سایر زبان ها

صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

هوش مصنوعی، علم و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

دادگاه رسیدگی به دادخواهی خانواده شهدا و جانبازان حمله رژیم بعث به زمین فوتبال چوار

۱۴۰۴/۱۰/۰۳ - ۱۱:۰۷:۵۹
کد خبر: ۲۲۹۴۸۸۶
برنا- گروه سیاسی: دادگاه رسیدگی به دادخواهی خانواده‌های شهدای زمین فوتبال چوار در ۲۳ بهمن سال ۱۳۶۵ که به شهادت و جانبازی تعدادی از هموطنان در این شهرستان انجامید، در استان ایلام به ریاست قاضی حسین‌زاده آغاز شد.

در ۲۳ بهمن ماه سال ۱۳۶۵ هواپیماهای دشمن بعثی عراق مسابقه فوتبال بین تیم‌های ایلام و چوار را در زمین فوتبال چوار (دقیقه ۵۵) مورد بی رحمانه‌ترین حملات هوایی قرار دادند و تعداد ۱۵ نفر از بازیکنان، مربیان و تماشاگران شهید و تعدادی نیز مجروح و جانباز شدند.

قاضی مجید حسین‌زاده در ابتدای جلسه گفت: دادگاه حاضر براساس مقررات و قوانین جاری کشور صلاحیت رسیدگی و استماع دعوای حاضر را دارد.

وی افزود: مستندات قانونی صلاحیت این دادگاه برای استماع دعوی حاضر به طرفیت دولت آمریکا و سردمداران آن شامل قانون صلاحیت محاکم جمهوری اسلامی ایران است، براساس این قانون قوه قضاییه مکلف است نسبت به استماع و پذیرش دادخواهی از اتباع ایرانی به طرفیت دولت‌هایی که ناقض قوانین ما هستند، رسیدگی کند.

قاضی حسین زاده تاکید کرد: دولت خوانده تاکنون به کرات صلاحیت حاکمیتی کشور و متعاقباً سردمداران کشور، مسئولین قضایی، تقنینی و اجرایی را نقض کرده و بر اساس قاعده اقدام متقابل ما نیز این صلاحیت را در محکمه حقوقی جهت رفتار متقابل داریم.

وی افزود: بر اساس اصل ۳۴ قانون اساسی دادگاه حقوقی حاضر مکلف است نسبت به پذیرش و دادخواهی هر شخصی ایرانی علیه اتباع خارجی یا داخلی اقدام کند. پذیرش این اصل قانون اساسی تکلیف قوه قضاییه است و در راستای همین تکلیف دادگاه مکلف به استماع دعوا است.

قاضی حسین‌زاده تصریح کرد: بر اساس بند ۹ و ۱۰ قانون الزام دولت به پیگیری جبران خسارت‌های ناشی از اقدامات و جنایت‌های آمریکا، سال ۹۵ قانون خاص در این رابطه داریم؛ دولت ایران مکلف شده در راستای حمایت از اشخاص آسیب دیده، نسبت به خسارت‌های مادی و معنوی ناشی از اقدامات دولت آمریکا، حمایت‌های قانونی و قضایی را انجام دهد، قوه قضاییه در راستای همین بند و همین قانون تکلیف دارد نسبت به پذیرش دعوای ایرانیان علیه دولت آمریکا اقدام قانونی انجام دهد.

وی بیان کرد: صیانت از جان، مال و نفس هر ایرانی وظیفه اساسی و بنیادین دولت ایران است و در همین راستا قانونی در سال ۶۸ به عنوان قانون تشدید مقابله با اقدامات تروریستی دولت آمریکا به تصویب رسیده که بر اساس این قانون دولت ایران مکلف است به منظور مقابله با مثل نسبت به نقش آفرینی‌ها و اقدامات غیرقانونی دولت خوانده در منطقه که منتهی به ایراد خسارت علیه اتباع ایرانی شده اقدام مقتضی را انجام بده قوه قضاییه در راستای همین قانون این تکلیف را الان دارد و مکلف است نسبت به استماع رسیدگی کند.

قاضی حسین‌زاده بیان کرد: بعدی قانون مسئولیت مدنی ماست، قانون با ظرفیت بالا که بر اساس مواد یک دو و سه امکان‌پذیری و امکان سنجی طرح دعوای حقوقی علیه تمام اشخاصی که ناقض حقوق مادی و معنوی ایرانی هستند انجام شود؛ خب این قانون قوانین قبلی صلاحیت را به دادگاه حقوقی تهران و شهرستان می‌دهد که به موضوع ورود کنند.

وی خاطرنشان کرد: قانون بعدی قانون مقابله با نقض حقوق بشر و اقدامات ماجراجویانه آمریکایی‌ها است که این هم یک قانون خاص در سال ۹۶ است که این قانون هم قوه قضاییه و هم دولت را به مکلف کرده است که نسبت به پذیرش دعوای ایرانیان علیه دولت آمریکا یا دولت‌هایی که به صراحت حقوق شخصی اتباع ایران را در هر نقطه از جهان تضییع می‌کنند، ورود و رسیدگی کند. 

