رهی اسکندری کارگردان فیلم کوتاه تجربی «۲۴ جام» به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا درخصوص ساخت این اثر و راه‌یابی آن به چهل و یکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: این فیلم به نوعی ادای دینی به عباس کیارستمی است. با اینکه من سعادت دیدار با ایشان را هیچوقت نداشتم اما از آثارشان، دیدگاه و سبک زندگیشان بسیار می‌آموزم و می‌توانم ادعا کنم کیارستمی یکی از بزرگترین معلمان زندگی من هستند. گرچه این فیلمساز بزرگ در قید حیات نیست اما خوشبختانه ردپایی از اندیشه او را در آثار، سخنان و نوشته‌هایش می‌شود پیدا کرد و بهره برد.
وی با اشاره به مهم‌ترین ویژگی فنی یا محتوایی این اثر مطرح کرد: از نظر فنی، تجربه انداختن تصاویر داخل جام‌هایی مختلف بدون استفاده از جلوه‌های ویژه کامپیوتری و از نظر محتوایی به هم ریختن گوشه‌ای از دیدگاه کیارستمی درون این جام‌ها بود. از احمد علمداری عزیز که دوست و استاد من هستند و در تهیه و مشاوره کار من را همراهی کردند بسیار ممنونم چرا که بدون حضور ایشان این فیلم ساخته نمی‌شد.
این کارگردان با اشاره به تجربه حضور در ادوار مختلف جشنواره فیلم‌کوتاه تهران اظهار کرد: این اولین تجربه حضور من در جشنواره است. خرسندم از اینکه فیلم به این رویداد راه پیدا کرده و نمایش داده می‌شود چون می‌توانم با فیلمسازان دیگر تعامل داشته باشم و آثارشان را ببینم.
اسکندری درباره چشم‌اندازش برای ادامه حضور در عرصه فیلمسازی توضیح داد: با بی‌ثباتی‌های زمانه و محیط، نمی‌شود چشم‌انداز دقیق و روشنی ترسیم کرد مخصوصا در هنر ولی به عنوان یک هنرجو فکر می‌کنم باید مثل آب روان باشیم و هروقت به مانعی برخوردیم بپیچیم و به راه‌مان ادامه دهیم و از مسیر هم لذت ببریم. ادامه دادن می‌تواند راهگشا باشد. قطعا مایلم با دوستان در تعامل باشم و آثارشان را ببینم. خودم را مخاطب سینما می‌دانم، مثل کسی که مخاطب ادبیات است و گاهی مثنوی می‌خواند و گاهی رباعی، من هم مخاطب سینمای بلند و هم کوتاه هستم.
اسکندری در پایان درباره انتظاراتش از جشنواره فیلم‌کوتاه تهران در مسیر حمایت از سینمای کوتاه توضیح داد: حس می‌کنم بعضی مسائل خیلی خوبی که قبلا در جشنواره محقق شده بود، در دوره‌های جدید در خطر کمرنگ شدن قرار گرفته است. اجازه بدهیم جشنواره فیلم کوتاه تهران مثل سال‌های قبل مستقل بماند و متر و معیارش فقط و فقط سینما باشد نه ایدئولوژی. چون همین الان جشنواره‌هایی داریم که این کارکرد را دارند و نیازی نیست جشنواره فیلم کوتاه تهران هم شبیه به آن‌ها شود.
انتهای پیام/