الآن شهرداری برای قطع هر اصله درخت، مبلغی پول دریافت می‌کند. یعنی درختان را با پول تعویض می‌کنند. این نشان می‌دهد حتی نفس کشیدن را می‌توان با پول عوض کرد. آن‌وقت از آن‌سو از کاشت میلیون‌ها درخت و نهال دم می‌زنیم که این کار نشان دهنده تضادی عجیب است.
به‌خاطر دارم اوایل شروع کار دکتر قالیباف در شهرداری تهران بود و شهرداری درصدد امتداد بزرگراه شهید باقری بود. قرار شد جنگل‌های بالای تهرانپارس را که "شیان" نام داشت و به آن، ریه تنفسی شهر تهران می‌گفتند، از‌بین ببرند تا مسیر برای بزرگراه شهید باقری باز شود.
آن زمان مردم تجمع کردند تا مانع این حرکت شهرداری شوند؛ اما شهردار محترم کنار کابل یکی از بولدوزرها ایستاد و دستور تخریب داد.
بعد از آن‌هم به‌جای آن درختان، درختی نکاشتند. درست است که راه برای بزرگراه شهید باقری باز شد و این کار مستوجب قدردانی است؛ اما اگر برای درختان و فضای سبز؛ آن‌هم در شهر تهران که به‌سبب آلودگی مفرط، هر گیاه نقش مهمی در اکسیژن‌رسانی و پاک کردن هوا ایفا می‌کند، بیشتر ارزش قائل شویم، شاید بتوان مسیرهای بی‌درخت را شناسایی کرد تا هم هوا سالم بماند و هم زمین آباد شود.