قاضی حسین زاده یادآور شد: بر اساس قوانین فوق تشکیل جلسه دادگاه حاضر امری ضروری و با لحاظ دادخواهی دادخواهان که زیان‌دیدگان و آسیب‌دیدگان مستقیم خسارت‌های ناشی از تصمیم آمریکا و دولت‌ها خوانده و سردمداران وقت و کنونی آن بوده، تشکیل شده است.

در ادامه دادگاه سلیمانی وکیل شکات اظهار کرد: پرونده حاضر مربوط به فاجعه‌ای است که در زمین فوتبال شهر چوار اتفاق افتاد و هواپیماهای رژیم بعث با حمایت‌های تسلیحاتی و لجستیکی، مالی و اطلاعاتی زمین فوتبال چوار را به خاک و خون کشیدند وعده‌ای از کودکان و جوانان این شهر را پرپر کردند. 

وی افزود: بنده آن روز در کنار زمین فوتبال بودم و تعدادی از مجروحان را به بیمارستان رساندم. از سوی خود و وکالتا از سوی خواهان‌های پرونده به استخضار دادگاه می‌رسانم، حدود ساعت ۱۶ پنجشنبه ۲۳ بهمن سال ۱۳۶۵ جنگنده‌های رژیم بعث زمین فوتبال چوار را به وسیله موشک‌های آمریکایی بمباران کردند. در آن زمان دو تیم فوتبال متشکل از جوانان شهر چوار و ایلام مشغول بازی بوده و تعدادی از کودکان و جوانان مشغول تماشای این بازی بودند. افراد حاضر در زمین غیرنظامی و مکان برگزاری مسابقه نیز جز اماکن غیرنظامی بود، اما جنگنده‌های رژیم بعث در ارتفاع پایین و با آگاهی کامل و عمدا این زمین را بمباران کردند. 

وکیل شکات بیان کرد: در این فاجعه تلخ و دردناک ۱۵ نفر شهید و ۱۳ نفر مجروح شدند. این حمله با پشتیبانی کشورهای بلوک شرق و غرب از جمله آمریکا انجام شد و کمک‌های مالی نظامی و لجستیکی زیادی به رژیم بعث شد. 

وی با اشاره به اینکه دشمنی ایالت متحده آمریکا با ملت ایران سابقه دیرینه دارد، گفت: این دشمنی با شرکت در کودتای سال ۱۳۳۲ برای سرنگونی دولت مصدق آغاز و با پیروزی انقلاب اسلامی نمود بیشتری پیدا می‌کند. آمریکا برای حفظ منافع خود در خلیج فارس بر خلاف تعهدات بین‌المللی خود با حمایت‌های فراوان از رژیم بعث موجب تشدید جنگ و قتل عام مردم بی‌گناه به ویژه در پرونده حاضر می‌شود.

وی اضافه کرد: حمله موشکی رژیم بعث به زمین فوتبال چوار از جمله موارد نقض حقوق کودکان از جمله حق بقا و رشد مطابق ماده ۶ کنوانسیون حقوق کودک و عدم حضور کودکان در درگیری‌های مسلحانه مطابق ماده ۳۸ کنوانسیون حقوق کودک است. 

سلیمانی خاطرنشان کرد: اگرچه آمریکا این کنوانسیون را در سال ۱۹۹۵ صرفا امضا و تا امروز تسلیم نکرده است لذا به دلیل اهمیت موضوع، قوانین کنوانسیون برای آمریکا الزامی است. بر اساس قوانین حقوق بین الملل در حملات موشکی رژیم بعث به اماکن غیرنظامی موجب نقض حقوق بشردوستانه و حقوق کودک به شمار می‌رود. 

وی گفت: بر اساس ماده ۱۵ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی فرهنگی و اجتماعی حق مشارکت در زندگی فرهنگی به عنوان یک حق بنیادی به رسمیت شناخته شده و ورزش و مسابقات ورزشی بخشی از زندگی فرهنگی و اجتماعی مردم به شمار می‌رود؛ بنابراین حمله موشکی به زمین فوتبال که هیچ هدف نظامی در آن وجود نداشته نه تنها موجب نقض اصول تفکیک و تناسب است بلکه موجب نقض حق مردم برای مشارکت در برنامه‌های فرهنگی و اجتماعی است بلکه موجب عدم بهره مندی مردم از زندگی فرهنگی می‌شود.

