به گزارش سرویس ورزشی برنا علی پاکدامن سابریست 24 ساله که در سال‌های 2012 و 2014 در مسابقات ماکایاما و سوون مدال برنز گرفته بود و موفق شده بود به همراه 3 شمشیرباز دیگر ایران، مدال نقره بازیهای آسیایی اینچئون را کسب کند، به خبرگزاری برنا آمد و مصاحبه ای را انجام داد که در ادامه می خوانید:
*به عنوان اولین سوال، علی پاکدامن کی به سمت شمشیربازی آمد؟
من ابتدا تکواندو کار می کردم. در یک مسابقه بازی را باختم و دیگر ادامه ندادم و آن را کنار گذاشتم. برادرم شمشیر باز بود و من هم کاملا اتفاقی از این رشته خوشم آمد. به واسطه برادرم که در تیم ملی بود، توانستم با بچه های تیم ملی تمرین کنم و بعد از مدتی در مسابقت جوانان کشور حضور پیدا کردم و مقام سوم را بدست آوردم و کم کم پابند شمشیربازی شدم.
*امکانات شمشیربازی در کشور ما چگونه است؟
متاسفانه شمشیر بازی و کاراته تنها رشته هایی هستند که سالن اختصاصی ندارند. این در حالی است که در مجموعه آزادی سانی بود که کابل کشی مخصوص شمشیر بازی در زیر زمین برای آن تعبیه شده بود که این امکان فقط در آزادی هست و یک سالن در فرانسه هم این خاصیت را دارد و در هیچ کجای دنیا وجود ندارد، اما وقتی بین سال های 58 تا 69 شمشیربازی در ایران ممنوع شده بود، این سالن هم تغییر کاربری داد و در حال حاضر این سالن در اختیار تیم ملی کشتی است و ما نمی توانیم از این سالن استفاده کنیم. به همین دلیل ما در سالن های فوق العاده قدیمی و پرمشکل مسابقه می دهیم و پخش تلویزیونی هم نداریم و متعاقبا اسپانسرها هم به سمت ورزش ما نمی آیند.
*شمشیربازی چند اسلحه دارد و فرق این‌ها با هم در چیست؟
شمشیربازی 3 اسلحه دارد. اپه، فلوره و سابر. اپه و فلوره تقریبا شبیه به هم هستند و در سه وقت سه دقیقه ای برگزار می شود و نوک شمشیر اگر با بدن برخورد کند، امتیاز دارد. اما سابر کاملا متفاوت است و یک شمشیربازی کامل است و تایم خاصی هم ندارد و امتیازات آن تا 15 است. سابر فوق العاده مفرح و جذاب است و اعصاب و تمرکز بالایی را می طلبد و یک لحظه غفلت می تواند شما را از پیروزی به شکست برساند. مطمئنم اگر مسابقات پخش تلویزیونی داشته باشد، مورد توجه مردم قرار خواهد گرفت.
*یک شمشیرباز باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟
اول هوش بالا مهم است و بعد نترس بودن در اولویت بعدی قرار دارد. شمشیربازی شطرنج متحرک است. عصب و عضله خیلی باید باهم هماهنگ باشد. قد و قامت بلند هم می تواند یک امتیاز مثبت باشد. وقتی داور مسابقه با گفتن کلمه آن گارد پره اۤله(بفرمایید) دستور شروع مسابقه را می دهد، یک جنگ تمام عیار شروع می شود و مربیان فقط 30٪ تاثیر دارند و بقیه بر عهده خود ورزشکار است.
*برسیم به بازیهای آسیایی اینچئون، بازی‌ها چطور بود؟
خداراشکر خوب بود. بعد از 40 سال موفق شدیم به فینال تیمی برسیم. در بازی های آسیایی بانکوک، شمشیربازی موفق به کسب مدال برنز شده بود. اگر کمی دقت می کردیم می توانستیم در بخش انفرادی هم مدال بگیریم که این طور نشد.
