به گزارش گروه جوان و جامعه برنا، بهمن ماه سال 1385 محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری وقت از کشف انرژی هسته‌ای توسط دختر 16 ساله دبیرستانی در زیر زمین یکی از خانه های تهران خبر داد.
خبری که به سرعت در رسانه ها پیچید و در میان مردم شوخی جدید رئیس جمهوری لقب گرفت. خبری که هیچ وقت از سوی مسوولان دولت قبل تکذیب نشد و حتی رئیس دولت نهم و دهم با بیان هماهنگی با رییس وقت سازمان انرژی اتمی برای قرار دادن این دختر نوجوان در زمره دانشمندان هسته ای ایران تکمیلش کرد.
امروز در روزهای شادی هسته ای ایران که در لوزان سوییس رقم خورد و پس از 8 سال برای یافتن دختر 25 ساله ای که روزی در این حوزه جهانی و به عنوان نمونه موفق زن ایرانی معرفی شده بود به خیلی درها زدم تا بیابمش ابتدا سراغش را در میان خبرهای آن روزها گرفتم، اما تنها پاسخی که گرفتم صفحه ویکی پدیا بود که صابون فیلتر به تنش خورده بود!
بعد فکر کردم، نزدیک ترین راهی که می تواند ما را به دختری که هرگز نام و نشانش اعلام نشده، برساند، فریدون عباسی، رییس سابق سازمان انرژی اتمی است.اما این راه هم پس از دو روز پیگیری مداوم با بوق های مکررتلفن همراه او مواجه شد و به بن بست خورد.
مسوولان فعلی سازمان انرژی اتمی هم نام و نشانی از دختر نوجوان نمی دانند و مانند باقی مردم تنها خبرش را در رسانه ها شنیده و خوانده اند. آنها می‌گویند تنها کمکی که می توانند بکنند این است که تلفن مرا به همه بخش های سازمان وصل کنند، اما پاسخ همان است که پیش از این شنیده ام.
با این حال من تسلیم نمی‌شوم و با پیگیری ردپای دانشمند نوجوان به بنیاد ملی نخبگان می‌رسم. جایی که به نظر می‌رسد، باید خبری از دانشمند نوجوان هسته‌ای داشته باشند. اما با پاسخ«ماهم فقط در رسانه‌ها درباره‌اش خواندیم و بیشتر از این اطلاعی از این دختر نداریم» مواجه می‌شوم.
هر چقدر پیگیری برای یافتن نخبه 16 ساله بیشتر می شود، از او دورتر می شوم. به نظر نمی‌رسد، اصلا دختری با این مشخصات وجود داشته باشد. وقتی در میان ارگان‌های مختلف سرک می‌کشم، بیشتر به این نتیجه می‌رسم که اعلام این خبر هم بخشی از صحبت‌های مردی بوده که با حرف‌هایش نه تنها ما را، بلکه دنیا را 8 سال بهت‌زده کرد.