیه پوشیده بودند. دیگران به رنگ‌های سیاه، سفید، قرمز یا سبز به نشانه پرچم فلسطین لباس پوشیده بودند. در بین آنها، آنیسا دهاودی، یکی از اعضای شعبه «جنبش جوانان فلسطینی» در DMV، حضور داشت. دهاودی گفت که او از کودکی با چفیه بزرگ شده و دیدن افرادی از فرهنگ‌های دیگر که این لباس را به عنوان نماد همبستگی بر تن می‌کنند، الهام‌بخش است.
او گفت: «چفیه به طور سنتی نماد اتحاد در سراسر منطقه عربی است. و اکنون، به ویژه در سال گذشته، ما شاهد هستیم که هر جامعه‌ای خود را با چفیه پوشانده تا همان سطح از قدرت و همبستگی را نشان دهد. واقعاً دیدن این موضوع بسیار زیباست.»
دهاودی همچنین گفت که از ۵ سالگی با خانواده‌اش به اعتراض می‌پردازد و افزود که احساس می‌کند میراث او، او را ملزم به مخالفت با خشونت در خاورمیانه می‌کند. او گفت که دیدن نام‌ها در فهرست قربانیان و شناسایی آنها از فرهنگ خود، این جنگ را برای او شخصی کرده است.
او افزود: «من فهرست‌های بی‌پایانی از شهیدان را دیده‌ام که دائماً به‌روز می‌شوند و منتشر می‌شوند - آنها نام‌های یکسانی دارند. آنها نام‌های دوستان و خانواده‌ام را دارند.» او تأکید کرد که «دانستن اینکه مالیات های پرداختی من در این کار شریک هستند، شخصی‌ترین موضوعی است که می‌تواند وجود داشته باشد.»
بیشتر روز، معترضان به طور مسالمت‌آمیز در خیابان H جمع شده بودند. آنها تأکید کردند که تجمع کردن حداقل کاری است که می‌توانند برای جلب توجه به کسانی که در غزه و لبنان در حال مرگ و رنج هستند انجام دهند و درباره موفقیت‌هایی مانند حرکت اردوگاه دانشجویی در بهار، موفقیت قانونی اخیر شعبه «دانشجویان برای عدالت در فلسطین» در دانشگاه مریلند و آنچه که آنها به عنوان افزایش آگاهی و حمایت از علت فلسطینی می‌بینند، صحبت کردند.
اسماعیل عبیضالله، ۷۴ ساله، نزدیک گوشه خیابان H و میدان «Black Lives Matter Plaza» ایستاده و به یادآوری خاطرات دوران کودکی‌اش در کرانه باختری اشغالی اسرائیل پرداخت.
او یادآور شد که چقدر سفر بین خانه‌اش در بیت‌لحم و دیگر شهرها دشوار بوده و چگونه به دلیل ایست‌های بازرسی و بازجویی‌ها، این سفر بسیار سخت و وحشیانه بوده است.
در سال ۱۹۷۰، عبیضالله به نیوجرسی منتقل شد و بعداً در دانشگاه مریلند در کالج پارک مدرک کارشناسی ارشد خود را در مدیریت محیط زیست و پایداری به دست آورد. دو برادر و سه خواهر و فرزندان و نوه‌های او هنوز در کرانه باختری هستند و عبیضالله نگران امنیت آنها در میان درگیری‌های فزاینده است.
انتهای پیام/