به گزارش خبرنگار علمی و فناوری خبرگزاری برنا؛ مولکول انسولین سنتز و اصلاح شده‌ای به نام NNC۲۱۵، در آزمایش‌هایی که روی خوک‌ها و موش‌ها انجام شده، به اندازه انسولین طبیعی مؤثر بوده است. البته برای استفاده در بدن انسان نیاز به بهبود دارد، هرچند نتایج اولیه امیدبخش هستند. کارشناسان امیدوارند این انسولین هوشمند بتواند نوسانات قند خون را کنترل کند.
پیش‌تر تلاش‌هایی برای مهندسی مولکول‌های هوشمند انجام شده بود، اما این نخستین باری است که چنین مولکولی به‌طور اختصاصی گلوکز خون را هدف قرار می‌دهد، نه دیگر قند‌ها مانند فروکتوز.
مهندسی این مولکول بخشی از یک مجموعه مطالعات با هدف توسعه مولکول‌هایی است که به تنظیم خودکار قند خون، متناسب با سطح آن در بدن، کمک می‌کنند.
مولکول NNC۲۱۵ شامل دو بخش اصلی است: یک ساختار حلقوی به نام «درشت‌حلقه» و یک مولکول اصلاح‌شده گلوکز به نام «گلوکوزید» (glucoside). زمانی که سطح گلوکز خون پایین است، گلوکوزید فعال می‌شود و درشت‌حلقه‌ها را به هم پیوند می‌دهد تا مولکول‌های انسولین را در حالت غیرفعال نگه دارد. اما با افزایش سطح گلوکز، مولکول‌های قند خون، جایگاه گلوکوزید و ساختار مولکول انسولین را تغییر می‌دهند.
این فرآیند مانند روشن‌کردن کلید عمل می‌کند و باعث آزاد شدن انسولین می‌شود. یک چالش عمده در این مرحله از آزمایش، این است که سطح گلوکز باید نوسانات زیادی داشته باشد که این امر منجر به افزایش ناگهانی فعالیت مولکول می‌شود. محققان در حال حاضر تلاش می‌کنند این روند را بهبود بخشند.
این تحقیق در نشریه «نیچر» منتشر شده است.
انتهای پیام/