*در بازی نیمه‌نهایی رقابت نفس‌گیری با چین داشتیم و در آخرین لحظه‌ها بازی را بردیم و به فینال رسیدیم؟
اجازه بدهید یک مقدار به عقب برگردیم. من و سه تا از هم تیمی هایم بعد از قهرمانی در جوانان جهان به همراه مربیمان، پیمان فخری به تیم بزرگسالان آمدیم. ما دو سال پیش هشتم آسیا بودیم و در رتبه 19 دنیا بودیم. سال گذشته موفق شدیم بعد از 14 سال چین را شکست دهیم و به فینال آسیا برسیم و در نهایت دوم آسیا شدیم. در حال حاضر دوم آسیا هستیم و در رده نهم دنیا قرار داریم. چین بعد از باخت به ما تیم خود را کاملا تغییر داد و امسال با تمام توان به این رقابت ها پا گذاشت، اما ما با استفاده از نبوغ مجتبی عابدینی موفق شدیم با 1 ضربه اختلاف راهی بازی پایانی شویم. در حال حاضر کار به جایی رسیده که مانند والیبال که تیم های بزرگ جهان خواهان بازی با آن ها هستند، کشورهای صاحب نامی مانند اوکراین و لهستان هم خواهان انجام بازی دوستانه و اردوی مشترک با ایران هستند که همین نشان می دهد چه قدر در جهان دیده شده ایم.
*و بازی فینال؟
با قهرمان المپیک بازی داشتیم. ما در مسابقات جهانی نهم شدیم و آن ها دوم شده بودند. جو سالن هم ما را گرفته بود، به هر حال به جز مجتبی همه ما جوان بودیم و تجربه حضور در فینال این رقابت ها را نداشتیم و بازی از دستمان در رفت. البته کره ای ها 2،3 ضربه ما را هم نگرفتند و همه کار کردند تا طلا را در کره نگه دارند که این اتفاق هم افتاد.
*چه عواملی در این پیشرفتی که می‌گویید در این دوسال اتفاق افتاده تاثیر داشته‌اند؟
به نظر من 70٪ این موفقیت ها حاصل کار فدراسیون شمشیربازی و شخص پیمان فخری بوده است. من از جوانان با پیمان فخری هستم. پیمان، طلای بازی های آسیایی را دارد و همچنین تنها داور بین المللی ما هست که در مسابقات جهانی قضاوت می کند.
*درباره مسابقات انفرادی اینچئون، صحبت کنید. چه شد که بازی را به نماینده هنگ کنگ باختید؟
من آسان ترین قرعه را خورده بودم. من پیش از این حریف هنگ کنگی را برده بودم و اگر 50٪ از توانایی های خودم را به نمایش می گذاشتم، حریفم نمی توانست حتی به امتیاز 8 برسد. اما من مقداری مغرور شده بودم و به همین دلیل تمرکز نداشتم و 4 خطای بچگانه را مرتکب شدم و کار از دستم در رفت و متاسفانه مدال از چنگم درآمد.
*گریه‌های شما و مجتبی عابدینی بعد از حذفتان هنوز در یادها مانده است؟
ما خیلی تلاش کرده بودیم. شبانه روزمان در اردو سپری می شد. ما فقط با گرفتن مدال راضی می شدیم که این طور نشد. البته مجتبی با قهرمان جهان و المپیک بازی داشت و قرعه فوق العاده سختی به وی خورده بود و من هم فقط با دو امتیاز بازی را باختم.
*میزبانی کره‌ای‌ها چطور بود؟
در یک کلام افتضاح بود. هم در داوری دخالت می کردند و هم محل اسکان ما با سالن مسابقات فاصله دو ساعته داشت، اما تیم خودشان خارج از دهکده اقامت داشت و با سالن بازی ها 5 دقیقه فاصله داشت.
*هدف‌گذاری بعدی شما چیست؟
صد در صد اصلی ترین هدف ما حضور در مسابقات المپیک ریو خواهد بود. کار فوق العاده سختی داریم و باید بسیار تلاش کنیم تا سهمیه بگیریم. الان مجتبی رنک 23 جهان را دارد و من هم 38 هستم. باید تا رده دوازدهم بالا برویم تا بتوانیم سهمیه ها را بیش تر کنیم. ان شا... تا چهار سال دیگر می توانیم روی سکوی جهانی حضور داشته باشیم.
*رقبای ما خارج از آسیا در عرصه‌های جهانی چه کشورهایی هستند؟
ایتالیا صاحب شمشیربازی است. فرانسه و روسیه هم از قدرتمند ترین تیم های جهان هستند.
*مسابقات پیش روی شما برای کسب امتیاز المپیک چیست؟
از سال 94 مسابقات ما آغاز خواهد شد و 6 گرند پریکس پیش روی ما خواهد بود که باید در تمامی آنها شرکت کنیم. همچنین مسابقات جهانی و آسیایی هم برگزار خواهد شد که باید در این مسابقات هم حضور قدرتمندانه ای داشته باشیم.
