به گزارش خبرنگار خبرگزاري برنا، علی‌اکبر وحدتی هدف از انجام این کاوش‌ها و مطالعات میدانی را مستندنگاری و ثبت و ضبط داده‌های باستان‌شناسی در مکان‌های باستانی محدوده سد دربند پیش از آبگیری سد و از دسترس خارج‌شدن این آثار عنوان کرد و افزود: پیش‌ازاین، در خلال بررسی‌های باستان‌شناسی دشت سملقان در سال ۱۳۸۸ تعداد ۳ محوطه تاریخی در محدوده سد دربند شناسایی و گزارش شده بود.
مدیر پروژه پژوهش‌های باستان‌شناسی در سد دربند شهرستان سملقان ادامه داد: باتوجه‌به اینکه تعدادی از محوطه‌های باستانی این منطقه پس از آبگیری سد دربند از دسترس خارج می‌شوند، کاوش‌های باستان‌شناسی نجات‌بخشی در این آثار با مجوز پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و تأمین اعتبار مالی از سوی شرکت آب منطقه‌ای خراسان شمالی انجام می‌شود.
وحدتی تأکید کرد: کاوش باستان‌شناسی در تپه‌های حوضه آبگیر سد دربند شهرستان سملقان در این فصل از مطالعات با تمرکز بر لایه‌نگاری محوطه‌ها انجام می‌شود تا از این طریق بتوان توالی زمانی ادوار مختلف تاریخی را در این محوطه‌ها مشخص نمود. این کاوش‌ها به سرپرستی متخصصانی انجام می‌شود که توسط پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری تأیید شده‌اند. کاوش‌ها به مدت یک ماه به‌صورت کامل انجام و پس از اتمام مطالعات میدانی، گزارش‌های آن برای تکمیل مطالعات سد ارسال خواهد شد.
وی گفت: از جمله تپه‌های تاریخی محدوده سد دربند می‌توان به سنگ‌چیل، شاه‌توقه، تره‌کمان و شبانور اشاره کرد که از این میان، تپه شبانور با شماره ۷۱۷ و تپه شاه‌توقه به شماره ۷۱۸ در سال ۱۳۴۶ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده‌اند.
انتهای پیام