خبرگزاری برنا-به اعتقاد کارشناسان محیط زیست، تنها در دو صورت درخت به چنین هرسی نیاز دارد.یا درست به درختان رسیدگی نشدهاست و بنابراین نیازمند هرس شدید هستند یا درختان نه خشک هستند و نه بیمار اما طوری هرس میشوند که باید در این حوزه شناخت و تجربه داشتهباشی تا متوجه شوی فلان کُندهای که در کنار معبر است، سابقاً درخت "چنار" بودهاست! حال سوال این است که چرا؟ اگر رسیدگی به چنارها آنقدر کم بوده که کارشان به بیماری و خشکیدگی کشیده، علت چه بودهاست؟ و اگر قبلاً بهطورکامل رسیدگی شدهاست و سهلانگاری در کار نبوده، چرا باید آنطور قطع شوند؟
کندههایی بهنام چنار!
زیبا حسینزاده، کارشناس ارشد گلهای زینتی، معتقد است: «طریقه هرس، بستگی به نوع گیاه دارد. معمولاً برای درخت چنار اگر قسمت انتهایی کاملاً قطع شود، زیباییاش از بین میرود. برای هرس چنار، مثلاً قسمتهایی را که از کنار درخت، در ارتفاع 1 یا 2 متر، شاخه ایجاد میشود، میزنند.»
این مدرس مرکز آموزش فنی وحرفه ای تخصصی کشاورزی زیبادشت کرج ادامه میدهد: «اگر یک درخت جوان باشد، ممکن است بهاین شکل برش عرضی در آن ایجاد کنند، اما نه درمورد درختان چنار تنومندی که بعد از سالها شاخوبرگ گسترانیدهاند و زیبا شدهاند.»
در دستور العمل هرس درختان معابر و پراکنده که از طرف سازمان پارکها و فضای سبز شهر کرج صادر شده نیز آمدهاست: «طبیعت و رشد درخت چنار بهگونهای است که نیازمند هرس شدید نیست. بهعبارت دیگر چنار چنانچه در سالهای اولیه کاشت درست و اصولی تربیت و هرس شده باشد، دیگر نیازمند هرس شدید نخواهد بود و هرس آن محدود به حذف شاخههای خشکیده، آلوده و همچنین حذف تنهجوشها و پاجوشهای باقیمانده از سالهای قبل است.»
غلامرضا امینی، باغبان گلخانه سلیمانی، واقع در شهریار است. امینی میگوید: «معمولاً درمورد اقاقیا چنین نوع هرسی مشاهده میشود. البته درختهایی که اینگونه هرس میشوند بعد از عید جوانه میزنند و کمکم رشد میکنند، اما اصل این است که شاخههای چنار را نزنند و بیشتر جوانههای کنار درخت را هرس کنند.»
امینی که حدود 12 سال سابقه باغبانی دارد، اضافه میکند: «گاهی پیش میآید که شاخههای چنار را تاحدودی هرس کنند تا خلوت شده و آفتاب بیشتری بگیرد. این میتواند باعث تقویت درخت شود، اما تاکنون مشاهده نکردهایم تمام شاخههای چنار هرس شود و چیزی از آن نماند.»
هنوز زمان داریم!
روند کم شدن درختان چنار خیابان ولیعصر تنها مربوط به هرسهای اخیر نیست. تعداد این درختان حدود 25 تا 27 هزار اصله بودهاست، اما بهمرور زمان این درختان خشک شده و قطع شدند؛ در حال حاضر حدود 6 هزار اصله باقی ماندهاست. اینکه چرا این رقم بزرگ از درختان باید خشک و بیمار شوند تا قطعشان کنند، خود، مقولهای است جالب توجه؛ که البته دیگر به گذشته مربوط میشود. اما اینکه از تعداد اندکی که باقیمانده، محافظت کامل بهعمل آید تا شاهد کمتر شدن درختان نباشیم، مقولهای است جدی و حیاتی که هنوز برای آن فرصت باقی است