به گزارش خبرگزاری برنا؛ محمدحسین قربانی «مجری طرح پژوهشی» در مورد این طرح گفت: روش انجام این پژوهش به صورت آمیخته بوده است و در این راستا، از روش‌های تحقیق کمی و کیفی (نظریه برخاسته از داده‌ها) جهت گردآوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها بهره گرفته شد. در بخش کیفی، جامعه آماری از تمامی مدیران اجرایی، کارشناسان، استادان دانشگاه، نخبگان اقتصاد، اشتغال، کارآفرینی ورزش و آگاه به اقتصاد ورزش و نیروی انسانی در ورزش استان تهران تشکیل شده است. جهت نمونه‌گیری نیز از الگوی گلوله برفی و تا رسیدن به حد اشباع استفاده و پس از انجام مصاحبه با ۱۹ مشارکت‌کننده، اشباع نظری حاصل شده است.
وی گفت: نمونه‌های پژوهش در هر دو بخش کمی و کیفی به شکل هدفمند انتخاب شده است. در بخش کمی، جهت تعیین میزان دانش‌بنیان بودن مشاغل و همچنین تعیین میزان ظرفیت اشتغالزایی آنها از ابزار پرسش‌نامه بهره گرفته شده است. این پرسش‌نامه به صورت هدفمند و در بین ۳۲ نفر از نخبگان حوزه اقتصاد و نیروی انسانی در ورزش، توزیع شد. جهت اندازه‌گیری و گردآوری داده‌ها نیز از ابزار مصاحبه نیم‌ساختاریافته و پرسش‌نامه محقق‌ساخته استفاده شد.
عضو هیأت علمی پژوهشگاه ادامه داد: تجزیه و تحلیل داده‌ها، با استفاده از روش‌های کیفی و کمی انجام شد. در بخش کیفی، در راستای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نظریه برخاسته از داده‌ها و از الگوی پیشنهادی استراس و کوربن (۱۹۹۰) استفاده شده و از روش کدگذاری جهت شناسایی هریک از شرایط عِلی، شرایط زمینه‌ای، شرایط مداخله‌گر، راهبرد‌ها و پیامد‌ها بهره گرفته شده است. در بخش کمی، از روش‌های آمار توصیفی و تعیین میانگین نظرات پاسخ‌دهندگان استفاده شده و داده‌های حاصله با استفاده از نرم‌افزار اکسل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
شناسایی و طبقه بندی مشاغل دانش‌بنیان ورزشی
مجری طرح اظهار کرد: در این پژوهش، پس از بررسی مشاغل دانش‌بنیان ورزشی در دنیا و در شهر تهران، تعداد ۶۲ شغل دانش بنیان ورزشی در استان تهران مورد شناسایی قرار گرفت و برای توصیف بهتر، این مشاغل در ۱۰ طبقه شغلی دسته‌بندی شده است که این طبقات شامل: مربیگری، مشاوره رشد و استعدادیابی ورزشی، آموزش ورزش، رویداد‌های ورزشی، مهندسی ورزش، طب ورزش، نرم افزار و فناوری ورزشی، مدیریت ورزشی، رسانه ورزشی و تفریحات ورزشی می‌باشند. همچنین، پس از دسته‌بندی مذکور، به بررسی ظرفیت اشتغال¬زایی و میزان دانش‌بنیان بودن آنها پرداخته شد.
قربانی تصریح کرد: در بخش کیفی این پژوهش، پس از انجام مصاحبه و کدگذاری داده ها، در نهایت تعداد ۱۰۸ کد مستقل اولیه ایجاد شد. نکته‌ای که در این کد‌ها بیش از همه مورد تکرار و توجه قرار گرفته است، توسعه کسب و کارهای دانش‌بنیان ورزشی بود که به عنوان محور بررسی عوامل عِلی، زمینه‌ای، مداخله‌گر، راهبرد‌ها و پیامد‌ها قرار گرفت. از بین کد‌های مستخرج، ۲۳ کد مربوط به عوامل عِلی، ۲۰ کد زمینه‌ای، ۱۷ کد مداخله‌گر، ۲۸ کد راهبرد‌ها و ۲۰ کد مربوط به پیامد‌های توسعه کسب و کارهای دانش‌بنیان ورزشی بوده است.
وی در پایان گفت: در این پژوهش، از یک سو مشاغل دانش‌بنیان در شهر تهران مورد شناسایی قرار گرفت و کسب و کارهای مربوط به هر شغل تعیین و میزان دانش‌بنیان بودن و ظرفیت اشتغالزایی هریک از مشاغل مشخص شد و از سویی دیگر، الگوی کلی و تفصیلی بهره برداری بهینه از منابع انسانی دانشی و مشاغل دانش‌بنیان در توسعه کسب و کارهای دانش‌بنیان ورزشی استان تهران تدوین گردید. بنابراین، یافته‌های این پژوهش می‌تواند به عنوان یک الگوی جامع و کاربردی جهت بهره برداری بهینه از منابع انسانی دانشی و همچنین توسعه مشاغل و کسب و کارهای دانش‌بنیان ورزشی مورد استفاده قرار گیرد.
علاقه‌مندان می‌توانند جهت کسب اطلاعات بیشتر از طریق آدرس ایمیل ghorbani.moho@gmail.com با محمدحسین قربانی «مجری طرح و دانشیار پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی» در ارتباط باشند.
انتهای پیام/