کلاس‌ های درسی که با نام کوروش، رنگ میهن می‌گیرند

به گزارش برنا از اصفهان، زنگ مطالعات اجتماعی تازه تمام شده و هنوز روی تخته، جمله‌ای با خط کودکانه دیده می‌شود:کوروش، پادشاهی بود که دلش برای مردم می‌تپید.

معلم، از بچه‌ها می‌خواهد درباره‌ آنچه امروز یاد گرفته‌اند حرف بزنند.

دست‌های کوچک یکی پس از دیگری بالا می‌رود.

صدای یکی از دانش‌آموزان بلند می‌شود: خانم! من شنیدم کوروش دشمن‌هاش رو هم بخشیده بود. یعنی خیلی مهربون بوده، نه؟

کلاس با هیجان همهمه می‌شود. دیگری می‌گوید:من تو کتاب خوندم که مردم براش دعا می‌کردند.

چهره‌ معلم آرام است. او می‌گوید: برای بچه‌های این سن، کوروش فقط یک پادشاه نیست؛ الگویی است از انسانیت، گذشت و عشق به میهن. وقتی درباره‌ او حرف می‌زنند، نوعی حس تعلق و غرور در صدایشان موج می‌زند.

به گفته‌ او، آشنایی نسل جدید با مفاهیم ملی باید در بستر گفت‌وگو و تجربه شکل بگیرد، نه در قالب حفظ تاریخ.

وی می‌افزاید:نسل Z تشنه‌ معناست؛ اگر کوروش را فقط به‌عنوان چهره‌ای تاریخی معرفی کنیم، او را از ذهن بچه‌ها دور کرده‌ایم. اما وقتی از منش او، از عدالت و مهربانی‌اش سخن می‌گوییم، بچه‌ها در او خودشان را می‌بینند.

در پایان کلاس، یکی از دانش‌آموزان دفترش را نشان می‌دهد. روی جلد نوشته است:من هم می‌خواهم مثل کوروش، مهربان باشم و کشورم را دوست داشته باشم.

صدای زنگ مدرسه به صدا درمی‌آید، اما تصویر این جمله روی جلد دفتر، معنای دیگری دارد؛ یادآوری ساده و صادقانه از اینکه انسجام ملی، گاهی از دل یک جمله‌ کودکانه آغاز می‌شود.

انتهای پیام