امیر مسلمی بیدهندی فعال و کنشگر محیط زیست و راهنمای گردشگری در گفتگو با خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا درباره چالش‌ها و تهدیدات سدسازی غیرمسئولانه گفت: با توجه به این که سد باباحیدر بر روی زمین‌هایی احداث شده که قبلاً به عنوان محل دفن زباله‌های شهری استفاده می‌شدند؛ از همین رو اثرات زیست‌محیطی فاجعه‌باری رقم زده است. علاوه بر تجزیه تدریجی و تولید شیرابه‌های سمی توسط زباله‌های دفن شده؛ نفوذ این شیرآبه‌ها به منابع آبی نیز از جمله مخاطرات زیست محیطی به شمار می‌آید.
نفوذ شیرآبه‌های سمی به منابع آبی، تهدیدی برای سلامت انسان به شمار می‌آید
وی آلودگی آب‌های سطحی و زیرزمینی، ورود مواد شیمیایی و فلزات سنگین به زنجیره غذایی انسان و حیوانات و افزایش مشکلات بهداشتی برای جوامع محلی را از دیگر آسیب‌های سد‌هایی دانست که در نزدیکی یا روی دفن‌گاه‌های زباله ساخته می‌شوند و ادامه داد: با توجه به این که هنگام احداث سد، هیچ نظارت دقیقی بر این موضوع انجام نشده؛ طبیعی است که این امر به چالش‌های بزرگی منجر شود.
این فعال محیط زیست با بیان این که سد خرسان بدون توجه به بررسی‌های جامع زیست محیطی، احداث شده افزود: عدم اخذ مجوز‌های لازم برای ارزیابی اثرات زیست‌محیطی این پروژه و کم توجهی به تأثیرات مخرب سد بر اکوسیستم، تنوع زیستی منطقه و جوامع محلی، زمینه اعتراضات گسترده فعالان محیط زیست را آماده کرد.
این کنشگر محیط زیست نفوذ شیرآبه‌های سمی به منابع آبی سطحی را تهدیدی برای سلامت انسان و اکوسیستم قلمداد کرد و یادآور شد: علاوه بر این که آلودگی گسترده‌ای ناشی از نفوذ مواد سمی به منابع آبی زیرزمینی ایجاد می‌شود؛ شیرابه‌های زباله‌ها حاوی فلزات سنگین مانند سرب، جیوه، کادمیوم و آرسنیک هستند که به‌مرور زمان وارد منابع آبی می‌شوند. این مواد سمی نه تنها از طریق آب آشامیدنی و زنجیره غذایی وارد بدن انسان‌ها می‌شود؛ بلکه می‌توانند باعث بروز مشکلات جدی بهداشتی شوند.
مشکلات ناباروری ناشی از تداخل فلز در منابع غذایی انسان
این راهنمای گردشگری اثرات شدید بر سیستم عصبی، کبد و کلیه‌ها را از جمله عواقب تداخل فلز جیوه در تغذیه انسان دانست و تشریح کرد: همچنین قرار گرفتن طولانی‌مدت در معرض جیوه باعث بروز مشکلات حافظه، کاهش هماهنگی حرکتی و حتی در موارد شدید باعث مرگ می‌شود.
مسلمی بیدهندی با اشاره به اثرات خطرناک فلزات سنگین بر بدن انسان تصریح کرد: علاوه بر این که این مواد به‌مرور زمان باعث کاهش رشد و عملکرد مغز و بروز مشکلات عصبی می‌شوند؛ کاهش هوش و بروز اختلالات رفتاری در کودکان نیز از جمله آثار ورود فلز سرب در آب مصرفی شهروندان است. آرسنیک نیز به عنوان فلز سنگین، به طور مستقیم با افزایش خطر ابتلا به سرطان، بیماری‌های قلبی و عروقی، و مشکلات پوستی مرتبط است.
وی با اشاره به اثرات بلندمدت سموم شیمیایی اظهار داشت: علاوه بر فلزات سنگین، مواد شیمیایی موجود در زباله‌ها نیز نه تنها تأثیرات مخربی بر سلامت انسان‌ها دارند؛ بلکه می‌توانند باعث اختلالات هورمونی و مشکلات ناباروری شوند. به عبارت دیگر قرار گرفتن در معرض این مواد سمی می‌تواند به تضعیف سیستم ایمنی و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی و مزمن مانند دیابت و بیماری‌های قلبی دامن بزند.
بروز اختلالات تنفسی ناشی از تجمع زباله در بدن انسان
این راهنمای گردشگری با بیان این که مطالعات نشان می‌دهند که سموم شیمیایی ناشی از زباله‌ها، به‌ویژه زباله‌های صنعتی و پلاستیکی، می‌توانند در بدن انسان‌ها تجمع کرده و به‌مرور زمان باعث بروز مشکلات مزمنی مانند اختلالات تنفسی و کلیوی شوند؛ گفت: آلودگی آب و خاک ناشی از سد‌هایی که در محل دفن زباله‌ها احداث می‌شوند، کاهش کیفیت زندگی مردم را در بر خواهد داشت که به عنوان اثری اجتماعی شناخته می‌شود.
این فعال محیط زیست کشاورزی، دامداری، و منابع غذایی محلی را به شدت تحت تأثیر این آلودگی دانست و ادامه داد: علاوه بر محرومیت مردم از دسترسی به آب تمیز و غذای سالم، این شرایط باعث افزایش بیماری‌های مرتبط با آب آلوده مانند اسهال، عفونت‌های دستگاه گوارش و بیماری‌های پوستی می‌شود.
مسلمی بیدهندی در پایان با اشاره به عدم توجه به هشدار‌ها خاطرنشان کرد: اگرچه هنگام احداث سد باباحیدر و حتی سد‌هایی مانند خرسان، نهاد‌های مسئول هیچ اقدامی برای جلوگیری از این پروژه‌ها نکرده و این سد‌ها بدون توجه به پیامد‌های زیست‌محیطی و بهداشتی جدی ساخته شدند؛ اما در حال حاضر با افزایش خطرات زیست‌محیطی و تهدید‌های بهداشتی، بی‌توجهی مسئولان به هشدار‌های فعالان محیط زیست نه‌تنها مشکلات کوتاه‌مدت را حل نکرده، بلکه باعث تشدید بحران‌های زیست‌محیطی و بهداشتی شده است. در حالی که اگر به‌موقع اقداماتی صورت می‌گرفت، امروزه با چنین پیامد‌های سنگینی روبه‌رو نبودیم.
انتهای پیام/