به گزارش خبرنگار برنا از رویترز، ارتش سودان و گروه شبه‌نظامی رقیب آن، نیروهای پشتیبانی سریع، مانع از رساندن کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل به بخش‌های وسیعی از این کشور جنگ‌زده شده‌اند. در این مناطق، مردم به دلیل گرسنگی و بیماری‌های مرتبط با سوءتغذیه جان خود را از دست می‌دهند. بحران غذایی در سودان نمونه‌ای تلخ از شکست سیستم جهانی مبارزه با قحطی است.
بیش از نیمی از جمعیت ۵۰ میلیونی سودان با گرسنگی شدید دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند و برآورد می‌شود که صدها نفر هر روز به دلیل گرسنگی و بیماری‌های ناشی از آن جان می‌بازند. اما کمک‌های بین‌المللی مانند روغن، نمک، غلات و عدس قادر به رسیدن به میلیون‌ها نفر از مردم نیازمند نیست.
یکی از این افراد، زنی ۳۹ ساله به نام راوس فلگ است که همراه با ۹ فرزند خود در اردوگاه آوارگان منطقه بورام در استان کردفان جنوبی پناه گرفته است. این اردوگاه میزبان حدود ۵۰ هزار نفر است و در منطقه‌ای تحت کنترل شورشیان محلی قرار دارد که نیمی از این استان را در اختیار دارند. ارتش سودان اجازه عبور اکثر کمک‌های غذایی از خطوط کنترل را به این منطقه نمی‌دهد.
فلگ و دیگر زنان در این اردوگاه هر روز برای تأمین غذایی که در دسترسشان نیست، به جنگل می‌روند تا برگ‌های درختان را جمع‌آوری کنند و با پختن آن‌ها، غذایی ابتدایی تهیه کنند. فلگ می‌گوید که مادرش بر اثر گرسنگی جان باخته است و او نیز اغلب نمی‌داند که زنده است یا مرده.
سیستم جهانی مبارزه با گرسنگی که شامل سازمان‌های وابسته به سازمان ملل، گروه‌های غیردولتی و کشورهای غربی است، به طور مداوم تلاش می‌کند تا با تأمین میلیاردها دلار بودجه، مناطق گرسنه را شناسایی و به آن‌ها کمک کند. اما سودان نمونه‌ای از زمانی است که این سیستم در رساندن غذا به مردم گرسنه ناکام می‌ماند.
درگیری‌های داخلی در سودان باعث شده که کمک‌های بین‌المللی به خصوص در مناطق تحت کنترل نیروهای شبه‌نظامی به افراد نیازمند نرسد. طبق گزارش‌ها، در مناطقی مانند دارفور شمالی، مردم در حال تجربه قحطی هستند. حدود ۹ میلیون نفر از جمعیت سودان در حالت بحرانی گرسنگی قرار دارند و نیاز فوری به کمک دارند.
رئیس پزشکان بدون مرز اعلام کرد که بخش‌هایی از سودان به یک «بیابان بشردوستانه» تبدیل شده است. تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد که قبرستان‌ها در دارفور به سرعت در حال گسترش هستند و روزانه بیش از ۱۰۰ نفر بر اثر گرسنگی جان می‌بازند.
نیروهای ارتش سودان و شبه‌نظامیان، با استفاده از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی، مانع از رسیدن کمک‌ها به مناطق تحت کنترل دشمن می‌شوند و این مسئله به بی‌ثباتی بیشتر در این مناطق دامن می‌زند.
به‌رغم تلاش‌های بین‌المللی برای ارسال کمک‌های بشردوستانه به سودان، دولت ارتش‌محور این کشور و نیروهای شبه‌نظامی مانع از دسترسی آن‌ها به میلیون‌ها نفر نیازمند شده‌اند. درگیری‌ها و فساد داخلی نیز از دیگر عواملی هستند که این وضعیت بحرانی را پیچیده‌تر کرده‌اند.
انتهای پیام/