در تاریخ جمهوری اسلامی بارها عنوان شده موفقترین برنامه، یعنی برنامهای که بیش از سایر برنامهها اجرا شده و اهداف آن محقق شده، برنامه سوم توسعه بوده است. نکته این است که در طول دوره اجرای برنامه سوم، محمدرضا عارف هم رئیس سازمان برنامه و بودجه وقت بود، و پس از آن هم معاون اول دولت دوم اصلاحات. بر این اساس میتوان دلیل توجه محمدرضا عارف، به عنوان معاون اول رئیسجمهور در دولت چهاردهم به برنامه هفتم پیشرفت را نیز دریافت. یعنی اهتمام او به اجرای این برنامه در دولت، صرفاً به خاطر این نیست که براساس قانون برنامه هفتم، معاون اول رئیسجمهور رئیس شورای عالی برنامه هفتم است، بلکه بیشتر برخواسته از تجربه عملی اوست.
یکی از جلساتی که دکتر عارف مستمر پیگیری کردند، جلسات اجرای برنامه هفتم بود. دلیل این میزان توجه چیست؟ و به چه نتایجی منتهی شده است؟
جلسات شورای عالی برنامه هفتم به ریاست معاون اول رئیسجمهور، مبنای قانونی دارد، به این معنی که براساس قانون برنامه هفتم، معاون اول مسئول این شورا و راهبر اجرای برنامه در دولت است. به طور کلی هدف از برگزاری این جلسات این بود تا ما بتوانیم به همه تکالیف برنامه هفتم، اعم از آییننامهها، دستورالعملها، بخشنامهها و نیز سازوکارهای نظارتی و ارزیابی عملکرد دولت در تحقق برنامه هفتم توجه کنیم. از این حیث جلسات شورای برنامه هفتم با محوریت تعیین تکالیف دستگاهها برای اجرای برنامه هفتم و سپس ارزیابی عملکردها برای اجرای این تکالیف برگزار میشد. تقریباً بخش عمده این تکالیف در جلسات مرتب و مکرر شورای عالی برنامه هفتم به ریاست معاون اول رئیسجمهور تعیین شده و به نتیجه رسیده است.
در ادوار گذشته، یکی از نقدها به دولتها بیتوجهی به برنامهها و عملیاتی نشدن برنامههای توسعه بود. کارنامه دولت چهاردهم در این مسیر را چطور ارزیابی میکنید؟
در خصوص عملیاتی نشدن برنامههای توسعه، واقعیت این است که دولت چهاردهم از همان ابتدا سند چشمانداز و تحقق قانون برنامه هفتم پیشرفت را به عنوان یکی از اصلیترین میثاقهای خود در چهارچوب برنامههای عملیاتی خود تصویر و ترسیم کرد. به همین دلیل وجه تمایز این دولت در مقایسه با دولتهای قبلی این بوده که اهتمام جدی و کافی و وافی و نیز اراده راسخی برای تحقق قانون برنامه هفتم به خرج داده است. امیدوار هستیم این اهتمام با همین ارادهای که تاکنون در یکسال گذشته پیش رفته و استمرار داشته است، در آینده نیز استمرار داشته باشد.
همکاری بخشها و دستگاههای مختلف دولت چگونه است؟ آیا برنامه هفتم وارد فاز اجرا شده یا فعلاً در مرحله تصویب آییننامههاست؟
یکی از مهمترین سختیهای تحقق برنامه هفتم، همکاری و هماهنگی بین دستگاهها و بخشهای مختلف دولت است. در راستای مجموعه آییننامهها، دستورالعملها و سازوکارهای نظارتی که قانون برنامه هفتم پیشبینی کرده بود، تاکنون دستگاههای دولت بهخوبی همکاری کردند و هماهنگیهای لازم را انجام دادند و در جلسات شورای عالی برنامه هفتم هم به طور فعالانه شرکت داشتند. همچنین تاکنون همکاری وسیعی با دبیرخانه شورای عالی برنامه هفتم یعنی سازمان برنامه و بودجه داشتهاند. مجموعه اینها نشان میدهد که در دولت وفاق ملی، ارادهای جدی و مهم برای تحقق برنامه هفتم وجود دارد. به عقیده من این باور و اراده در یکسال گذشته در بدنه دولت هم بهتدریج رسوخ کرده است.
بازتاب این توجه به برنامه هفتم در مجلس چگونه بوده است؟ اساساً همکاری سایر قوا در این باره به چه صورت است؟
در جلسات شورای عالی برنامه هفتم بارها شاهد بودیم که نمایندگان محترم مجلس از آقای دکتر عارف به عنوان رئیس شورای عالی برنامه هفتم، به دلیل انضباط و نظمی که در برگزاری جلسات منظم و پیدرپی شورای عالی برنامه هفتم داشتند، همچنین در پیگیری مصوبات و عملی کردن حتمی و جدی آنها، تشکر و قدردانی کردند. نمایندگان محترم در این جلسات اذعان کردند که چنین اهتمام و انضباطی برای اجرای برنامه توسعه، در دولتهای گذشته وجود نداشته است.
انتهای پیام/