دیوارهایی که روزی خندههای کودکانه را در آغوش میکشیدند، حالا بوی باروت میدهند؛ اما هنوز گرماند؛ گرم از گرمای دلهایی که نرفتند، که ماندند، که جان دادند و جاودانه شدند...
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، اینجا، جاییست که لاله از میان آوار سر برآورده، پروانهای با بالهای نیمسوخته هنوز دور چراغ خاطره پر میزند و شکوفهای از دل خاکستر سر بر کشیده است.
خانههایی که زمانی خون در آنها جاری شد، امروز به ضرب قلمی هنرمندانه دوباره جان گرفته است.
هر ترک بر این دیوارها، روایتیست از عشق؛ عشقی که گلوله هم نتوانست خاموشش کند و پنجرهای، هنوز رو به آسمان باز است...
اینجا هنوز صدای نفس عشق میآید از قاب پنجرهای که رو به آسمان باز میشود.
انتهای پیام/