گروه سیاسی برنا: روز گذشته خبرهایی مبنی بر لغو ممنوعیت تحویل سامانه اس 300 به ایران منتشر شد. ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه اعلام کرد لغو این ممنوعیت باعث افزایش ثبات در منطقه می شود.
جمهوری اسلامی ایران این سامانه پدافند هوایی دوربرد را در سال 2007 به منظور افزایش سطح دفاعی هوایی کشور به ارزش 800 میلیون دلار خریداری کرد که متاسفانه مدودوف رئیس جمهوری وقت روسیه دو سال تحویل آن را به تعویق انداخت و پس از تصویب تحریم های شورای امنیت سازمان ملل تحویل آن را لغو کرد.
سامانه های S-300 را می توان نماد پدافند شرق دانست. این سامانه پیشرفته قادر است به سادگی با انواع اهداف هوایی درگیر شده و با توجه به قدرت بالا و سرعت حیرت آور خود آنها را نابود سازد. سیستم موشکی S-300 دارای شعاع پرتابی ۱۵۰ کیلومتر بوده و قادر است اهدافی که در ارتفاع تا ۳۰ کیلومتر قرار دارند را رویت کند. سیستم راداری S-300 این امکان را می‌دهد همزمان ده هدف را رؤیت کرده و توسط موشک‌هایی که بر روی سکوهای سیار سوار هستند، منهدم کند.
دیگر ویژگی مهم S-300 تحرک فوق العاده آن است، به گونه ای که تمام سامانه های مورد استفاده از آن به صورت متحرک طراحی گشته اند، این سامانه پدافندی به دلیل برخورداری از رادار و سیستم کنترل و فرماندهی مستقل خود به سادگی می تواند به کاوش و نابودسازی اهداف مورد نظر اقدام نماید و می تواند درشبکه پدافندی نیز یکپارچه گردد. این سامانه می تواند در کمتر از 5 دقیقه عملیاتی گردد.
هنوز هیچ کس جنگ اول خلیج فارس و کابوس اسکادهای عراق را فراموش نکرده است. به راستی چرا آمریکا و متحدانش با صدها هواپیما و به کارگیری چندین ماهواره نتوانستند از شلیک این موشک ها جلوگیری کنند؟ جواب بسیار ساده است چون موشک های بالستیک اسکاد روی خودروهای متحرک قرار داشتند و هیچ کس از محل دقیق آنها خبر نداشت، همان مصیبتی که در نبرد 33 روزه نیز گریبان رژیم اشغالگر قدس را گرفت.
پدافند هوایی S-300 نیز با برخورداری از توان تحرک بالا می تواند به سرعت به محل جدیدی منتقل گردد و به دلیل امکان قرارگیری واحدهای آن در فواصل زیاد، قادر است به خوبی در منطقه پخش و با اجرای استتار مناسب از دید هر ماهواره و هواپیمایی نیز دور بماند.
S-300 مانند یک گرگ در کمین هدف خود می نشیند تا دشمن از همه جا بی خبر پای در دام بگذارد ودر لحظه مناسب با رعایت اصل غافلگیری هواگرد مهاجم را ساقط نماید.
کاربرد اصلی S-300 دفاع از موسسات صنعتی، نهادهای دولتی، پایگاه های نظامی و مقرهای فرماندهی در برابر حملات هوایی و فضایی دشمن است، در حالی که نمونه جدید آن حتی قادر به درگیری با اهداف بالستیک نیز هستند، عملکردی که با توجه به توان هدف قراردادن هم زمان 12 هدف توسط یک سامانه S-300 عملا آن را به یک سیستم کارای دفاع ضد موشکی نیز تبدیل می کند.
واحد شمارش این سیستم گردان است، هر گردان شامل 4 سیستم و هر سیستم 3 لانچر دارد و هر لانچر قادر است 4 موشک شلیک کند. هر سیستم می‌تواند به 6 هدف به صورت همزمان حمله کند. برد موشک ها 150 کیلومتر است. که در مجموع یک گردان از این سامانه می تواند 48 هدف را به طور همزمان نابود سازد و 576 موشک نیز با خود حمل کند.
هر پرتابگر (Luancer) تعداد 48 موشک NGE را که دارای برد 150 کیلومتر است حمل می‌کند. هر سیستم کامل شامل سه پرتابگر است که قادر می باشند شش هدف را به طور همزمان نشانه بگیرد و 12 موشک را به سمت آنها پرتاب کند. این سیستم پس از تغییر مکان و پر کردن مهمات می‌تواند به سرعت برای دفع تکرار حمله دوباره مستقر شود.
کشورهای چین، هند، قزاقستان، ارمنستان، بلاروس، اوکراین، بلغارستان، مجارستان، استونی، یونان، سوریه، ویتنام، لیبی، اندونزی، الجزیره و از همه جالب تر عربستان سعودی که با وجود تمام سیستم های راداری و هواپیمایی کاملا آمریکایی اروپایی، این سامانه را در اختیار دارند.
در حال حاضر هیچ هواپیمایی در دنیا توان درگیر شدن با سامانه پدافند S-300 را ندارد مگر جنگنده نسل پنجم پنهانکار F-22 که تنها آمریکا آن را در اختیار دارد. البته روسیه با بهره برداری از سامانه پدافند S-400 این نقص را برطرف کرد همچنین در این سمانه برد موشک ها دو برابر شده است.
به گفته منابع روسی و دیگر کشورها، اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به طور همزمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف از جمله انواع هواگرد، هواپیما، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک به طور همزمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است.
حال می توان امیدوار بود تا پس از حصول توافق بین ایران و کشورهای 1+5 بتوانیم این سامنه قدرتمند را نیز وارد سیستم یکپارچه پدافند هوایی کنیم.