به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا، غذا رسانی به سگ‌ها یا سایر حیوانات ولگرد از جمله موضوعاتی به شمار می‌آید که نه تنها همواره با اختلاف نظر همراه بوده؛ بلکه در این میان از برچسب‌های حیوان دوستی، حمایت از حقوق حیوانات یا خشونت علیه حیوانات نیز سوءاستفاده می‌شود.
اگرچه پیامد‌های این موضوع در قالب چند توصیه کوتاه یا دست کم یک گزارش بلند و بالا هم نمی‌گنجد؛ اما به اختصار، گوشه چشمی به عواقب این تصمیم به ظاهر زیست محیطی انداختیم تا علاوه بر بررسی نقش «سگ‌ها» در فرآیند انقراض حیوانات، تهدیدات جدی‌ای که غذا رسانی به سگ‌های ولگرد برای اکوسیستم و تنوع زیستی ایجاد می‌کنند را شناسایی کنیم.
غذارسانی رفتار‌های طبیعی سگ‌ها را دستخوش تغییر می‌کند
با توجه به این که غذا رسانی در افزایش جمعیت سگ‌های ولگرد نقش اصلی را ایفا می‌کند؛ وابستگی سگ‌ها به جامعه بشری از جمله پیامد‌هایی است که به کمین زندگی شهری نشسته است؛ چرا که سگ‌ها به جای پیدا کردن غذا به طور طبیعی به انسان‌ها وابسته می‌شوند و این وابستگی علاوه بر این که باعث بروز مشکلات رفتاری و سلامتی در انسان می‌شود؛ رفتار‌های طبیعی سگ‌ها را نیز دستخوش تغییر می‌کند.
نقش سگ‌ها در انقراض دیگر گونه‌های جانوری وقتی مشخص می‌شود که سگ‌ها به عنوان شکارچیان با حیوانات بومی رقابت کرده و از همین رو دامن به کاهش جمعیت آنها بزنند.
علاوه بر این که سگ‌های ولگرد می‌توانند ناقل بیماری‌هایی باشند که به انسان‌ها و سایر حیوانات منتقل می‌شود؛ کاهش تنوع زیستی به دلیل شکار سگ‌ها و رقابت آنها با گونه‌های بومی می‌تواند اکوسیستم را تحت تأثیر قرار دهد و موجب عدم تعادل در زنجیره غذایی شود.
کاهش تنوع زیستی با تغذیه مصنوعی
از سوی دیگر غذا رسانی ممکن است موجب تجمع حیوانات در یک مکان خاص شود که افزایش خطرات بهداشتی و بیماری را در بر دارد؛ از همین رو سگ‌ها و سایر حیواناتی که به طور مصنوعی تغذیه می‌شوند، می‌توانند بر جمعیت‌های بومی تأثیر منفی بگذارند و به کاهش تنوع زیستی کمک کنند.
غذا رسانی به سگ‌ها و سایر حیوانات نه تنها به نفع آنها نیست، بلکه می‌تواند به ایجاد مشکلات جدی برای اکوسیستم و تنوع زیستی منجر شود؛ بهتر است به جای غذا رسانی، به حفظ و ترمیم زیستگاه‌ها و مدیریت جمعیت‌های وحشی توجه شود.
انتهای پیام/