پژوهشی تازه نشان میدهد فعالیت بدنی منظم بهویژه ورزشهای هوازی فراتر از تقویت عضله قلب عمل میکند و شبکه عصبیای را که عملکرد قلب را تنظیم میکند، بهطور ظریف دگرگون میسازد؛ یافتهای که میتواند به درمانهای دقیقتر و مؤثرتر برای بیماریهای شایع قلبی منجر شود.
به گزارش sciencedaily، این مطالعه که به سرپرستی پژوهشگران دانشگاه بریستول بریتانیا انجام شده برای نخستین بار نشان میدهد ورزش هوازی با شدت متوسط اعصاب کنترلکننده قلب را در سمت چپ و راست بدن بهگونهای متفاوت تغییر میدهد. نتایج این تحقیق بهتازگی در نشریه علمی Autonomic Neuroscience منتشر شده است.
پژوهشگران معتقدند آشکار شدن این تفاوتهای چپ راست در سیستم عصبی خودکار قلب میتواند در آینده به بهبود درمان اختلالاتی مانند آریتمی قلبی درد قفسه سینه، آنژین و سندرم قلب شکسته کمک کند.
آگوستو کوپی، نویسنده اصلی مطالعه و استاد ارشد آناتومی دامپزشکی در دانشگاه بریستول میگوید: این کشف به وجود الگویی پنهان از تفاوت چپ و راست در سیستم خودکار بدن اشاره دارد؛ سیستمی که بهنوعی نقش خلبان خودکار قلب را ایفا میکند.
او توضیح میدهد: این خوشههای عصبی مانند یک دیمر یا تنظیمکننده شدت عمل قلب هستند و ما نشان دادیم که ورزش منظم و متوسط این تنظیمکننده را بهصورت وابسته به سمت چپ یا راست بازسازی میکند. این موضوع میتواند توضیح دهد چرا برخی درمانها در یک سمت مؤثرتر از سمت دیگر عمل میکنند و در آینده به پزشکان کمک کند درمانها را دقیقتر و هدفمندتر طراحی کنند.
این تحقیق با همکاری دانشگاه کالج لندن (UCL) در بریتانیا و دانشگاه سائوپائولو (USP) و دانشگاه فدرال سائوپائولو (UNIFESP) در برزیل انجام شده است. تیم پژوهشی از روشهای پیشرفته تصویربرداری سهبعدی کمی موسوم به استریولوژی استفاده کرده است.
نتایج نشان داد موشهایی که بهمدت ۱۰ هفته تحت تمرین قرار گرفته بودند در مقایسه با موشهای بدون تمرین، در خوشه عصبی قلبی عروقی سمت راست بدن، حدود چهار برابر نورون بیشتر داشتند. در همین حال اندازه نورونها در سمت چپ تقریبا دو برابر شد، در حالی که نورونهای سمت راست اندکی کوچکتر شدند.
به گفته کوپی اختلالات ریتم قلب یا آریتمیها، سندرم قلب شکسته ناشی از استرس و برخی انواع درد قفسه سینه اغلب با کاهش فعالیت بیشازحد گانگلیونهای ستارهای درمان میشوند؛ مراکز عصبی کوچکی که در ناحیه پایین گردن و بالای قفسه سینه قرار دارند و سیگنالهای تحریککننده به قلب میفرستند.
او میافزاید: با ترسیم اینکه ورزش چگونه این گانگلیونها را در هر سمت تغییر میدهد این مطالعه سرنخهایی ارائه میکند که شاید در آینده بتوان روشهایی مانند بلوک عصبی یا دنرواسیون را دقیقا در سمتی به کار برد که بیشترین اثر درمانی را دارد. البته این یافتهها هنوز در مرحله اولیه و مبتنی بر مدل حیوانی هستند و به مطالعات بالینی نیاز دارند.
پژوهشگران اکنون قصد دارند بررسی کنند این تغییرات ساختاری چگونه به عملکرد واقعی قلب هم در حالت استراحت و هم هنگام ورزش مرتبط میشود. همچنین قرار است وجود همین الگوی چپ راست در مدلهای حیوانی دیگر و در انسان با استفاده از نشانگرهای غیرتهاجمی بررسی شود.
هدف نهایی این است که مشخص شود آیا تمرکز درمانی بر یک سمت خاص از خوشههای عصبی قلب میتواند اثربخشی درمانهایی مانند بلوک عصب ستارهای یا دنرواسیون را در آریتمیها، سندرم قلب شکسته و آنژینهای مقاوم به درمان افزایش دهد یا خیر.
کوپی در پایان تاکید میکند: درک این تفاوتهای چپ و راست میتواند به شخصیسازی درمان اختلالات ریتم قلب و آنژین کمک کند. گام بعدی ما این است که ببینیم این تغییرات ساختاری چگونه به عملکرد واقعی قلب ترجمه میشوند و آیا الگوهای مشابهی در حیوانات بزرگتر و انسان نیز دیده میشود یا نه.
انتهای پیام/