تصاویر پیش رو، گویاترین صحنه از همبستگی بیمرز بشریت است؛ جایی که زایران از هر رنگ، زبان و ملیتی، در گرمای سوزان مرز شلمچه، یکپارچه در مسیر عشق به امام حسین(ع) گام برمیدارند. مردان ریشسفید با عصاهای چوبی، زنان با کودکان در آغوش، جوانانی که ویلچر سالمندان را میرانند و حتی زخمیهایی که بر زمین سوزان بیابان میخزند – همگی فریاد میزنند که "حسین(ع) تنها نیست!". در میان این دریای انسانها، سه چهره برجسته میشود: مردی ایستاده در میانه مسیر با چندین بطری آب که در دستانش است و در تکاپور برای رساندن جرعهای آب به زوار، دیگری جوانی که پرچم فلسطین را همچون پرچم کربلا برافراشته، پیوند مبارزه حسینی و مقاومت امروز جهان اسلام را به رخ میکشد. و بانویی جوان که پرچم داری حسین(ع) را عهده دار شده، این تصاویر، روایتی است از اربعینی که جغرافیا را درنوردیده؛ جایی که پیر و جوان، سالمند و کودک، ایرانی و غیر ایرانی، شیعه و سنی، همه در یک صف به سوی کربلا حرکت میکنند. گرمای ۵۰ درجه، خستگی پاهای تاولزده و سختی مسیر، هیچ کدام نتوانسته این سیل عاشقان را متوقف کند. زیرا میدانند در این مسیر، هر قطره عرق و هر قدم، تبدیل به نور و ذخیره ایی میشود. اربعین، دیگر یک راهپیمایی نیست؛ دانشگاه عشق و وحدتی است که جهان را درس مقاومت میدهد. از مرد آب فروش گرفته تا پرچمدار فلسطین، از ایرانی، تا افغانستانی، پاکستانی و... همه میگویند: "ما در راه حسین(ع) یکی هستیم".