امیرحسین بوریان کارگردان خوزستانی در گفت‌وگو با خبرنگار برنا از اهواز اظهار کرد: به عقیده من برای ساخت فیلم در ژانری متفاوت از ژانر درام و مخاطب‌پسند باید از ابزار شناخت کاملی داشته باشیم؛ منظورم از ابزار صرفا تجهیزات فنی سینما نیست، بلکه استفاده درست از نشانه‌ها، بازی‌ها، نور، تصویر، صدا، گریم، لباس و صحنه و... و به نوعی حرف من شناخت کامل موقعیت فیلم است.
او که در مقطع کارشناسی کارگردانی سینما و دانشجوی ارشد ادبیات نمایشی در حال تحصیل است، بعد از حضور موفق آخرین فیلمش"مهمان باد" در جشنواره‌های معتبر بین‌المللی، جوایز متعددی در مقام نویسندگی و کارگردانی را کسب کرده است.
این فیلمساز جوان خوزستانی افزود: "زندگی آقای آدم" روایتگر گروتسکی است از حضور آدمیزاد بر روی این کره خاکی که با نگاهی فانتزی - اکسپرسیونیستی سعی بر نمایش واگویه‌های مهم انسانی با چاشنی دغدغه‌مندی از جمله کمبود آب و غذا را دارد؛ این فیلم در مرحله پس‌تولید است و به‌زودی آماده نمایش و پخش بین‌المللی می‌شود.
بوریان درباره نقش صدا در فیلم بیان کرد: استفاده‌ای که من از صدا در زندگی"آقای آدم" کردم شاید چند برابر ظرفیت یک صدا برای فیلم بود. هویت صوتی فیلم می‌تواند در چند ثانیه مخاطب و بینندگان را به یک سفر کامل دور کره زمین برده و حتی شاید در یک سلول کوچک حبسمان کند.
این کارگردان آثار کوتاه ادامه داد: عدم شناخت شاید همان دلیلی است که باعث سکوت ژانرها در سینمای کوتاه ایران شده و کاری کرده که فیلمسازها ریسک‌پذیریشان کمتر شود، البته طی سال‌های اخیر فیلم‌های ژانر درجه یکی توسط فیلمسازهای ایرانی تولید شده و بسیار لذت بردم.
او تاکید کرد: این یک تصور اشتباه است که فیلم مستقل با تجهیزات خوب ساخته نمی‌شود؛ فیلم زندگی آقاي آدم با استفاده از بروزترین تجهیزات سینمایی به همراه یک گروه درجه‌یک، حرفه‌ای، بی‌حاشیه و دلسوز که با ارزش‌ترین قسمت پروژه گردهم آوردن همین گروه بود، را مستقل تولید کردیم.
این فیلمساز جوان خوزستانی در پایان اضافه کرد: هدفم از ساخت این فیلم کوتاه نه صرفاً ساخت ژانر از روی خاص‌انگاری شخص بنده بلکه خلق روایتی ساده از یک‌روند در زیست انسانی ما در قالبی قابل اجرا بود. امیدوارم که در القای این حس در مخاطب موفق بوده باشم اما حتی اگر هم که نشد مشکلی نیست چون برای فیلم بعدی آماده هستیم.
انتهای پیام/