به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ به رغم پیشرفت فناوری که می‌تواند طول عمر را افزایش دهد، روند طبیعی پیری مانع اصلی بر سر راه استفاده از این فناوری‌ها است.
به گفته محققانی که پایین آمدن سن امید به زندگی را در کشور‌هایی که مردم آن‌ها به طور متوسط عمر طولانی‌تری دارند، بررسی کرده‌اند، با وجود پیشرفت فناوری‌های پزشکی و تحقیقات ژنتیکی و همچنین افزایش تعداد افرادی که به ۱۰۰ سالگی می‌رسند، این پیشرفت‌ها به افزایشی قابل‌توجه در طول عمر کلی انسان‌ها منجر نشده است.
طبق گفته اس. جای اولشانسکی، محقق دانشگاه ایلینویز شیکاگو و نویسنده اصلی مقاله، که روز دوشنبه در مجله «پیری طبیعت» (Nature Aging) منتشر شد، «ما باید بپذیریم که سقفی وجود دارد. شاید حتی لازم باشد مفروضات مربوط به زمان بازنشستگی افراد و مقدار پولی را که برای گذران زندگی به آن نیاز دارند، مجددا ارزیابی کنیم.»
مارک هیوراد، محقق دانشگاه تگزاس، که در این مطالعه شرکت نداشت، این مقاله را «افزوده‌ای ارزشمند به مطالعات مربوط به مرگ‌ومیر» خوانده است.
امید به زندگی چیست؟
امید به زندگی در واقع تخمینی از میانگین سال‌هایی است که انتظار می‌رود نوزاد متولدشده در یک سال مشخص‌ــ با فرض ثابت ماندن نرخ مرگ‌ومیر‌ــ عمر کند.
این یکی از مهم‌ترین شاخص‌های سلامتی در جهان است که البته نقص هم دارد؛ زیرا تخمینی برای همان زمان خاص (لحظه) است و نمی‌تواند تغییرات و تحولات آینده یا شرایط متغیر را در نظر بگیرد و مواردی، چون همه‌گیری‌های مرگبار، درمان‌های معجزه‌آسا یا دیگر تغییرات پیش‌بینی‌نشده را که می‌توانند جان میلیون‌ها نفر را بگیرند یا نجات دهند، به شمار نمی‌آورد.
انتهای پیام/