به گزارش خبرگزاری برنا از قزوین؛ مراسم نکوداشت دو استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی دکتر سید اسماعیل قافله باشی و دکتر رضا سمیع زاده روز دوشنبه با حضور استادان، دانشجویان و علاقمندان به شخصیت های ادبی در سالن اجتماعات دانشکده ادبیات و علوم انسانی برگزار شد.
این محفل نیز مانند همه نشست های ادبی با همان حال و هوای فرهنگی و ادیبانه و در فضایی صمیمی و آرام بخش برگزار شد.
دانشجویان رشته ادبیات از نسل جدید و قدیم، استادان بنام، روسای فعلی و گذشته دانشگاه بین الملل و خانواده میهمانانی که قرار بود از آنها تجلیل شود در این نشست دوستانه و صمیمی حضور داشتند.
عزت و احترام و نکوداشت با الفاظ محبت آمیز مجری «دکتر عابدی» از میهمانان و تشکر شخصیت های برجسته واقعا یک کلاس درس بود.
شما اینجا می توانستی تواضع واقعی را ببینی، نه سخنرانی های طولانی و شعارگونه دولتی را می دیدی و نه تعریف از خود و بیان عملکردهایی که نیاز به راستی آزمایی دارد.
اینجا ادب و فرهنگ حاکم است چون استادش کسی نیست جز سید اسماعیل قافله باشی که 45 سال صادقانه و عالمانه تدریس کرده و صدها دانشجوی باسوادی را تربیت کرده که برخی از آنها امروز استادند و دیگری رضا سمیع زاده اهل شمال که چون سالها در قزوین بوده تعصب و تعهد خاصی به این شهر دارد و قدردان میهمان نوازی مردم فیهم و ادب دوست این استان است.
همسران این استادان بزرگوار هم آمده بودند تا از سالها تحمل سختی های زندگی با ادیبانی که همه وقت خود را برای خدمت به فرهنگ این کشور صرف کرده اند نیز گفته شود و نقش آنها برجسته تر شود.
استادان نکونام همچنان با تواضع و ادب هرگز نقش خود را برجسته نکردند و شما در این محفل از یک جهت احساس خجالت و شرمساری می کردی که وقتی فیلسوفان ادبیات خود را ناچیز می شمرند و آنقدر متواضع هستند که گویی هیچ نقشی در تربیت دانشمندان و دانشجویان کشور نداشته اند و از سوی دیگر خرسند می شدی و افتخار می کردی که همچنان هستند درختان پرباری که هرچقدر عالم تر و با دانش و پر ثمرتر هستند بدون شک باوقارتر و افتاده ترند و این الگو خود آموختنی است که بزرگان را قدر نهیم.
سید علی قاسم زاده رئیس دانشگاه بین المللی امام خمینی که همزمان یک نشست دیگر با عنوان« جشن نودانشجویان» و ورودی های سال تحصیلی جدید را داشت آن مراسم را بسرعت ترک کرد تا احترام به استادانش فراموش نشود و تا آخر برنامه حضور داشت تا حق بزرگان ادب رعایت شود.
قاسم زاده چند دقیقه کوتاه نیز سخن گفت و اظهارداشت: پایه های دانشی بسیاری از مدیران و استادان امروز ما از جمله خودم را این استادان بزرگوار بنا نهادند و امروز که به علت نایل شدن به افتخار بازنشستگی از دانش این گنجینه های علم و معرفت محروم می شویم نگران و ناراحتیم.
وی بیان کرد: البته درب دانشگاه به روی این عالمان همواره باز است و در صورت نیاز و علاقمندی خود اساتید حتما از تجارب ارزشمندشان استفاده خواهیم کرد.
قاسم زاده یادآورشد: بدون تردید خانواده این اساتید ماندگار، بویژه همسرانشان در این موفقیت ها و افتخارات کسب شده نقش مهمی داشته اند که بسیار خرسندیم امروز در جمع ما حضور دارند و مورد تکریم قرار می گیرند.
رئیس دانشگاه بین المللی امام خمینی اظهارداشت: استادان عزیز ما «قافله باشی و سمیع زاده» از محبوبان دانشگاه در میان استادان و دانشجویان هستند و حضورآنها یادگار فرهنگ و ادیبات فارسی است و فضل و دانش این استادان گواهی بر جایگاه والای آنهاست و این بزرگواران سرآمدند و همچنان دانشجویان به آنها عشق می ورزند.
استاد اسحق چگینی از هنرمندان شاخص ملی و بین المللی که در «نواختن نی» بی بدیل است و خود جایگاه ویژه ای در میان هنرمندان دارد با عشق آمده بود تا به استاد خود عرض ادب و قطعه ای را اهدا کند و به همراه هنرمند دیگر مبشری« دف نواز» یک قطعه زیبا و گیرا اجرا کرد تا فضای جلسه کاملا هنری و تلطیف شود.
بعد از آن هم استاد علیپور چند نکته از جایگاه فاخر استادان قافله باشی و سمیع زاده گفت و اظهارداشت: بازنشسته شدن اساتید برجسته نباید مانع استفاده از دانش و تجربه این بزرگواران شود.
نوبت به اساتید که رسید با استقبال شرکت کنندگان روبرو شدند و در این عشق و شور استاد سید اسماعیل قافله باشی اظهارداشت: بیش از ۴۵ سال تدریس و استادی در دانشگاه داشته ام و از همه کسانی که این مراسم را برگزار کردند سپاسگزاریم و افتخار دارم در چند دهه در رشنه ادبیات تحصیل و تدریس کردم و به رشته ادبیات همچنان افتخار می کنم.
وی افزود: همیشه با عشق به کلاس می رفتم و هرگز ملول نبودم و همه دانشجویان را دوست داشتم و این دوستی و محبت دوسویه بود لذا هیچگاه جسارت نشنیدم و فقط کرامت دیدم و جا دارد از همدلی و همراهی همسرم که بیشترین صبوری را داشت نیز تشکر کنم.
استاد رضا سمیع زاده هم پس از تشکر از برگزارکنندگان اظهارداشت: از مردم قزوین بجز مهربانی و عزت و کرامت ندیدم و در این چند سال که در خدمت دانشجویان بودم براستی مردم قزوین را بزرگ یافتم و در سر سفره قزوینی ها متنعم شدم و امروز پس از بازنشستگی که قصد دارم این دیار را ترک کنم با اندوه و درد از قزوین می روم و آرزوی می کردم ایکاش به سادگی از مجموعه دانشگاه جدا نمی شدم.
این استاد نیز از همسر خود تشکر و قدردانی کرد.
در پایان به رسم یادبود هدایایی از سوی ریاست دانشگاه بین الملل، دانشکده ادبیات، دانشجویان و استادان به استاد سید اسماعیل قافله باشی و رضا سمیع زاده اهدا شد.
این مراسم با همکاری اداره کل کتابخانه های عمومی استان قزوین و دانشگاه بین المللی امام خمینی برگزار شد.
گزارش: محمدرضا جباری
انتهای پیام