*به نظر شما برای اینکه فاصله ما با تیم‌های بزرگ دنیا کم شود، نیازی به استخدام مربی خارجی داریم؟
فکر نمی کنم نیازی به جذب مربی خارجی برای رده بزرگسالان داشته باشیم. شاید یک مربی خارجی کاربلد بتواند به تیم های پایه ما کمک کند.
*امکانات شمشیربازی در کشور ما چگونه است؟
از نظر سخت افزاری اوضاع خوبی نداریم. عالی نیست اما راضی کننده است. با تلاش فدراسیون مشکل پیست و دستگاه نداریم. ولی سالن اختصاصی و استاندارد نداریم و به همین دلیل اسپانسر ها روی شمشیربازی سرمایه گذاری نمی کنند. رقبای آسیایی ما مثل چین امکانات آنها با ما قابل قیاس نیست. آنها برای مسابقات آسیایی اینچئون در اردوهای روسیه و ایتالیا بودند و با این کشورهای صاحب سبک اردوی مشترک برگزار کردند و مستقیما از آن جا راهی اینچئون شدند و می خواستند هر طور شده از قهرمانی دوره قبل خود دفاع کنند که ما به آنها اجازه این کار را ندادیم.
*در حال حاضر در چه تیمی عضو هستید؟
من با تیم دانشگاه آزاد قرارداد دارم. مسابقات هم از 10 روز دیگر آغاز خواهد شد.
*ملی‌پوش دیگری هم در تیم شما حضور دارد؟
سه ملی پوش هستیم و دو نفر هم رزرو داریم.
*می‌توانید رقم قرارداد خود با دانشگاه در این فصل را بگویید؟
بله. من برای فصل قبل 9 میلیون گرفتم. البته باقرزاده تمام تلاش خود را می کند تا اسپانسرها را به سمت شمشیربازی بیاورد اما تا وقتی سالن خوب نداشته باشیم و مسابقات ما پخش نشود اتفاق خاصی نخواهد افتاد.
*با این مبلغ ناچیز به چه صورت امرار معاش می‌کنید؟
درآمد اصلی من از بیزنس خارج از شمشسیربازی است و من از این بابت مشکلی ندارم. اما شمشیربازانی داریم که حقوقشان در سال 3 میلیون است و محل درآمد دیگری هم ندارند.
*عده‌ای معتقدند در شمشیربازی سیستم گلخانه‌ای وجود دارد و زیاد استعداد یابی نمی‌شود و فقط روی 5،6 نفر اصلی کار می‌شود؟
تیم اصلی ما حدود نفر است. نفراتی مثل محمد فتوحی شمشیر به دست آماده است تا ما اشتباهی را مرتکب شویم و جای ما را بگیرد. تیم های نوجوانان، جوانان و امید با ما تمرین می کنند. مثل ما که وقتی در تیم های پایه بودیم با بزرگ ها تمرین می کردیم. همچنین فدراسیون مسابقات جایزه بزرگ برگزار می کند و فقط 60 نفر در آن شرکت می کند. وقتی این مسابقات آزاد است و این تعداد شرکت می کند دیگر مشکل فدراسیون نیست.
*به نظر شما چرا رشته‌های اپه و مخصوصا فلوره ما به اندازه سابر خوب نیست؟
سابر از ابتدا قوی بوده است. در قسمت انفرادی حمید فتحی قهرمانی آسیا را دارد. پیمان فخری هم شاگرد حمید فتحی بوده است. البته تیم اپه ما در اینچئون بد کار نکرد و در سال 2006 علی یعقوبیان مدال تیمی را در این رشته کسب کرد و به نظرم آن ها هم می توانند با تلاش بیش تر عملکرد بهتری داشته باشند.
*چه زمانی می‌توانیم به مدال المپیک امیدوار باشیم؟
مطمئنم اگر از ما حمایت شود، می توانیم در المپیک 2022 روی سکو برویم و مدال کسب کنیم.
*حرف پایانی؟
از وزیر ورزش و همه مسئولین بابت حمایت هایشان تشکر می کنم. امیدوارم که توجهشان را نسبت به شمشیربازی بیشتر کنند. اطمینان می دهم شمشیرباز ها می توانند جواب اعتماد این عزیزان را بدهند. از پیمان فخری تشکر می کنم که همیشه مانند یک رفیق در کنار ما بود تشکر کنم. در پایان از پدر و مادرم که همیشه من را حمایت کردند تشکر می کنم و دستشان را می بوسم.
/نوید استاد رحیمی/