وی با مرور خاطرات یکی از فرماندار رژیم بعث، بیان کرد: سرلشکر رفیق السامرایی رئیس سازمان اطلاعات رژیم بعث درباره حمایت اطلاعاتی آمریکا می‌گوید: سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا در اواخر مارس ۱۹۸۲ در زمینه کمک‌های اطلاعاتی از همه جلوتر بودند و مجموعه اطلاعاتی را در اختیار ما گذاشتند که به وسیله عوامل انسانی و فنی تهیه شده بود. عکس‌های هوایی از مواضع ایران به ما می‌دادند و به راحتی تصاویر نیروهای ایرانی را که در پادگان‌های آموزشی بودند می‌دیدیم. این مستندات تحویل دادگاه خواهد شد.

سلیمانی وکیل شکات بیان کرد: از حرکت تانک‌ها، توپ‌ها قایق‌ها در سواحل تا جابجا شدن قرارگاه و ذخیره کردن تجهیزات، پل‌سازی، ماهواره‌ها نتایج حملات هوایی و موشکی ما را نیز گزارش می‌دادند.

وی افزود: جنگ رژیم بعث علیه جمهوری اسلامی ایران در واقع یک جنگ نیابتی بوده و رژیم بعث نمایندگی مقابله با انقلاب اسلامی را در یک جنگ تحمیلی بر عهده داشته است به همین دلیل رژیم بعث از یک حمایت تضمین شده و همه جانبه و گسترده برخوردار بوده است که در راس این حمایت‌ها بدون تردید کمک‌های آمریکا به رژیم بعث بسیار قابل توجه و تعیین‌کننده است، چرا که طبق اظهارات فرماندهان بعثی و آمریکایی حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم آمریکا به طور آگاهانه در جهت مساعدت به تجاوز رژیم بعث علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است.

سلیمانی ادامه داد: لازم به ذکر است که در حقوق بین‌الملل معاونت، مساعدت و همکاری و همکاری آگاهانه در اعمال متخلفانه دولت دیگر موجب مسئولیت بین المللی است.

مادر ۲ شهید بنام سجاد و محمد جواد مظفری گفت: بنده مادر شهیدان محمد جواد و سجاد مظفری هستم. روزهایی که در ایلام بمباران بود و مرتب هشدار می‌دادند که شهر را تخلیه کنید و ما هم شهر را تخلیه کردیم و در چوار جا گرفتیم. آن زمان ۲۷ ساله بودم، در ضمن ۲۷ روز بود که زایمان کرده بودم، خیلی دردناک است، مادری که ۲۷ روز زایمان کرده باشد، از لحاظ روحی شرایط خوبی ندارد. آن هم در آن موقعیت جنگی که هر روز شاید سه -چهار بار بمباران می‌شدیم.

وی گفت: آن روز که بچه‌های من شهید شدند، یک روز قبل از شهادت شان یعنی روز ۲۲ بهمن در یکی از روستاها به مناسبت ۲۲ بهمن راهپیمایی داشتیم، همسرم دو فرزندمان را با خود برد، وقتی راهپیمایی تمام شد و برگشت، فرزندانم با دو سربند برگشتند، سربند محمد جواد یا حسین و برای سجاد یا ابوالفضل بود.

مادر ۲ شهید بنام سجاد و محمد جواد مظفری گفت: دقیقا همان روزی که فرزندانم شهید شدند، سربندها به سرشان بود. صبح آن روز همسرم کمک رسانی می‌کرد. هر دو نفر ما فرهنگی بودیم. وضعیت معیشت مردم در زمان جنگ مناسب نبود. شهروندان چوار آرد و گندم و خرما و آذوقه برای مردمی که آواره بودند، تهیه می‌کردند. از آنجاکه مدارس تعطیل شده بود، همسرم در ستادها کمک رسانی می‌کردند. 

وی افزود: در آن روز گویا به بنده الهام شده بود که امروز یک اتفاقی می‌افتد. دست سجاد فرزند کوچکم را گرفتم، گفتم خیلی دلشوره دارم، به پدرت بگو امروز به خانه بیاید و ما را از اینجا دور کند. پدرش گفته بود که من امروز نمی‌توانم بیام، بچه برگشت. ماندیم نزدیک ساعت ۲ بعد از ظهر روز بیست و سوم بود، بچه کوچک ۲۷ روزه بغلم بود با مادرم کنار زمین فوتبال سنگری بود، گفتیم اگر اتفاقی افتاد به سنگر پناه می‌بریم. تا ساعت ۴ آنجا ماندیم. غافل از اینکه در این زمین می‌خواهد فوتبال برگزار شود. 

مادر ۲ شهید بنام سجاد و محمد جواد مظفری گفت: بچه ۲۷ روزه در آغوشم بود و دو پسرم هم در کنارم مشغول تماشای فوتبال بودند که بمباران شروع شد. به میدان رفتم، دیدم همه پیکرها روی زمین بودند. دیدم برادر شوهرم آمد او متوجه شده بود که فرزند کوچکم سجاد شهید شده است. سجاد دست نداشت و سرش جدا شده بود یعنی کاملا جدا نشده بود و آویزان بود، یک پایش قطع شده بود.

نظر شما