به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ چارلز داروین، طبیعی‌دان برجسته قرن نوزدهم، در آثار خود به مطالعه ریتم‌های زیستی در گیاهان و جانوران پرداخته و اهمیت سازگاری آنها را شناسایی کرده است. این تحقیق که اکنون در زمینه کرونوبیولوژی، به‌عنوان مطالعه چرخه‌های زمانی موجودات زنده، بررسی می‌شود، به ما کمک کرده تا الگو‌های زمانی موجود در طبیعت را بهتر درک کنیم.
مطالعه‌ای که توسط تیگو گومس د آندره و اندرو دی بیل انجام شده، نشان می‌دهد که داروین از همان آغاز کار خود، به ریتم‌های زیستی، از جمله چرخه‌های روزانه و فصلی، توجه زیادی داشته است. این دو پژوهشگر با بررسی نوشته‌های داروین، اشتیاق او به این پدیده‌های طبیعی را به تصویر کشیده‌اند.
داروین در سال ۱۸۸۰ به‌همراه پسرش فرانسیس، کار شناخته‌شده‌ای تحت عنوان "حرکات خواب" در گیاهان را منتشر کرد که در آن به بررسی چرخه روزانه باز و بسته شدن برگ‌ها پرداخت. جالب توجه است که داروین از سال ۱۸۳۸ به یادداشت‌برداری درباره گیاهانی که در پاسخ به لمس برگ‌هایشان را می‌بندند، مشغول بود و در آن زمان در حال مطالعه ریتم‌های روزانه این گیاهان نیز بود.
در طول دوران حرفه‌ای خود، داروین به مشاهده و ثبت ریتم‌های زیستی متنوعی پرداخت. او به عادات دیورنال و شبانه جانوران، مهاجرت‌های فصلی، تغییرات چرخه‌ای مرتبط با تولیدمثل، الگو‌های خواب زمستانی و همچنین ریتم‌های جزر و مد توجه داشت.
از نکات جالب توجه این است که داروین توانست قابلیت وراثتی و سازگاری بسیاری از این ریتم‌ها را شناسایی کند؛ برای مثال، زمان‌بندی فصول جفت‌گیری که با اوج فعالیت بدنی مطابقت دارد و همچنین زمان آزادسازی عطر گیاهان در شب برای جذب گرده‌افشان‌های شبانه.
به گفته پژوهشگران، مشاهدات و آزمایش‌های داروین نشان‌دهنده درگیری عمیق او در زمینه‌ای است که امروزه به‌عنوان کرونوبیولوژی شناخته می‌شود. این تحقیقات به ما یادآوری می‌کند که ریتم‌های زیستی نه‌تن‌ها به فرآیند‌های بیولوژیکی مرتبط هستند بلکه می‌توانند بر سازگاری و بقای گونه‌ها تأثیرگذار باشند.
این یافته‌ها می‌توانند به درک بهتر ما از فرآیند‌های طبیعی و تأثیرات آنها بر روی تنوع زیستی و سازگاری گونه‌ها کمک کنند و نشان‌دهنده اهمیت بازگشت به میراث داروین در مطالعات معاصر زیست‌شناسی و محیط زیست هستند.
انتهای پیام/