به گزارش خبرگزاری برنا از خراسان رضوی، آیتالله سیداحمد علمالهدی در مراسم افتتاحیه کنگره گرامیداشت آیتالله العظمی میلانی که در تالار قدس حرم مطهر رضوی برگزار شد، اظهار داشت: برگزاری این محفل پس از گذشت بیش از ۵۰ سال، یادآور مجاهدتهای فقیهی شجاع، خدمتگزار و دلیر در مسیر خدمت به حضرت بقیةالله(عج) است و جای تقدیر و تشکر دارد.
وی با اشاره به جایگاه روحانیت در تاریخ اسلام افزود: توجه به شخصیتهای برجسته مرجعیت، در واقع توجه به عظمت جریان روحانیت است؛ جریانی که از صدر اسلام شکل گرفت و همواره در کنار رهبری امت اسلامی و مسیر ولایت و امامت قرار داشته است. در آیات قرآن نیز به این جریان توجه ویژه شده و روحانیت از همان آغاز، بهعنوان جریانی قدرتمند و اثرگذار شناخته میشود.
نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی ادامه داد: ائمه معصومین(ع) در مسیر تثبیت این جریان، برخی از یاران شایسته خود را برای مسئولیتهای خاص برمیگزیدند؛ افرادی که نقش آنان فراتر از نقل حدیث و روایت بود و در حقیقت وظایف اساسی روحانیت را تبیین میکردند. شکلگیری مراکز علمی مانند ری و قم و حضور علمای بزرگ در این شهرها، نشاندهنده سابقه عمیق و ریشهدار جریان روحانیت است.
وی با اشاره به دوران غیبت کبری گفت: پس از انقطاع ظاهری میان جامعه شیعه و مقام ولایت، مسئله مرجعیت بهعنوان محور حفظ دستاوردهای امامت و ارتباط فکری و دینی شیعیان با اهلبیت(ع) مطرح شد. مرجعیت در نگاه شیعه، تنها بیان احکام نیست، بلکه نقش «کفیل» و «وکیل» را برای جامعهای ایفا میکند که از امام معصوم محروم است.
آیت الله علم الهدی تصریح کرد: مرجعیت شیعه بر دو اصل اساسی استوار است؛ نخست جامعیت، یعنی پاسخگویی به همه نیازهای اخلاقی، اعتقادی و فکری جامعه شیعه، و دوم پاسداری و صیانت از جامعه در برابر خطرها. از همین رو، طاغوتستیزی همواره جزو ویژگیهای جداییناپذیر روحانیت در طول تاریخ بوده است.
وی با اشاره به شخصیت آیتالله العظمی میلانی خاطرنشان کرد: آنچه این مرجع بزرگ را برجسته میکند، جامعیت ایشان در پاسخگویی به همه نیازهای شیعه در عصر غیبت و نیز قاطعیت و اقتدار مثالزدنی او در عرصه طاغوتستیزی است.
نماینده ولیفقیه در خراسان رضوی با بیان اینکه هفت سال از شاگردان ایشان بوده است، گفت: دو ویژگی در شخصیت علمی مرحوم میلانی برای من همواره قابل تأمل بوده؛ نخست شیوه تحلیل و تدریس ایشان که با بیانی شیوا و دقیق، مسائل پیچیده را روشن میکرد و دوم توانایی در طرح مباحث مقدماتی بهگونهای که طلاب را به مطالعه و تحقیق عمیقتر سوق میداد و نشاط علمی را در میان طلاب جوان زنده میکرد.
وی افزود: مرحوم میلانی در عین دقت علمی، در شاگردپروری نیز ممتاز بودند. به اشکالات علمی توجه ویژه داشتند و اگرچه طلاب جوان معمولاً پس از درس اشکالات خود را مطرح میکردند، ایشان با سعهصدر پاسخ میدادند و حتی گاه یادداشتهای علمی خود را در اختیار شاگردان قرار میدادند.
آیت الله علم الهدی ادامه داد: در عرصه تحقیق، تکیه اصلی ایشان بر اصول و قواعد علمی بود، اما هرگاه با دلیل نقلی معتبر مواجه میشدند، همه تحلیلها را کنار گذاشته و آن دلیل را محور قرار میدادند؛ امری که نشان از برجستگی ایشان در فقهالحدیث داشت.
وی در پایان با اشاره به آثار معنوی برجایمانده از این مرجع بزرگ گفت: آیتالله العظمی میلانی علاوه بر جایگاه علمی و مبارزاتی، در عرصههای معنوی نیز آثار ماندگاری از خود به یادگار گذاشته است.
انتهای پیام/