گروه اقتصادی برنا: ده روز دیگر به پایان سال مانده و زمستان کم کم رخت خود را به بهار تحویل میدهد. امسال هم همچون سال های گذشته جنگ دولت و مجلس را بر سر تصویب لایحه بودجه شاهد هستیم، اما امسال حاشیه ها کمی بیشتر نمادین شده است.
این حاشیه ها از بسته شدن بودجه با قیمت هفتاد دلاری نفت برای سال آینده شروع شد و در نهایت شاهد پایین آمدن قیمت تا مرز چهل دلار نیز بودیم، و سپس فساد هایی که از 3 هزار میلیارد تومان تا 66 هزار میلیارد تومان در سال 93 افشا شدند. شاخص کل بورس که با ریزش بیش از صد واحدی روبرو شد و بسیاری از این دست مسائل باعث شده تا دولت در منگنه مجلس برای تصویب بودجه سال آینده قرار داده شود.
القصه مهم ترین مسئله ای که شوک اقتصادی در بر داشت سقوط قیمت نفت بود که همین امر آزمونی بود تا دولت اکتفای خود به اقتصاد نفتی را از بین ببرد اما در عمل باید دید این دیدگاه تا چه حد امکان پذیر است آن هم با وجود این همه دستگاه تولیدی مستهلک در چرخه اقتصادی کشور! اما با تمام این تفاسیر بد نیست به منتقدان دلواپس دوره 8 ساله ریاست آقای احمدی نژاد مسائلی را گوشزد کنیم.
احمدی نژاد در مجموع و با تاخیر 51 روزه دولت در ارائه بودجه سال 92 کل کشور،403 روز تاخیر تقدیم لایحه های بودجه سالانه در طول 8 سال فعالیت دولت های نهم و دهم داشته است، در صورتی که دولت اعتدال روحانی در سال گذشته که اولین بودجه‌نویسی خود را تجربه می‌کرد؛ تنها با 3 روز تاخیر در مجموع، و تا به امروز توانسته است این تاخیرات را منقطع کند. دولت احمدی نژاد با تجربه تاخیر های پی در پی، فرصت بررسی نمایندگان ملت را هر بار کمتر از قبل کرده بود. در سال 92 اکثر گزارش ها حاکی از آن بود که بحران اقتصاد در ایران تنها ناشی از تحریم ها نیست و سوء مدیریت دولت نقش مهمی در تورم، بیکاری و رشد پایین اقتصاد داشته است. من الشمس الظهر سوء مدیریت پایان دوره احمدی نژاد عامل تورم در کشور بود و میراث دلواپسان همچنان گریبان گیر ملت است. اما با توجه به اینکه بیشتر این مشکلات پیش روی اقتصاد ایران ادامه تراژدی غم انگیز از دوره دولت دهم است،لایحه بودجه 94 میتواند عمده ترین مشکلات کشور را حل و فصل کند.
این مسئله با توجه به بررسی مقدماتی لایحه بودجه 1394 توسط مرکز پژوهش های مجلس نشان میدهد که لایحه بودجه 94 هر دو کارکرد به عنوان ابزار سیاست گذاری مالی جهت ایجاد ثبات اقتصادی و تصویر روشن از نحوه اداره بخش عمومی کشور را تعقیب میکند.
اما شایان به ذکر است که در بررسی حقوقی لایحه بودجه سال 92 بعد از هفت سال ریاست کلیاتی مورد بحث بود که در ادامه به ذکر آن میپردازیم:
1-زمان ارائه لایحه
2-مقدمه توجیهی
3-بندهای با ماهیت غیر بودجه ای
4-اصلاح قوانین دائمی
5-عدم توجه به اصل پنجاه و سوم قانون اساسی
6-تکرار مفاد قانون بودجه سال 1391
این شش بند کلیات مفاد لایحه بودجه سال 92 بوده و هر بخش شامل جزییات اصلاحی است که در این بحث مجال گفتن آن به طور کامل نیست.
تصمیماتی که احمدی نژاد در دوران ریاست خود گرفت، خالی از لطف ریاضتی نبود، این در حالی است که دولت یازدهم میراث اقتصادی دولت پیشین را به ارث برده است و جایی برای اشتباه ندارد. در چه دوره ای ما نظاره گر برداشت اعتبار از صندوق توسعه ملی برای پرداخت عیدانه به اقشار جامعه بوده ایم؟
ثبت آمار رشد صفر و منفی برای اقتصاد ایران در سال های 91 و 92 نشان می دهد که علی رغم وجود در آمدهای سرشار نفت، ایران از نحیف ترین اقتصاد ممکنه در کشور های نفت خیز برخوردار بوده است. هر چند آمارهای گزارش شده در سال 93 با تناقض، تردید و مشاجرات بسیار بین اقتصاد دانان و اقتصاد خوانان همراه بوده است اما گزارش مستمر و شجاعانه دولت در چنین وضع آشفته بازار اقتصادی قابل ستودن است.
جاده پر پیچ و خم مذاکرات هسته ای می تواند آینده اقتصاد ایران را مشخص کند. با توجه به توافق ژنو در سال گذشته، تحریم های بین المللی ثابت ماند و این مسئله در آرامش فضای سیاسی داخلی خالی از لطف نبود و توانست تنه نحیف اقتصاد ایران را بسیار تنومند تر از گذشته کند.
دلواپسان باید بدانند دلیل اعتماد مردم به فردی مثل احمدی نژاد در سال 84 نظر به این بود که می خواستند دولت بهار تحولی جدید به وجود آورد، غافل از اینکه دوستداران احمدی نژاد کاسبان تحریم اند...ر