راه اندازی کمیته نظارت بر مربیان خارجی هدفی بود که 24، 23 سال پیش از سوی نصراله سجادی، معاون فعلی وزیر ورزش و جوانان، مطرح گردید تا جلوی حضور مربیان خارجی با کیفیت ضعیف در ورزش ایران گرفته شود اما سال ها طول کشید تا این کمیته راه اندازی شده و حضور مربیان خارجی در ورزش ایران سر و شکل قانونمند به خود بگیرد و هر فردی تنها به صرف خارجی بودن با قراردادهای آنچنانی پا به عرصه ورزش ما نگذارد.
در سال های اخیر مربیان خارجی بسیار زیادی در رشته های مختلف از جمله فوتبال به کشور ما آمدند که بازدهی بسیاری از آنها در حد صفر بود و حضور آنها تنها باعث خروج ارز و سرمایه های ملی و هدر رفتن بیت المال بود و برای جلوگیری از این وضعیت لازم بود کمیته ای کارشناسی برای ارزیابی صلاحیت این مربیان تشکیل شود و صلاحیت و توانایی اینگونه از مربیان را تائید کند.
بسیاری از کارشناسان و اهالی ورزش هم با تشکیل این کمیته یا کارگروه موافق بوده و اعتقاد دارند این کار باید از سال ها پیش شکل عملی به خود می گرفت.
مجید جلالی در این زمینه گفت: معتقدم کاری که وزارت ورزش و جوانان انجام داد باید از 15 سال پیش انجام می‌شد. کارگروهی که در حال حاضر مربیان خارجی را زیر نظر دارد، باید از سال‌های قبل کارش را آغاز می‌کرد تا مربیانی که به کشور ما وارد می‌شوند، مورد بررسی قرار گیرند. کاش روزی برسد درباره بازیکنان خارجی هم چنین کاری انجام شود. من به خاطر این حرکت خوب وزارت ورزش و جوانان از وزیر ورزش تشکر می‌کنم.
این کمیته به خصوص در رشته هایی که کمتر مورد توجه رسانه هاست می تواند تاثیرات به سزایی داشته باشد هر چند که اولین اقدام جدی این کمیته رد صلاحیت کرانچار کروات برای هدایت تیم ملی امید بود که بیشتر به دلیل تفاوت های فرهنگی میان دو کشور بود و سبب شد در نهایت یک مربی وطنی بر راس تیم امید قرار گیرد.
انتظار می رود در سال 94 شاهد فعالیت های بیشتر و موثرتر این کمیته در عرصه ورزش کشور باشیم و با فعالیت های این کمیته، مربیانی در ورزش ایران حضور پیدا کنند که بتوانند اثرگذاری مثبتی در ورزش ما داشته باشند.
***
در روزهای ابتدایی حضور دکتر محمود گودرزی در وزارت ورزش و جوانان، بسیاری از فدراسیون ها یا با سرپرست اداره می شدند و یا اینکه مدت ها از دوران ریاست رئیس مربوطه گذشته ولی کماکان به فعالیت خود ادامه می داد.
پس از چند صباحی که از روی کار آمدن دکتر گودرزی گذشت تغییر و تحولات در فدراسیون های ورزشی یکی پس از دیگری آغاز شد و اکنون بیش از 20 فدراسیون تکلیف خود را می دانند و چند فدراسیون هم شاهد حضور سرپرست هستند که قرار است در دو، سه ماه اول سال 94 انتخابات این فدراسیون ها هم انجام شده و تکلیف ریاست آنها مشخص گردد.
یکی از نکات مهمی که در انتخابات فدراسیون ها به چشم می خورد این است که افرادی که سرپرستی هر فدراسیون را برعهده دارند نمی توانند برای انتخابات همان فدراسیون ثبت نام کنند که این مسئله شائبه تقلب در انتخابات را تا اندازه زیادی از بین می برد.
همچنین جلوگیری از حضور دو شغله ها یا نمایندگان مجلس شورای اسلامی و نمایندگان شوراهای اسلامی شهر از دیگر موارد مهم بود که وزارت ورزش و جوانان در دستور کار خود قرار داد.
در یک سال گذشته شاهد کمترین اعتراضات به روند انتخابات فدراسیون ها بودیم و به نظر می رسد مجامع فدراسیون های مختلف اصول دمکراتیک را به نحو خوبی به نمایش می گذارند و انتخابات به شکل واقعی در آمده است.
انتظار می رود فدراسیون هایی که با سرپرست اداره می شوند هم حداکثر تا دو، سه ماه آینده رئیس خود را بشناسند و امور فدراسیون ها، یکسال مانده به المپیک 2016 ریودوژانیرو سر و شکل بهتری به خود بگیرد.